Эдзіт Піяф | |
---|---|
фр.: Édith Piaf | |
Асноўная інфармацыя | |
Поўнае імя | Эдзіт Джавана Гасьён |
Дата нараджэння | 19 снежня 1915 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 10 кастрычніка 1963 (47 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Краіна | |
Бацька | Louis Gassion |
Маці | Line Marsa |
Муж | Jacques Pills і Theophanis Lamboukas |
Дзеці | Marcelle Dupont |
Музычная дзейнасць | |
Прафесіі | спявачка, акцёрка, студыйны музыкант, шансанье, вулічны артыст, аўтарка-кампазітар |
Пеўчы голас | кантральта |
Інструменты | вакал[d] |
Жанры | шансон, chanson réaliste і ballade |
Псеўданімы | Маля Піяф, Едзіт Піяф |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Узнагароды | |
Аўтограф | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Цытаты ў Вікіцытатніку |
Эдзіт Піяф (фр.: Édith Piaf, імя пры нараджэнні Édith Giovanna Gassion; 19 снежня 1915, Парыж — 11 кастрычніка 1963) — папулярная французская эстрадная спявачка-шансанье.
3 1930 выступала ў кабарэ і эстрадных тэатрах, з 1956 у тэатры «Алімпія» ў Парыжы. Валодала багатым адценнямі голасам. Яе выканальніцкую манеру вылучалі экспрэсія ў спалучэнні з прастатой. Стварыла лірычную песню-споведзь, працягвала традыцыю стылю «песнь французскай вуліцы», у які прыўнесла трагічныя матывы, была аўтарам многіх з іх. Знялася ў фільмах «Безыменная зорка», «Парыж працягвае спяваць», «Фрэнч-канкан» і інш. Найбольш вядомыя песні ў яе выкананні: «La Vie en Rose» (1946), «Hymne à l'Amour» (1949), «Milord» (1959), «Non, Je Ne Regrette Rien» (1960), «l'Accordéoniste» (1955), «Padam… Padam…» (1951), і «La Foule» (1957).
Аўтар мемуараў.