Heutzutage ist Michał Spisak für viele Menschen auf der ganzen Welt zu einem interessanten Thema geworden. Von seinen Auswirkungen auf die Gesellschaft bis hin zu seinen Auswirkungen auf Wissenschaft und Technologie hat Michał Spisak die Aufmerksamkeit von Akademikern, Forschern und Fachleuten aus verschiedenen Bereichen auf sich gezogen. Während wir die Dimensionen von Michał Spisak weiter erforschen, stoßen wir auf endlose Möglichkeiten und Herausforderungen, die uns dazu einladen, über seine Bedeutung in unserem täglichen Leben nachzudenken. In diesem Artikel werfen wir einen genaueren Blick auf Michał Spisak und seine Auswirkungen auf unser tägliches Leben sowie die Chancen, die es für die Zukunft bietet.
Michał Spisak (* 14. September 1914 in Dąbrowa Górnicza; † 29. Januar 1965 in Paris) war ein polnischer Komponist.
Spisak studierte am Konservatorium von Kattowitz und ab 1935 in Warschau bei Kazimierz Sikorski. 1937 ging er nach Paris, wo er Schüler von Nadia Boulanger war und bis zu seinem Tode als freischaffender Komponist lebte.
Er komponierte eine Oper, zwei konzertante Sinfonien, ein Divertissement, ein Klavier- und ein Fagottkonzert, ein Concertino und eine Suite für Streicher, kammermusikalische Werke, eine Kantate und Werke für Chor und Orchester.
Werke
Chronologische Liste mit polnischen Bezeichnungen:
- Suita na orkiestrę (1934)
- Preludium kwintowe na fortepian (1934-36)
- Trzy pieśni kurpiowskie na głos i kwartet smyczkowy (1935)
- Miałam ja gołąbka na chór mieszany (1936)
- Dwa kaprysy na skrzypce i fortepian (1937)
- Concertino na instrumenty dęte, harfę i czelestę (1937)
- Dwa psalmy na chór mieszany i orkiestrę (1938)
- Kwartet na obój, 2 klarnety i fagot (1938)
- Serenada na orkiestrę (1939)
- Concertino na klarnet i orkiestrę (1940-41)
- Concertino na orkiestrę smyczkową (1942)
- Koncert na dwa fortepiany (1942)
- Toccata na orkiestrę (1942-43)
- Aubade na małą orkiestrę (1943)
- Humoreska na fortepian (1943)
- Suita na fortepian (lub klawesyn) (1943)
- Allegro de Voiron na orkiestrę (1943)
- Koncert na fagot i orkiestrę (1944)
- Suita na orkiestrę smyczkową (1945)
- Sonata na skrzypce i fortepian (1946)
- Koncert na fortepian i orkiestrę (1946-47)
- Sonatina na obój, klarnet i fagot (1946)
- Hymn na chór mieszany i orkiestrę (1947)
- Symphonie concertante nr 1 na orkiestrę (1947)
- Kwintet na flet, obój, klarnet, fagot i róg (1948)
- Divertimento na 2 fortepiany i orkiestrę (1948-50)
- Etiudy na orkiestrę smyczkową (1948)
- Etiudy na zespoły skrzypcowe (zeszyt I – 1948-50)
- Duetto concertante na altówkę i fagot (1949)
- Trzy miniatury na małą orkiestrę (1949)
- Divertissement en quatre movements na orkiestrę (1950)
- Sonata na skrzypce i orkiestrę (1950)
- Concertino na puzon i małą orkiestrę (1951)
- Melos, balet (1951)
- Musique legere nr 2, suita na 2 skrzypiec, wiolonczelę, kontrabas i fortepian (1951)
- Etiudy na zespoły skrzypcowe (zeszyt II – 1951)
- Kwartet smyczkowy nr 1 (1953)
- Trzy preludia na sopran i flet (1953)
- Msza na Boże Narodzenie na chór mieszany a cappella (1953)
- Andante i Allegro na skrzypce i orkiestrę smyczkową (1954)
- Hymne Olympique na chór mieszany i orkiestrę (1955)
- Symphonie concertante Nr 2 na orkiestrę (1956)
- Concerto giocoso per orchestra da camera (1957)
- Allegro de Voiron na orkiestrę (1957)
- Suita na 2 skrzypiec (1958)
- Suita na 2 altówki (1959)
- Improvisazione na skrzypce i fortepian (1962)
- Pędrek wyrzutek, kantata na sopran chłopięcy, bas, recytatora, chór chłopięcy i mieszany (1962)