Handroš Tara, nim. Andreas Thar, łat. Andreas Tharaeus, Andreas Thareus (roź. 1570 w Mužakowje; wum. 1638 w Serbskem Bukojcu) jo był dolnoserbski humanist, ewangelski faraŕ, rěcywědnik a wucabnik, awtor młogich publikacijow.
Wót 1588 jo wón studěrował ewangelsku teologiju pśi Viadrinje we Frankobroźe. Wot wokoło 1599 až do 1613 jo wón źěłał ako faraŕ w Bjedrichojcach pla Storkowa a wót wokoło 1617 w Serbskem Bukojcu. Wót 1633 abo 1634 jo wón był hyšći někotare lěta faraŕ w Lubinje.
Wón jo był znaty ako fachnik za serbšćinu a polšćinu. Wön jo źěłał ako wucabnik pśi gymnaziumje (Joachimstaler Gymnasium) pla Eberswalde, źož jo kśĕł wuknikam serbsku rĕc wucyś. Jo pisał basni w nimskej rěcy, ale z wužywanjom serbskich motiwow i tradicijow.