Lěsne njezabyńki (Myosotis sylvatica) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Jědrowe eudikotyledony | |
Asteridy Euasteridy I | |
pórěd: | (Boraginales) |
swójźba: | Boretšowe rostliny (Boraginaceae) |
rod: | Njezabyńki (Myosotis) |
družyna: | Lěsne njezabyńki |
wědomnostne mě | |
Myosotis sylvatica | |
Ehrh. ex Hoffmann | |
Lěsne njezabyńki (Myosotis sylvatica) jo družyna swójźby boretšowych rostlinow (Boraginaceae).
Lěsne njezabyńki su dwójolětna rostlina z listowym kijaškom, kótaraž dośěgnjo wusokosć wót 40 cm (14-45 cm).
Kijašk jo kósmaty.
Łopjena su cełokšomne, eliptiske až do lancetowe a mjenjej wěcej kósmate. Dolne łopjena su rozetojśe zarědowane, wogonkate, mjaztym až górne łopjena su pśeśiwo stojece a sejźece.
Wóni kwitu wót maja až do julija. Kwiśonkowe stołki su nejpjerwjej zawijane. Kwiśonki ma žołtu rinku a dośěgnu wusokosć wót 6 až do 10 mm. Kwiśonkowe łopjena su módre, ma nejmjeńšu šyrokosć wót 5 mm. Krona jo płona, rozpśestrěta, nejpjerwjej cerwjenojta a pózdźej njebjomódra a dośěgnjo šyrokosć wót 6 až 10 mm. Kronowe kóńcyki su płonje rozpśestrěte. Keluch ma pó kwiśenju dłujkosć wót 5mm z wótstajajucymi kokulkokósmami, jo pó 2/3 zrosćony a njesu linealiske kóńcyki.
Teke eksistěruju sorty z rožojtymi abo běłymi kwiśonkami.
Toś ta družyna ma nejmjeńše proški domacneje flory wót jano 4x6 mikrometrow.
Źělne płody su kóńcykojte. Płodowy wogonk dośěgnjo dłujkosć wót 5 mm.
Wóni rostu na łukach, we wusokotrajnowych gónach a swětłych listowych lěsach. Ma lubjej fryšne, cesto małokalkate zemje.
Lěsne njezabyńki su w Europje, na pódpołnoc až pódpołdnjoweje Šwedskeje, na pódzajtšo až do Rusojskeje, na pódpołdnjo až do Apenninow a Balkańskeje połkupy rozšyrjone.