Αναφερθέντες για πρώτη φορά το 518, οι Άντες εισέβαλαν στις περιοχές της βυζαντινής Διοίκησης Θράκης σε κάποιο σημείο μεταξύ του 533 και του 545. Λίγο μετά έγιναν Βυζαντινοίφοιδεράτοι και τους αποδόθηκαν πληρωμές σε χρυσό και ένα φρούριο που ονομάστηκε Turris, βόρεια του Δούναβη σε στρατηγικά σημαντική θέση, έτσι ώστε να αποφευχθεί εχθρική εισβολή των βαρβάρων στα ανατολικά ρωμαϊκά εδάφη. Μεταξύ του 545 και του 580 οι Άντες πολέμησαν σε διάφορες βυζαντινές εκστρατείες. Οι Άντες καταστράφηκαν από τους Παννόνιους Αβάρους στις αρχές του 7ου αιώνα. Αναφέρονται από τον Γότθο Βυζαντινό ιστορικό Ιορδάνη τον Αλανό του 6ου αι. και τον Βυζαντινό ιστορικό Προκόπιο της Καισαρείας, επίσης του 6ου αιώνα.
Κυβερνήτες και βασιλείς
Μποζ (κυβ. 376–80), βασιλέας και πρώτος γνωστός κυβερνήτης
Νταμπραγκέζας(κυβ. 555–56), οδήγησε τον ρωμαϊκό στόλο στην Κριμαία κατά περσικών θέσεων
Volodymyr Baran (1988), «The Veneti, Sclaveni and Antae in the Light of Archaeology», Ukrainian Review45
Mark B. Shchukin (1986), «The Balto-Slavic Forest Direction in the Archaeological Study of the Ethnogenesis of the Slavs», Wiadomosci Archeologiczne1
Gimbutas, Marija (1971), The Slavs, Thames & Hudson Ltd
Valentin Sedov (1996). «Tribal Societies in Eastern Europe». Στο: Sigfried J. de Laet. History of Humanity: From the seventh century B.C. to the seventh century A.D. UNESCO. ISBN923102812X.*
Γεώργιος Θ. Καρδαράς, Οι Άντες. Ιστορία και πολιτισμός (4ος – 8ος αι.), Αθήνα, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, 2016