Συντεταγμένες: 7°05′S 34°50′W / 7.083°S 34.833°W
Ζοάο Πεσόα | |||
---|---|---|---|
| |||
Ύμνος: Anthem of João Pessoa | |||
7°7′12″S 34°52′48″W | |||
Χώρα | Βραζιλία | ||
Διοικητική υπαγωγή | Παραΐμπα | ||
Ίδρυση | 1585 | ||
• Μέλος του/της | Δίκτυο Δημιουργικών Πόλεων | ||
Έκταση | 211,475 km² | ||
Υψόμετρο | 40 μέτρα | ||
Πληθυσμός | 833.932 (2022) | ||
Ταχ. κωδ. | 58000-001 58099-999 | ||
Τηλ. κωδ. | 083 | ||
Ζώνη ώρας | UTC−03:00 UTC−02:00 | ||
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
Σχετικά πολυμέσα | |||
Το Ζοάο Πεσόα ή Ζοάο Πεσσόα (πορτογαλικά: João Pessoa, προφορά: ) είναι η πρωτεύουσα της βραζιλιάνικης πολιτείας Παραΐμπα, στην βορειοανατολική Βραζιλία. Σύμφωνα με υπολογισμούς του 2013, η Ζοάο Πεσόα έχει 769.604 κατοίκους και είναι η 23η πολυπληθέστερη πόλη στη χώρα. Η πόλη αναφέρεται ως η ανατολικότερη πόλη της ηπειρωτικής Αμερικής, με γεωγραφικό μήκος στο Πόντα ντος Σεΐσας 34°47′35″ Δ. Βρίσκεται 125 χιλιόμετρα βόρεια του Ρεσίφε και 180 χιλιόμετρα νότια του Νατάλ.
Το Ζοάο Πεσόα ιδρύθηκε το 1585 στο όνομα των βασιλικών κτημάτων και χαρακτηρίστηκε αμέσως πόλη, γεγονός που την κατατάσει ως την τρίτη παλαιότερη πόλη στη Βραζιλία. Η πόλη ιδρύθηκε με το όνομα Νόσα Σενιόρα ντας Νέβες (Nossa Senhora das Neves), αλλά με την υποταγή του πορτογαλικού στέμματος στο ισπανικό η πόλη μετονομάστηκε σε Φιλίπια ντε Νόσα Σενιόρα ντας Νέβες. Στην πόλη άνθισε το έμποριο ζάχαρης από ζαχαροκάλαμα, με 18 μύλους να λειτουργούν στην πόλη στις αρχές του 17ου αιώνα. Η πόλη κατακτήθηκε από τους Ολλανδούς το 1634 και οι Πορτογάλοι την ανέκτησαν το 1654. Η πόλη πήρε το όνομα Παραΐμπα, όνομα το οποίο διατήρησε μέχρι το 1930, όταν και πήρε το σημερινό της όνομα από τον κυβερνήτη της πολιτείας Ζοάο Πεσσόα Καβαλακάντι ντι Αλμπουκέρκι. Η πόλη αναπτύχθηκε σημαντικά μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα ενώ με την ανάπτυξη του εμπορείου στους νότιους ωκεανός η ανάπτυξη της πόλης επιταχύνθηκε. Μια λιμνοθάλασσα που υπήρχε ανάμεσα στη πόλη και τις παραλίες αποξηράνθηκε το 1910 βοηθώντας στην επέκταση των ορίων της πόλης και στην αστικοποίησή
Η πόλη διαθέτει παραλιακό μέτωπο μήκους 20 χιλιομέτρων στο οποίο δεν επιτρέπεται η κατασκευή κτιρίων με περισσότερους από τέσσερις ορόφους. Το ιστορικό κέντρο της πόλης αποτελεί από το 2007 μνημείο εθνικής κληρονομιάς.
|
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη γεωγραφία της Βραζιλίας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |