Σίλαμαε

Σίλαμαε
; Σημαία	; Έμβλημα
	Σίλαμαε 59°23′35″N 27°46′27″E
Χώρα	Εσθονία
Διοικητική υπαγωγή	Sillamäe City
Ιστότοπος	sillamae.ee
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Συντεταγμένες: 59°23′35″N 27°46′27″E / 59.39306°N 27.77417°E / 59.39306; 27.77417

Η Σίλαμαε (εσθονικά: Sillamäe, ρωσικά: Силламяэ, γνωστή και με τον εκγερμανισμένο όνομά της: Sillamäggi ή Sillamägi) είναι πόλη στην κομητεία Ίντα-Βίρου στη βόρεια Εσθονία, στις νότιες ακτές του κόλπου της Φινλανδίας. Το 2010 είχε 16.183 κατοίκους. Η Σίλαμαε είναι κτισμένη στις εκβολές του ποταμού Σότκε. Το όνομα της πόλης στα εσθονικά σημαίνει «λόφος γέφυρα».

Ιστορία

Η παλαιότερη μνεία στην περιοχή του Σιλαμάγκι χρονολογείται από το 1502, όταν η περιοχή ήταν υπό την κατοχή του Λιβονικού Τάγματος. Το 1700 καταγράφηκαν η γέφυρα πάνω από τον Σότκε και ένας μύλος. Τον 19ο αιώνα, η Σίλαμαε εξελίχθηκε σε θέρετρο με πιο ήρεμη ατμόσφαιρα σε σχέση με τη γειτονικό πόλη Χούγκερμπουργκ. Ο Ρώσος φυσιολόγος Ιβάν Παβλόφ είχε εξοχικό στη Σίλαμαε, όπου παραθέριζε από το 1891 μέχρι το 1917. Άλλοι διάσημοι παραθεριστές που επέλεγαν τη Σίλαμαε ήταν ο ζωγράφος Κονσταντίν Μπάλμοντ (1905), ο φυσικός Πάουλ Έρενφεστ (1908-1912) και ο συνθέτης Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι (1868).

Τις δεκαετίες του 1920 και του 1930, η Σίλαμαε και οι περιβάλλουσες περιοχές γνώρισαν άνθηση λόγω της εξόρυξης πετρελαίου από σχιστόλιθο. Το 1927-1929, η σουηδική εταιρία Estländska Oljeskifferkonsortiet κατασκεύασε ένα εργοστάσιο επεξεργασίας και σταθμό παραγωγής ενέργειας κοντά στην έπαυλη Τουρσαμάε, στη δυτική πλευρά της Σίλαμαε. Το 1946-1948, το εργοστάσιο ανακατασκευάστηκε από τους Σοβιετικούς ώστε να μπορούν να εξάγουν οξείδιο του ουρανίου από τον αργιλιτικό πέτρωμα της περιοχής. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πολλοί φυλακισμένοι πολέμου χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή και εξόρυξη στη Σίλαμαε. Η γραμμή εξαγωγής του ουρανίου αναπτύχθηκε σε συνεργασία με ένα κοντινό εργοστάσιο και παρήγαγε κυρίως 40% συμπυκνωμένο ουράνιο. Οι εξορύξεις συνέχισαν μέχρι το 1952 και στη συνέχεια στο εργοστάσιο γινόταν επεξεργασία πετρωμάτων ουρανίου από διάφορες περιοχές της κεντρικής Ασίας και του ανατολικού μπλοκ, όπως η Τσεχοσλοβακία, η Ανατολική Γερμανία, η Ουγγαρία, η Πολωνία και η Ρουμανία. Το 1970 άρχισε στο εργοστάσιο η επεξεργασία λοπαρίτη από τη χερσόνησο Κόλα, παράγοντας ταντάλιο και νιόβιο. Αργότερα λάμβανε χώρα εξαγωγή οξειδίων σπανίων γαιών. Το 1982 άρχισε στο εργοστάσιο η παραγωγή εμπλουτισμένου ουρανίου (2-4,4% 235U) στη μορφή διοξειδίου του ουρανίου. Η παραγωγή ουρανίου για τα πυρηνικά εργοστάσια της Σοβιετικής Ένωσης συνέχισε μέχρι το 1989. Από το 1950 μέχρι το 1989, το εργοστάσιο παρήγαγε 98.681 τόνους ουρανίου (κυρίως U₃O₈) και 1354,7 τόνους εμπλουτισμένου ουρανίου.

Η Σίλαμαε απέκτησε επισήμως καθεστώς πόλης το 1957.

Παραπομπές

↑ «Population figure and composition». Statistics Estonia. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2010.
↑ Baltisches historisches Ortslexikon. Teil 1. Estland. 1985. σελ. 549. ISBN 3-412-07183-8.
↑ «Известные люди, посещавшие Силламяэ» (στα Ρωσικά). Sillamäe Public Library. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2016.
↑ Dyni, John R.. "Geology and resources of some world oil-shale deposits. Scientific Investigations Report 2005–5294" (PDF). U.S. Department of the Interior. U.S. Geological Survey. Ανακτήθηκε στις 2008-10-25.
↑ Lippmaa, E.; Maremäe, E. (2000). «Uranium production from the local Dictyonema shale in North-East Estonia». Oil Shale. A Scientific-Technical Journal (Estonian Academy Publishers) 17 (4): 387–394. ISSN 0208-189X.
↑ Maremäe, E. (2001). «Extraction of uranium from local Dictyonema shale at Sillamäe in 1948–1952». Oil Shale. A Scientific-Technical Journal (Estonian Academy Publishers) 18 (3): 259–271. ISSN 0208-189X.
↑ Lippmaa, E.; Maremäe, E. (2003). «The beginnings of uranium production in Estonia». Oil Shale (Estonian Academy Publishers) 20 (2): 167–174. ISSN 0208-189X.
↑ Diehl, Peter (1995). «Uranium production in Europe». WISE. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2010.
↑ Lippmaa, A.· Maremäe, E. «Uranium Processing at Sillamäe and Decommissioning of the Tailings». Proceedings of the NATO Advanced Research Workshop on Turning a Problem into a Resource: Remediation and Waste Management at the Sillamäe Site, Estonia.

[Statistics_Estonia-1] «Population figure and composition». Statistics Estonia. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2010.

[2] Baltisches historisches Ortslexikon. Teil 1. Estland. 1985. σελ. 549. ISBN 3-412-07183-8.

[3] «Известные люди, посещавшие Силламяэ» (στα Ρωσικά). Sillamäe Public Library. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2016.

[dyni-4] Dyni, John R.. "Geology and resources of some world oil-shale deposits. Scientific Investigations Report 2005–5294" (PDF). U.S. Department of the Interior. U.S. Geological Survey. Ανακτήθηκε στις 2008-10-25.

[lippmaa-5] Lippmaa, E.; Maremäe, E. (2000). «Uranium production from the local Dictyonema shale in North-East Estonia». Oil Shale. A Scientific-Technical Journal (Estonian Academy Publishers) 17 (4): 387–394. ISSN 0208-189X.

[maremae-6] Maremäe, E. (2001). «Extraction of uranium from local Dictyonema shale at Sillamäe in 1948–1952». Oil Shale. A Scientific-Technical Journal (Estonian Academy Publishers) 18 (3): 259–271. ISSN 0208-189X.

[7] Lippmaa, E.; Maremäe, E. (2003). «The beginnings of uranium production in Estonia». Oil Shale (Estonian Academy Publishers) 20 (2): 167–174. ISSN 0208-189X.

[WISE-8] Diehl, Peter (1995). «Uranium production in Europe». WISE. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2010.

[9] Lippmaa, A.· Maremäe, E. «Uranium Processing at Sillamäe and Decommissioning of the Tailings». Proceedings of the NATO Advanced Research Workshop on Turning a Problem into a Resource: Remediation and Waste Management at the Sillamäe Site, Estonia.