Περιοχές στις οποίες τα ταμίλ ομιλούνται από τη πλειονότητα.
Περιοχές στις οποίες τα ταμίλ ομιλούνται από σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού.
Η γλώσσα Ταμίλ ή ταμιλική (தமிழ்) είναι η γλώσσα του λαού των Ταμίλ οι οποίοι είναι ιστορικά συνδεδεμένοι με τη Νότια Ινδία και τη Σρι Λάνκα και παράλληλα η γεωγραφικά νοτιότερη από τις δραβιδικές γλώσσες. Είναι επίσημη γλώσσα στην Ινδία στις πολιτείες Ταμίλ Ναντού, Πουντούτσερυ και στη νησιωτική πολιτεία Άνταμαν και Νικομπάρ, καθώς και στη Σρι Λάνκα και στη Σιγκαπούρη. Χρησιμοποιείται ως μια από τις γλώσσες εκπαίδευσης στη Μαλαισία, μαζί με τα αγγλικά, τα μαλαϊκά και τα μανδαρινικά. Χρησιμοποιεί τη γραφή Μπράχμι. Έχουν βρεθεί επιγραφές στη γραφή Μπράχμι-Ταμίλ 2.200 χρόνων στο Σαμαναμαλάι και Ταμιλοβραχμικές επιγραφές από το 500 π.Χ. στο Αντιτσαναλούρ. Έχει χαρακτηριστεί ως η μόνη γλώσσα της σύγχρονης Ινδίας που είναι αναγνωρισμένα συνεχής με κλασικό παρελθόν. Είναι μια από τις 22 επίσημες γλώσσες της Ινδίας και η πρώτη γλώσσα που δηλώθηκε ως κλασική από την κυβέρνηση της Ινδίας το 2004. Η γλώσσα Ταμίλ διδάσκεται στον Καναδά και την Νότιο Αφρική από τις μειονότητες των μεταναστών Ταμίλων που υπάρχουν εκεί. Στο Οντάριο του Καναδά ο Ιανουάριος έχει οριστεί νομοθετικά ως ο μήνας της ταμιλικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Είναι μια από τις μακροβιότερες κλασσικές γλώσσες. Αναφέρεται ως 20η στην λίστα του Εθνολόγου για τις πιο ομιλούμενες γλώσσες του κόσμου. Μια μελέτη που διεξήχθη από το Ινστιτούτο Επιστήμης της Ανθρώπινης Ιστορίας Μαξ Πλανκ στη Γερμανία βρήκε ότι η Δραβιδική γλωσσική οικογένεια, της οποίας τα Ταμίλ αποτελούν μέρος, ίσως είναι περίπου 4.000-4.500 ετών. Η ποικιλία και ποιότητα της κλασικής ταμιλικής λογοτεχνίας έχει περιγραφεί ως "μια από τις μεγαλύτερες κλασσικές παραδόσεις και λογοτεχνία του κόσμου".
Μια καταγεγραμμένη ταμιλική λογοτεχνία έχει τεκμηριωθεί για πάνω από 2000 χρόνια. Η πιο πρώιμη περίοδος της λογοτεχνίας της ταμιλικής γλώσσας, η λογοτεχνία Σάνγκαμ χρονολογείται από το 300 π.Χ, έως το 300 μ.Χ. Η ταμιλική λογοτεχνία είναι η αρχαιότερη από όλες τις δραβιδικές γλώσσες. Οι πιο πρώιμες επιγραφές που βρέθηκαν σε πέτρινα διατάγματα χρονολογούνται από τον 3ο αιώνα π.Χ. Πάνω από το 55% των επιγραφών (55.000) που βρέθηκαν από την Αρχαιολογική Εφορία της Ινδίας ήταν στην γλώσσα Ταμίλ. Επιγραφές στα ταμιλικά γραμμένα στο βραχμικό αλφάβηντο έχουν βρεθεί στη Σρι Λάνκα και σε εμπορικά αγαθά στη Ταϊλάνδη και την Αίγυπτο. Τα δύο παλαιότερα χειρόγραφα από την Ινδία, που εγγράφησαν στο μητρώο Μνήμης του Κόσμου της Ουνέσκο το 1997 και το 2005, ήταν γραμμένα στα Ταμίλ.
Η πιο συγγενική της γλώσσα είναι η Μαλαγιαλάμ. Οι δυο γλώσσες άρχισαν να διαχωρίζονται γύρω τον 9ο αι. μ.Χ. Αν και πολλές από τις διαφορές μεταξύ των δυο γλωσσών φαίνεται να έχουν προϊστορικό διαχωρισμό της δυτικής διαλέκτου, η διαδικασία του διαχωρισμού σε ξεχωριστές γλώσσες ολοκληρώθηκε γύρω στο 13ο και 14ο αιώνα μ.Χ.
Το 1578, Πορτογάλοι Χριστιανοί ιεραπόστολοι δημοσίευσαν ένα ταμιλικό βιβλίο προσευχών στο παλαιό Ταμιλικό αλφάβητο, το Θαμπιράαν Βανάκκαμ, κάνοντας τα ταμιλικά την πρώτη Ινδική γλώσσα που εκτυπώθηκε και δημοσιεύθηκε. Το Ταμιλικό Λεξικό, δημοσιευμένο από το Πανεπιστήμιο του Μαντράς, ήταν ένα από τα παλαιότερα λεξικά. Σύμφωνα με έρευνα του 2001, υπήρχαν 1.863 εφημερίδες που δημοσιεύονταν στα Ταμιλικά, από τις οποίες οι 353 ήταν καθημερινές.
Τα Ταμιλικά ανήκουν στον νότιο κλάδο των Δραβιδικών γλωσσών, μια οικογένεια περίπου 26 γλωσσών που ομιλούνται στην Ινδική υποήπειρο. Ταξινομείται ως μέρος της ταμιλικής γλωσσικής οικογένειας, που εκτός από τα Ταμίλ, περιέχει τις γλώσσες περίπου 35 εθνογλωσσικών ομάδων όπως τις γλώσσες Ιρούλα και Γιερουκούλα (βλέπε Εθνολόγος).
Η πιο συγγενική της γλώσσα είναι η Μαλαγιαλάμ. Οι δυο γλώσσες άρχισαν να διαχωρίζονται γύρω τον 9ο αι. μ.Χ. Αν και πολλές από τις διαφορές μεταξύ των δυο γλωσσών φαίνεται να έχουν προϊστορικό διαχωρισμό της δυτικής διαλέκτου, η διαδικασία του διαχωρισμού σε ξεχωριστές γλώσσες ολοκληρώθηκε γύρω στο 13ο και 14ο αιώνα μ.Χ.
↑Hammarström, Harald· Forkel, Robert· Haspelmath, Martin· Bank, Sebastian, επιμ. (2016). «{{{name}}}». Glottolog 2.7. Jena: Max Planck Institute for the Science of Human History.
↑Zvelebil 1992, σελ. 12: "...the most acceptable periodisation which has so far been suggested for the development of Tamil writing seems to me to be that of A Chidambaranatha Chettiar (1907–1967): 1. Sangam Literature – 200BC to AD 200; 2. Post Sangam literature – AD 200 – AD 600; 3. Early Medieval literature – AD 600 to AD 1200; 4. Later Medieval literature – AD 1200 to AD 1800; 5. Pre-Modern literature – AD 1800 to 1900"
↑Abraham, S. A. (2003). «Chera, Chola, Pandya: Using Archaeological Evidence to Identify the Tamil Kingdoms of Early Historic South India». Asian Perspectives42 (2): 207. doi:10.1353/asi.2003.0031.
↑ 32,032,1Concise Encyclopedia of Languages of the World. Elsevier. 2010. σελ. 297.
↑ 33,033,1Menon, A. G. (2009). «Some observations on the sub-group Tamil-Malayalam: Differential realizations of the cluster * ṉt». Bulletin of the School of Oriental and African Studies53: 87. doi:10.1017/S0041977X00021285.
↑India 2001: A Reference Annual 2001. Compiled and edited by Research, Reference and Training Division, Publications Division, New Delhi: Government of India, Ministry of Information and Broadcasting.