آهن خام (انگلیسی: Pig iron) یک محصول میانی در صنعت آهن است، که از آلیاژهای آهن محسوب میشود.[۱][۲] آهن خام دارای درصد کربن بسیار بالایی است و بهطور معمول ۳٫۸ تا ۴٫۷ درصد از وزن اسمی آن از کربن تشکیل میشود، که همراه با سیلیس، باعث شکننده شدن محصول نهایی آن میشود و بهطور مستقیم قابلیت استفاده به عنوان یک ماده مستقل را دارا نمیباشد. آهن خام توسط ذوب سنگ آهن در کورههای بلند انفجاری و در قالب شمشهای قابل حمل، به عنوان یک عنصر مورد استفاده در مراحل فرآورش فلزات، ساخته میشود.[۳][۴]
تاریخچه
ذوب و تولید آهن در اروپای باستان و خاورمیانه شناخته شده بود، اما با احیای مستقیم به صورت بلومری تولید میشد. قبل از قرون وسطی آهن خام در اروپا تولید نمیشد. چینیها توسط سلسله ژو (که در سال ۲۵۶ قبل از میلاد به پایان رسید) آهن میساختند.[۵] کورههایی مانند لاپفیتان در سوئد و برخی در مارک (امروز بخشی از وست فالن، آلمان) ممکن است به قرن ۱۲ تا سیزدهم برگردد.[۶] باید مشخص شود که آیا این تحولات شمال اروپا از چینیها سرچشمه میگیرد یا خیر. واگنر یک پیوند احتمالی را از طریق تماسهای ایرانیها با چینیها در امتداد جاده ابریشم و تماس وایکینگها با ایرانیها فرض کردهاست، اما یک شکاف زمانی بین دوره وایکینگها و لاپفیتان وجود دارد.[۷][۸]
↑Samuel Thomas (September 1899). "Reminiscences of the early anthracite-iron industry". Transactions of the American Institute of Mining Engineers (reprint by TheHopkinThomasProject.com). Archived from the original on 14 March 2014. Retrieved 5 December 2016.
↑Several papers in The importance of ironmaking: technical innovation and social change: papers presented at the Norberg Conference, May 1995 ed. Gert Magnusson (Jernkontorets Berghistoriska Utskott H58, 1995), 143–179.