Գործընկերություն հանուն խաղաղության (անգլ.՝ Partnership for Peace — PfP), 1994 թվականին սկսված ռազմական համագործակցության ծրագիր, համագործակցություն ՆԱՏՕ-ի ու եվրոպական երկրների և Հարավային Կովկասի ու Կենտրոնական Ասիայի խորհրդային հանրապետությունների միջև, որոնք կազմակերպության անդամ չեն։ Սկզբում ներառել է 24 երկիր, սակայն դրանց թիվը պարբերաբար փոխվում է ծրագրին նոր պետությունների միանալու և դրանց՝ ՆԱՏՕ-ի ռազմաքաղաքական կառուցվածքում արդեն փորձված երկիր-գործընկեր դառնալու պատճառով։ Համագործակցություն հանուն խաղաղության ծրագրին 2017 թվականի ամռանը մասնակցում էր 21 պետություն։
Ծրագրի պոտենցիալ մասնակիցներ
Կիպրոսի ՀանրապետությունըԵվրոպական միության միակ անդամն է, որ չի մասնակցում ծրագրին։ Թուրքիան, չճանաչելով Կիպրոսը, արգելափակում է այդ երկրի անդամակցությունը ՆԱՏՕ-ին, որովհետև Կիպրոսի կղզու թուրքական ու հունական հատվածների միջև եղած կոնֆլիկտը մնում է չլուծված։
Կոսովոյի Հանրապետությունը, տարածքային տեսանկյունից գտնվելով Եվրոպայում, չի մասնակցում ծրագրին, որովհետև նրա սուվեներությունը չճանաչող չորս երկրներ խոչընդոտում են նրա համագործակցությանը ՆԱՏՕ-ի հետ։
↑Ըստ Wikileaks-ի հրապարակումների՝ Հարավային Օսիայի կոնֆլիկտի ժամանակ Վրաստանը դիմել է ՆԱՏՕ-ին խորհրդատվության իր իրավունքի հիման վրա, սակայն ՆԱՏՕ-ում ԱՄՆ ռազմական խորհրդատու Բրյուս Ուեյնրոդի (անգլ.՝ W. Bruce Weinrod) խոսքով, համագործակցության որոշ անդամներ, առաջին հերթին՝ Գերմանիան, Ռուսաստանի օրինակով շարունակում են մեղադրել Վրաստանին։ Lenta.ru: Грузия: Ещё раз про войну