Օլեգ Մասկաև | |
---|---|
Ընդհանուր տեղեկություններ | |
Ամբողջական անուն | Օլեգ Ալեքսանդրովիչ Մասկաև |
Մականուն | Մեծ О (անգլ.՝ The Big O, ռուս.՝ Большой О) |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ Ուզբեկստան ԱՄՆ Ռուսաստան |
Ծննդյան ամսաթիվ | 2 մարտի, 1969 |
Ծննդավայր | Աբայ, Կարագանդայի մարզ, ՂԽՍՀ, ԽՍՀՄ, |
Քաշային կարգ | Ծանր |
Հասակ | 191 սմ |
Պրոֆեսիոնալ կարիերա | |
Վերջին մարտ | 4 նոյեմբերի, 2013 |
Չեմպիոնական գոտի | WBC |
Մարտերի թիվ | 46 |
Հաղթանակների թիվ | 39 |
Հաղթանակ նոկաուտով | 28 |
Պարտություն | 7 |
Ոչ ոքի | 0 |
Տեղի չունեցած | 0 |
Օլեգ Ալեքսանդրովիչ Մասկաև (ռուս.՝ Олег Александрович Маскаев, մարտի 2, 1969 թվական, Աբայ, Կարագանդայի մարզ), ռուս պրոֆեսիոնալ բռնցքամարտիկ։ Ծանր քաշային կարգում WBC վարկածով աշխարհի չեմպիոն է (2006—2008):
Մասկաևը բռնցքամարտիկի իր կարիերան սկսել է ծննդավայրում։ Շնորհիվ բռնցքամարտի դպրոցի և իր տաղանդի Մասկաևը կարողացել է մեծ հաջողությունների հասնել սիրողական բռնցքամարտում։ 1993 թվականի Աշխարհի առաջնությանը մասնակցել է Ուզբեկստանի թիմի կազմում։
Օլեգ Մասկաևը խոստովանում էր, որ իր ամենանվիրական ցանկություններից մեկը չեմպիոնական տիտղոսի պաշտպանության անցկացումն էր Ռուսաստանում։ Ռուսաստանը համարում էր իր հայրենիքը չնայած այն հանգամանքին, որ ծնվել էր Ղազախստանում։ 2006 թվականի դեկտեմբերի 8-ին Ռուսաստանի նախագահի հրամանագրով Օլեգ Մասկաևին շնորհվում է Ռուսաստանի քաղաքացիություն։
Սիրողական ռինգում Մասկաևը դարձել է Վարշավայի պայմանագրի կազմակերպության բանակային առաջնության չեմպիոն (1990), ԽՍՀՄ զինված ուժերի առաջնության հաղթող և գավաթակիր, Ասիայի առաջնության չեմպիոն։
1990 թվականի Տաշքենդում անցկացված ԽՍՀՄ զինված ուժերի առաջնության կիսաեզրափակիչ փուլում Մասկաևը ժամանակից շուտ կարողացել է հաղթել ուկրաինացի բռնցքամարտիկ Վիտալի Կլիչկոյին։
1993 թվականի անցկացված Աշխարհի առաջնության ժամանակ, երբ Մասկաևը հանդես էր գալիս Ուզբեկստանի թիմի կազմում, իր մրցելույթներն ավարտել է կուբացի բռնցքամարտիկ Ռոբերտո Բալադոյի կողմից նոկաուտի ենթարկվելուց հետո։
1994 թվականի անցկացված Աշխարհի գավաթի խաղարկության ժամանակ երկրորդ տեղը զբաղեցնելուց հետո Մասկաևին շնորհվել է Ուզբեկստանի Հանրապետության վաստակավոր մարզիկի կոչում։
Օլեգ Մասկաևը իր պրոֆեսիոնալ կարիերան սկսել է 1993 թվականի ապրիլի 17-ին լեգենդար բռնցքամարտիկ Ալեքսանդր Միրոշնիչենկոյի հետ մենամարտով։ Մասկաևն այդ մենամարտում կարողանում է հաղթանակ տանել նոկաուտով երրորդ ռաունդում։ Միրոշնիչենկոյի մարտավկաները պնդում էին, որ իրենց բռնցքամարտիկը ռինգ էր դուրս եկել ջարդված ձեռքով։
Իր 4-րդ մենամարտում Մասկաևը նոկաուտի է ենթարկում պարտություն չունեցող Ռոբերտ Հոուկինսին (3-0)։
1995 թվականի օգոստոսի 25-ին իր 5-րդ մենամարտում Մասկաևը կարողանում է միավորներով հաղթել ամերիկացի Ջո Թոմասին (23-1-1)։
1995 թվականի սեպտեմբերի 29-ին Մասկաևն անցկացնում է իր առաջին տիտղոսային մենամարտը Նիկոլայ Կուլպինի հետ (14-4)։ Հաղթելով Կուլպինին Մասկաևը նվաճում է ծանր քաշային կարգում Բռնցքամարտի Պանասիական ասոցիացիայի վարկածով չեմպիոնի կոչումը։
1996 թվականի փետրվարին Մասկաևն իր առաջին պարտությունն է կրում պրոֆեսիոնալ ռինգում, երբ մենամարտում էր ամերիկացի աշխարհի նախկին չեմպիոն Օլիվեր ՄքՔոլի հետ։ Անփորձ Մասկաևը ոչինչ չի կարողանում անել դիմակայելու համար և հենց առաջին ռաունդում նոկաուտի է ենթարկվում։
ՄքՔոլի հետ մենամարտից առաջ Մասկաևի ցուցանիշները հետևյալն էին. 15 հաղթանակ, որից 12-ը նոկաուտով և 0 պարտություն, իսկ Դևիդ Տուայի հետ մենամարտից առաջ՝ 20 հաղթանակ, որից 16-ը նոկաուտով և 1 պարտություն։ Բայց ցուցանիշների այսպիսի ցանկը իսկական չէր, որովհետև մենամարտի կազմակերպման համար բռնցքամարտիկին ավելացրել էին կեղծ հաղթանակներ Ռուսաստանում։ Ավելի ուշ կեղծ տվյալները հեռացվում են։ Եվ իրական տվյալները ունեին այսպիսի տեսք. 6 հաղթանակ, որից 3-ը նոկաուտով և 0 պարտություն, Տուայի հետ մենամարտից առաջ՝ 10 հաղթանակ, որից 6-ը նոկաուտով և 1 պարտություն։
1996թ. Մասկաևը կարողանում է հաղթել 2 պարտություն չունեցող բռնցքամարտիկների. Ֆերնլի Ֆելիզին (10-0) և Ռալֆ Ուեսթին (10-0)։
1997 թվականի ապրիլի 5-ին անցկացված մենամարտում, երբ Մասկաևը մենամարտում էր Դևիդ Տուայի հետ, կրում է իր երկրորդ պարտությունը պրոֆեսիոնալ ռինգում։ Այդ մենամարտը WBC վարկածով միջմայրցամաքային չեմպիոնի տիտղոսի համար էր։ Մենամարտն ընթանում էր հավասար պայքարում, սակայն 11-րդ ռաունդում Տուան կարողանում է անցկացնել իր թագավորական ձախ հուկը, և մրցավարը կանգնեցնում է մենամարտը։
1997 թվականի սեպտեմբերի 27-ին Մասկաևը կարողանում է նոկաուտով հաղթել Ալեքս Ստյուարտին (41-6)։
1998 թվականի հոկտեմբերի 2-ին Մասկաևը մենամարտ է անցկացնում Տոակիպ Տասեֆի հետ, ում կարողանում է նոկաուտով հաղթել առաջին ռաունդում։ Մենամարտում հաղթելով Մասկաևը նվաճում է Բռնցքամարտի Պանասիական ասոցիացիայի վարկածով չեմպիոնի կոչումը։ Տիտղոսը Մասկաևը կարողանում է հաջող կերպով պաշտպանել 1999 թվականի փետրվարի 4-ին կայացած մենամարտում, երբ կարողանում է 3-րդ ռաունդում տեխնիկական նոկաուտով հաղթել Ջեֆֆ Ուոդենին։
1999 թվականի նոյեմբերին Մասկաևը մենամարտ է անցկացնում Հասիմ Ռահմանի հետ։ 8-րդ ռաունդի սկզբում Մասկաևին հաջողվում է մի քանի հուկ հասցնել Ռահմանի ծնոտին, որից հետո փորձում է զարգացնել հաջողությունը. Մասկաևի հերթական հուժկու հարվածը Ռահմանի ծնոտին դուրս է հանում նրան ռինգից։ Հանդիսականների շրջանում անմիջապես ծեծկռտուք է սկսվում, սակայն ոստիկաններին հաջողվում է վերահսկել իրավիճակը։ Ռահմանը ուշքի է գալիս միայն մի քանի րոպե անց։
2000 թվականի Մասկաևը նոկաուտով կարողանում է հաղթել Սեդրիկ Ֆիլդսին։
2000 թվականին Մասկաևը մենամարտ է անցկացնում Դերրիկ Ջեֆֆերսոնի հետ։ Այս մենամարտում ֆավորիտը Մասկաևն էր և կարողանում է 4-րդ ռաունդում տեխնիկական նոկաուտով հաղթել Ջեֆֆերսոնին։ Ջեֆֆերսոնը պնդում էր, որ առաջին ռաունդում վնասել է ոտքը։
2000 թվականի հոկտեմբերին Մասկաևը մենամարտ է անցկացնում Կիրկ Ջոնսոնի հետ։ 4-րդ ռաունդի սկզբում Ջոնսոնի ձախ հուկը հասնում է Մասկաևի ծնոտին, և նա ընկնում է, սակայն անմիջապես կարողանում է կանգնել ոտքի։ Բայց Ջոնսոնը շտապում է զարգացնել իր հաջողությունը և նրա աջ ու ձախ մի քանի հուկեր հասնում են իրենց նպատակին. վերջին աջ հուկն արդեն ավարտում է մենամարտը։ Ծանր նոկաուտ էր ռուս բռնցքամարտիկի համար։
2001 թվականի մարտին Մասկաևը մենամարտ է անցկացնում Լենս Ուիտակերի հետ։ Նախապես ենթադրվում էր, որ Մասկաևի մրցակիցն է լինելու Դևիդ Տուան, ում հետ նախկինում արդեն մենամարտել էր, սակայն հետագայում ծրագրերը փոխվում են, և Մասկաևի մրցակիցն է դառնում Ուիտակերը։ 2-րդ ռաունդի սկզբում Ուիտակերի հարվածաշարը Մասկաևի գլխին ստիպում է ռուս բռնցքամարտիկին հայտնվելու ռինգի հատակին, ինչից հետո այդպես էլ չի կարողանում կանգնել և շարունակել մենամարտը. մրցավարը գրանցում է հերթական նոկաուտը։
2002 թվականի Մասկաևը մենամարտ է անցկացնում Կորի Սանդերսի հետ։ 8-րդ ռաունդում Սանդերսի ձախ հուկը ծանր նոկդաունի է ենթարկում ռուս բռնցքամարտիկին։ Մասկաևը հազիվ է կարողանում ոտքի կանգնել, սակայն Սանդերսը նույն հարվածով նորից է նրան ուղարկում ռինգի հատակ։ Այս անգամ մրցավարը կանգնեցնում է մենամարտը։
2003 թվականի սեպտեմբերին Մասկաևը 2-րդ անգամ է մենամարտ անկացնում Սեդրիկ Ֆիլդսի հետ և կարողանում է 9-րդ ռաունդում տեխնիկական նոկաուտով հաղթել։ Մասկաևը ձեռնոց է նետում ուկրաինացի բռնցքամարտիկ Վիտալի Կլիչկոյին, սակայն Կլիչկոն չի ընդունում մենամարտի առաջարկը, քանի որ պատրաստվում էր մենամարտի Կիրկ Ջոնսի հետ։
2003 թվականի նոյեմբերին Մասկաևը մենամարտ է անցկացնում Ջուլիուս Ֆրենսիսի հետ և կարողանում է 2-րդ ռաունդում հաղթել տեխնիկական նոկաուտով։
2004 թվականի հուլիսին Մասկաևը մենամարտ է անցկացնում նիգերիացի պարտություն չունեցող Դևիդ Դեֆիագբոնի հետ։ Մասկաևը առավելություն ուներ ամբողջ մենամարտի ընթացքում։ 6-րդ ռաունդի միջնամասում Մասկաևի աջ հուկը հասնում է Դեֆիագբոնի ծնոտին, ինչից հետո նա հայտնվում է ռինգի հատակին։ Սակայն նիգերիացին կարողանում է ոտքի կանգնել և շարունակել մենամարտը, իսկ Մասկաևը չի կարողանում զարգացնել հաջողությունը։ 10 ռաունդների հաշվարկով հաղթանակը շնորհվում է Մասկաևին։ Որոշումը մրցավարների ոչ միաձայն որոշմամբ էր, ինչը սակայն չէր համապատասխանում ռինգում տեղի ունեցածին։ Հաշվարկային միավորների հայտարարման ժամանակ, երբ միավորները տրվել էին նիգերիացի բռնցքամարտիկին, լսելի էին հանդիսականների դժգոհության ձայները։
2005 թվականի նոյեմբերին Գերմանիայում կայանում է մենամարտ, որը իրավունք կտար մենամարտելու սուպերծանր քաշային կարգում WBC վարկածով աշխարհի չեմպիոնի տիտղոսի համար։ Մասկաևը մենամարտ է անցկացնում թուրք բռնցքամարտիկ Սինան Շամիլ Սամի հետ։ Մասկաևը կարողանում է վերահսկել ամբողջ մենամարտի ընթացքը։ 11-րդ ռաունդի միջնամասում թուրք բռնցքամարտիկը գլխով հարվածում է Մասկաևի գլխին, ինչից հետո մրցավարը նրանից միավոր է հանում։ 12 ռաունդներից հետո մրցավարների միաձայն որոշումով հաղթում է ռուս բռնցքամարտիկը։
Ընդհանուր հարվածներ | Մասկաև | Ռահման |
---|---|---|
Նպատակին հասած | 184 | 250 |
Ընդհանուր | 654 | 537 |
Տոկոս | 28 % | 47 % |
Ջաբեր | Մասկաև | Ռահման |
Նպատակին հասած | 54 | 128 |
Ընդհանուր | 292 | 266 |
Տոկոս | 18 % | 48 % |
Ուժային հարվածներ | Մասկաև | Ռահման |
Նպատակին հասած | 130 | 122 |
Ընդհանուր | 362 | 271 |
Տոկոս | 36 % | 45 % |
2006 թվականի օգոստոսին երկրորդ մենամարտն է անցկացվում Մասկաևի և Հասիմ Ռահմանի միջև։ 12-րդ ռաունդի սկզբում Մասկաևի մի քանի հարվածներ հասնում են Ռահմանի ծնոտին, ինչից հետո մրցավարը սկսում է հաշիվ բացել, սակայն Ռահմանը չի համաձայնում մրցավարի հետ։ Նոկդաունից հետո Մասկաևը շտապում է զարգացնելու իր հաջողությունը և ռաունդի վերջնամասում ևս մի քանի հաջող հարվածներ է հասցնում Ռահմանի գլխին։ Մրցավարը տեսնելով, որ ամերիկացին չի պատասխանում հարվածներին, կանգնեցնում է մենամարտը։ Ռահմանը չի համաձայնում մրցավար Ջեյ Նեյդիի որոշմանը։
Այս հաղթանակից հետո սուպերծանր քաշային կարգում բոլոր 4 հիմնական վարկածներով (WBC, WBA, IBF, WBO) աշխարհի չեմպիոնները ԱՊՀ երկրներից էին (Վլադիմիր Կլիչկո, Նիկոլայ Վալուև, Սերգեյ Լյախովիչ)։
2006 թվականի դեկտեմբերի 10-ին Մասկաևը կարողանում է պաշտպանել WBC վարկածով չեմպիոնի տիտղոսը Պիտեր Օկելլոյի հետ մենամարտում։ Ամբողջ մենամարտը անցնում է Մասկաևի առավելությամբ։ 10-րդ ռաունդում Մասկաևը կարողանում է նոկդաունի ենթարկել մրցակցին։
Տիտղոսի հաջորդ պաշտպանությունը պիտի անցկացվեր 2007 թվականի հոկտեմբերի 6-ին WBC վարկածով հավակնորդ Սեմյուել Պիտերի հետ մենամարտով, սակայն Մասկաևը հրաժարվում է այդ մենամարտի անցկացումից, նշելով, որ մեջքի հատվածում ցավեր ունի։ Արդյունքում Պիտերը դառնում է ժամանակավոր չեմպիոն։ Մասկաևին տրվում է հնարավորություն ետ բերելու իր տիտղոսը. մենամարտի համար օր է նշվում 2008 թ. փետրվարի 2-ը։
Ընդհանուր հարվածներ | Մասկաև | Պիտեր |
---|---|---|
Նպատակին հասած | 81 | 93 |
Ընդհանուր | 243 | 255 |
Տոկոս | 33 % | 36 % |
Ուժային հարվածներ | Մասկաև | Պիտեր |
Նպատակին հասած | 34 | 55 |
Ընդհանուր | 97 | 125 |
Տոկոս | 35 % | 44 % |
2008 թ. մարտին Մասկաևը մենամարտ է անցկացնում նիգերիացի բռնցքամարտիկ Սեմյուել Պիտերի հետ։ Նիգերիացին առավելությամբ էր հանդես գալիս մենամարտի ընթացքում։ 6-րդ ռաունդի վերջում Պիտերը կարողանում է մի քանի ուժեղ հարված հասցնել ռուս բռնցքամարտիկի գլխին։ Ռաունդի վերջնամասում Մասկաևն այլևս չէր կարողանում պատասխանել նիգերիացու հարվածներին։ Պիտերի աջ և ձախ հուժկու հուկերը ստիպում են մրցավարին կանգնեցնելու մենամարտը։
Սեպտեմբերին Մասկաևը կարողանում է միավորներով հաղթել Ռոբերտ Հոուկինսին, իսկ 2009 թվականի մարտին առաջին ռաունդում նոկաուտով հաղթում է Ռիչ Բորուֆֆին։
2009 թվականի դեկտեմբերին Մասկաևը առաջին ռաունդում նոկաուտով պարտվում է Նագի Ագիլերային (14-2)։
3 տարվա ընդմիջումից հետո Մասկաևը վերադառնում է պրոֆեսիոնալ ռինգ։ 2012 թ. դեկտեմբերի 30-ին կարողանում է 3-րդ ռաունդում նոկաուտով հաղթել Օուեն Բեկին։
2013 թվականի մայիսի 26-ին ծանր մենամարտ է անցկացնում, բայց կարողանում է միավորներով հաղթել ամերիկացի բռնցքամարտիկ Ջեյսոն Գավերնին։
2013 թվականի նոյեմբերի 4-ին Մասկաևը մենամարտ է անցկացնում Դեննի Ուիլյամսի հետ։ Մրցավարների միաձայն որոշումով մենամարտում հաղթում է Մասկաևը։ Նշվում էր, որ մինչև մենամարտը Մասկաևը մեջքի վնասվածք ուներ, և այդ պատճառով մենամարտն այդքան էլ դիտարժան չեղավ։
Տերմին | Նշանակություն |
---|---|
Հաղթանակ | |
Պարտություն | |
КО | Նոկաուտ |
ТКО | Տեխնիկական նոկաուտ |
UD, PTS | Մրցավարների միաձայն որոշում |
MD | Մրցավարների մեծամասնության որոշում |
SD | Մրցավարների ոչ միաձայն որոշում |
Մենամարտ | Ամսաթիվ | Մրցակից | Անցկացման վայր | Ռաունդ, ժամանակ | Արդյունք | Լրացուցիչ |
---|---|---|---|---|---|---|
39-7 | նոյեմբերի 4, 2013 | Դեննի Ուիլյամս (44-18) | Կրասնոդար | UD (10) | Հաղթանակ | Հաշիվ. 98-92, 98-92, 98-92: |
38-7 | մայիսի 26, 2013 | Ջեյսոն Գավերն (21-14-4) | Սարանսկ | UD (10) | Հաղթանակ | Հաշիվ. 97-94, 98-90, 96-93: |
37-7 | դեկտեմբերի 30, 2012 | Օուեն Բեկ (29-11) | Տրոիցկ | TKO3 (10) 2:59 | Հաղթանակ | |
3 տարվա ընդմիջում | ||||||
36-7 | դեկտեմբերի 11, 2009 | Նագի Ագիլերա (14-2) | Սակրամենտո | TKO1 (10) 1:54 | Պարտություն | |
36-6 | մարտի 14, 2009 | Ռիչ Բորուֆֆ (17-2-1) | Սարանսկ | KO1 (10) 1:35 | Հաղթանակ | |
35-6 | սեպտեմբերի 6, 2008 | Ռոբերտ Հոուկինս (2) (23-11) | Մոսկվա | UD (10) | Հաղթանակ | Հաշիվ. 100-92, 100-90, 100-90: |
34-6 | մարտի 8, 2008 | Սեմյուել Պիտեր (29-1) | Կանկուն | TKO6 (12) 2:56 | Պարտություն | Մենամարտ WBC վարկածով աշխարհի չեմպիոնի տիտղոսի համար։ Մասկաևի 2-րդ պաշտպանություն։ |
1 տարվա ընդմիջում | ||||||
34-5 | դեկտեմբերի 10, 2006 | Օկելլո Պիտեր (18-4) | Մոսկվա | UD (12) | Հաղթանակ | Հաշիվ. 120-107, 118—109, 120—107: Մենամարտ WBC վարկածով աշխարհի չեմպիոնի տիտղոսի համար։ Մասկաևի 1-ին պաշտպանություն։ |
33-5 | օգոստոսի 12, 2006 | Հասիմ Ռահման (2) (41-5-2) | Լաս Վեգաս | ТKO12 (12) 2:17 | Հաղթանակ | Մենամարտ WBC վարկածով աշխարհի չեմպիոնի տիտղոսի համար։ Տարվա վերադարձ The Ring ամսագրի վարկածով։ |
32-5 | նոյեմբերի 12, 2005 | Սինան Շամիլ Սամ (24-2) | Համբուրգ | UD (12) | Հաղթանակ | Հաշիվ. 116-111, 118—109, 118—111: |
31-5 | հունիսի 24, 2005 | Լիվին Կաստիլյո (13-3) | Ատլանտիկ Սիթի | KO3 (10) 1:30 | Հաղթանակ | |
30-5 | հունվարի 22, 2005 | Քուինն Նավարրե (30-12-1) | Լոս Անջելես | KO3 (10) 2:47 | Հաղթանակ | |
29-5 | հուլիսի 23, 2004 | Դևիդ Դեֆիագբոն (21-0) | Ատլանտիկ Սիթի | SD (10) | Հաղթանակ | Հաշիվ. 98-92, 96-93, 94-95: |
28-5 | ապրիլի 16, 2004 | Քրեյգ Թոմլինսոն (23-14-1) | Ատլանտիկ Սիթի | TKO2 (10) | Հաղթանակ | |
27-5 | նոյեմբերի 27, 2003 | Ջուլիուս Ֆրենսիս (23-14-1) | Չեխով | TKO2 (10) | Հաղթանակ | |
26-5 | սեպտեմբերի 25, 2003 | Դեննիս Մակկիննի (25-27-1) | Հանթինգթոն | TKO1 (10) | Հաղթանակ | |
25-5 | սեպտեմբերի 6, 2003 | Սեդրիկ Ֆիլդս (2) (19-20-1) | Կիև | TKO9 (10) | Հաղթանակ | |
24-5 | հունիսի 28, 2003 | Գարի Ուինմոն (25-12) | Վաշինգտոն | TKO1 (10) | Հաղթանակ | |
23-5 | փետրվարի 15, 2003 | Էրրոլ Սադիկովսկի (4-10) | Մեն | TKO1 (10) | Հաղթանակ | |
22-5 | մարտի 17, 2002 | Կորի Սանդերս (22-6) | Օրովիլլ | TKO8 (10) | Պարտություն | |
22-4 | նոյեմբերի 30, 2001 | Դևիդ Վեդդեր (21-19-5) | Ռինո | TKO8 (10) | Հաղթանակ | |
21-4 | օգոստոսի 25, 2001 | Բրայան Նիքս (15-7) | Լաֆլին | TKO6 (10) | Հաղթանակ | |
20-4 | մարտի 10, 2001 | Լենս Ուիտակեր (22-1) | Լաս Վեգաս | KO2 (12) | Պարտություն | |
20-3 | հոկտեմբերի 7, 2000 | Կիրկ Ջոնսոն (29-0-1) | Նյու Լոնդոն շրջան (Կոնեկտիկուտ) | KO4 (12) | Պարտություն | |
20-2 | մայիսի 20, 2000 | Դերրիկ Ջեֆերսոն (22-1-1) | Ատլանտիկ Սիթի | TKO4 (10) | Հաղթանակ | |
19-2 | մարտի 2, 2000 | Սեդրիկ Ֆիլդս (9-8) | Ռոուզմոնթ | TKO8 (10) | Հաղթանակ | |
18-2 | նոյեմբերի 6, 1999 | Հասիմ Ռահման (31-1) | Ատլանտիկ Սիթի | KO8 (10) | Հաղթանակ | |
17-2 | մայիսի 20, 1999 | Շեյն Սաթքլիֆֆ (22-6-1) | ունիկա | TKO2 (12) | Հաղթանակ | |
16-2 | փետրվարի 4, 1999 | Ջեֆֆ Ուոդեն (18-7) | Ուորլի | TKO3 (12) | Հաղթանակ | |
15-2 | դեկտեմբերի 8, 1998 | Մարիոն Ուիլսոն (11-29-3) | Նյու Յորք | UD (8) | Հաղթանակ | Հաշիվ. 79-73, 79-73, 79-73: |
14-2 | հոկտեմբերի 2, 1998 | Տոակիպա Տասեֆա (21-1-2) | Լոս Անջելես | KO1 (12) | Հաղթանակ | |
13-2 | հունիսի 9, 1998 | Քարիջ Տշաբալալա (23-2) | Մոսկվա | KO9 (10) | Հաղթանակ | |
12-2 | հունվարի 9, 1998 | Բուկեր Ուորդ (23-6-2) | Ատլանտիկ Սիթի | ТКО4 (10) | Հաղթանակ | |
11-2 | սեպտեմբերի 27, 1997 | Ալեքս Ստյուարտ (41-6) | Մոսկվա | ТКО7 (10) | Հաղթանակ | |
10-2 | ապրիլի 5, 1997 | Դևիդ Տուա (26-0) | Ատլանտիկ Սիթի | ТКО11 (12) | Պարտություն | |
10-1 | փետրվարի 17, 1997 | Ռոդնի Բլաունթ (2-4-2) | Լաս Վեգաս | КО2 (6) | Հաղթանակ | |
9-1 | սեպտեմբերի 12, 1996 | Ռալֆ Ուեսթ (10-0) | Նյու Յորք | ТКО3 (10) | Հաղթանակ | |
8-1 | օգոստոսի 20, 1996 | Ֆերնլի Ֆելիզ (10-0) | Նյու Յորք | UD (8) | Հաղթանակ | |
7-1 | հունիսի 9, 1996 | Մայք Ռոբինսոն (8-24-1) | Բուշկիլլ | ТКО7 (8) | Հաղթանակ | |
6-1 | փետրվարի 24, 1996 | Օլիվեր ՄքՔոլ (26-6) | Ռիչմոնդ | ТКО1 (10) | Պարտություն | |
6-0 | սեպտեմբերի 29, 1995 | Նիկոլայ Կուլպին (14-4) | Լոնդոն | UD (12) | Հաղթանակ | |
5-0 | օգոստոսի 25, 1995 | Ջո Թոմաս (23-1-1) | Ատլանտիկ Սիթի | PTS (6) | Հաղթանակ | |
4-0 | հունիսի 30, 1995 | Ռոբերտ Հոուկինս (3-0) | Ֆիլադելֆիա | КО4 (6) | Հաղթանակ | |
3-0 | ապրիլի 11, 1995 | Մայք Ուիթֆիլդ (3-6) | Վուդլաուն | PTS (8) | Հաղթանակ | |
2-0 | մարտի 4, 1995 | Ջիմմի Հարրիսոն (6-33-5) | Բոստոն | ТКО4 (6) | Հաղթանակ | |
1-0 | ապրիլի 17, 1993 | Ալեքսանդր Միրոշնիչենկո (21-0) | Թարազ | ТКО3 (6) | Հաղթանակ |
Մասկաևի կնոջ անունն է Սվետլանա, երեխաներինը՝ Աննա (1986 թ.), Ալեքսանդրա (1991 թ.), Օլեսյա (1993 թ.), Վիկտորիա (2002 թ.):
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Օլեգ Մասկաև» հոդվածին։ |
|