Ítalski kommúnistaflokkurinn Partito Comunista Italiano | |
---|---|
Aðalritari | Antonio Gramsci Ruggero Grieco Palmiro Togliatti Luigi Longo Enrico Berlinguer Alessandro Natta Achille Occhetto |
Stofnár | 21. janúar 1921 |
Lagt niður | 3. febrúar 1991 |
Gekk í | Vinstri-lýðræðisflokkinn |
Höfuðstöðvar | Via delle Botteghe Oscure 4, Róm |
Stjórnmálaleg hugmyndafræði |
Kommúnismi, marx-lenínismi Frá áttunda áratugnum: Endurskoðunarstefna, jafnaðarstefna, Evrókommúnismi |
Einkennislitur | Rauður |
Ítalski kommúnistaflokkurinn (ítalska: Partito Comunista Italiano eða PCI) varð til eftir klofning í ítalska sósíalistaflokknum á flokksþingi þess síðarnefnda í Livorno 21. janúar 1921. Amadeo Bordiga og Antonio Gramsci stóðu fyrir klofningnum. Flokkurinn var bannaður af alræðisstjórn fasista en varð aftur virkur í ítölskum stjórnmálum þegar hillti undir lok síðari heimsstyrjaldar.
Hann var útilokaður frá stjórnarþátttöku á eftirstríðsárunum og varð langstærsti stjórnarandstöðuflokkurinn á Ítalíu með milli 20 og 30% atkvæða í kosningum. 1974 vann hann sinn stærsta kosningasigur og fékk 34,4% atkvæða, mest allra kommúnistaflokka á Vesturlöndum.
1991 leysti flokkurinn sjálfan sig upp til að mynda vinstri-lýðræðisflokkinn með aðild að Alþjóðasambandi jafnaðarmanna. Róttækari armur flokksins myndaði þá endurstofnun kommúnistaflokksins undir stjórn Armando Cossutta.