ომონიმია

ომონიმია — მნიშვნელობათა სხვადასხვაობა ფორმატივთა იდენტობის (ერთნაირი ჟღერადობის) დროს.

განასხვავებენ სრულსა და ნაწილობრივ ომონიმებს.

1. სრული ომონიმია

დამახასიათებელია ჟღერადობრივი დამთხვევა ყველა ფორმაში. მაგ.; (რუს.) свет (სინათლე) - свет (სამყარო)

2. ნაწილობრივი ომონიმია

დამახასიათებელია ჟღერადობრივი დამთხვევა საერთო პარადიგმის ცალკეულ ფორმებში:

стирать (იმპერფ.) выстирать (პერფ.) გარეცხვა (სარეცხის)

стирать (იმპერფ.) стереть (პერფ.) გახეხვა, გა(და)წმენდა (ზედაპირის და სხვ.)

ომონიმიის განსაკუთრებულ შემთხვევებს წარმოადგენენ ომოფორმები, ომოფონები, ომოგრამები :

ომოფორმები ბგერათა თანხვედრა ცალკეულ ფორმებში: მაგ.; (რუს.) вожу ზმნებისათვის водить და возить.

ომოფონები ცალკეულ ფორმებში ბგერათა თანხვედრა წარმოთქმისას, მაგრამ სხვადასხვაგვარი წერითი გამოსახულება: მაგ.; (რუს.) луг (მდელო), лук (ხახვი).

ომოგრამები ერთნაირი წერითი გამოსახულება, მაგრამ სხვადასხვაგვარი ჟღერადობა: მაგ.; (რუს.) уже და уже. პირველ შემთხვევაში არის ზედსართავი სახელის „узкий“ შედარებითი ხარისხი, ხოლო მეორე შემთხვევაში კი სიტყვა „უკვე“.

ეტიმოლოგია

ომონიმია მომდინარეობს ბერძნული სიტყვიდან - ὁμώνυμος (ჰომონიმუს), რომელიც შეიძლება ითარგმნოს როგორც: „საერთო სახელის ქონა“. ὁμώνυμος წარმოადგენს ორი ბერძნული სიტყვის შეერთებას, ესენია: ὁμός (ჰომოს), რომელიც ნიშნავს საერთოს და ὄνομα (ონომა) აღნიშნავს სახელს. რითიც ვღებულობთ საერთო სახელის მქონე ორი განსხვავებული ნივთის ან საგნის აღნიშვნას.

იხილეთ აგრეთვე

• ანტონიმია
• სინონიმია
• პარონიმია
• მეტონიმია

სქოლიო