Θάψτε με στήν Ουκρανία,
Όταν θα πεθάνω,
Μνήμα ανοίχτε μου σε στέππα,
Σ’ένα αγάντι απάνω.
Σ’ένα χωματένιο τύμβο
Νάμαι σ’όχτη πλάϊ
Και τόν Δνείπερο ν’αχούω
Π’αγριωπός χυλάει.
Κι όταν τον εχθρό απ’τη γή μου
Το γερό του κύμα
Παρασείρει… Τότε μόνο
Θε να βγώ απ’το μνήμα,
Στου Θεού γω το κατώφλι
Τη ψυχή θα φέρω
Να ευγή θω… Μα για την ώρα
Γω Θεό δεν ξέρω.
Θάψτε με και σηκωθείτε,
Σπάστε μαύρα αλύσια
Μ’αίμα τυράννου ραντίστε
Την απόφασή σας.
Κι όταν σμίξετε σε νέα
Λεύτερη οικογένεια
Μή ξεχνάτε θυμηθείτε
Σιγαλά και μένα.