Оваа статија можеби бара дополнително внимание за да ги исполни стандардите за квалитет на Википедија. Ве молиме подобрете ја оваа статија ако можете. |
Оваа статија или заглавие има потреба од викифицирање за да ги исполни стандардите за квалитет на Википедија. Ве молиме помогнете во подобрувањето на оваа статија со соодветни внатрешни врски. |
Во информатичкa технологии, пакет е форматирана целина од податоци пренесени од компјутерска мрежа во пакет мод. Компјутерски комуникациски врски кои не поддржуваат пакети, како традиционалните point-to-point телекомуникациски врски, пренесуваат податоци едноставно како низи само од бајти, карактери или битови. Кога податоци се форматираат во пакети податочната брзина на комуникациониот медиум може подобро да се подели помеѓу корисниците отколку ако мрежата би била со вклучено коло. Со користење на мрежи со комутација на пакети исто така е потешко да се гарантира најниска можна податочна брзина.
Еден пакет се состои од два вида податоци: контролни информации и податоци на корисникот (исто така познато како payload). Контролните информации ѝ обезбедуваат на мрежата податоци кои ѝ требаат за да ги пренесе податоците на корисникот, на пример: адреси на изворот и одредиштето, кодови за наоѓање на грешки како проверка на збирот, и подредување на информации. Типично, контролните информации може да се најде во заглавјата и trailers на пакетот со податоци на корисникот измеѓу.
Различни мрежни протоколи користат различни конвенции за правење разлика помеѓу елементите и за форматирање на податоците. Во Бинарен СИнхрон Пренос, пакетот е форматиран во 8-битни бајти, и се употербуваат посебни карактери за да се разграничат различните елементи. Други протоколи, како Етернет, го воспоставуваат почетокот на заглавјето и податочните елементи според нивната локација во однос на почетокот на пакетот. Некои протоколи ги форматираат информациите на битно ниво наместо на бајтно.
Добра аналогија е да се гледа на пакетот како писмо: заглавјето е како пликото, а областа со податоците е сѐ што лицето ќе стави во пликото. Разлика, сепак, е што некои мрежи можат да разделат поголем пакет на помали пакети кога е потребно (овие помали податочни елементи се сè уште форматирани како пакети).
Мрежен дизајн може да постигне два позначајни резултати со користењето на пакети: наоѓање на грешки и адресирање на повеќе домаќини.
Поефикасно и поверодостојно е да се пресметан збир за проверка или проверка за циклична редундантност (CRC) за содржините на пакет отколку да се користи проверка на парни битови карактер по карактер. Trailer на пакетот често содржи податоци за проверување на грешки за да лоцира грешки кои настануваат при пренесување.
Модерните мрежи обично поврзуваат три или повеќе компјутери домаќини заедно; во такви случаи заглавјето на пакетот воглавно содржи информации за адресите за пакетот да биде примен од точниот компјутер домаќин. Во сложени мрежи составени од повеќе насочувачки и преклопувачки јазли, како ARPANET и модерниот Интернет, низа од пакети пратени од еден компјутер до друг може да одат по различни патеки за да стигнат до исто одредиште. Оваа технологија е наречена преклопување на пакети.
Воглавно, терминот пакет се однесува на било која порака форматирана како пакет, додека пак терминот датаграм е воглавно резервиран за пакети од неверодостојна услуга. Веродостојна услуга е онаа која го известува корисникот ако праќањето било неуспешно. На пример, IP обезбедува неверодостојна услуга. Заедно TCP и IP обезбедуваат веродостојна услуга, додека пак UDP и IP обезбедуваат неверодостојна. Сите овие протоколи употребуваат пакети, но UDP пакетите општо се нарекуваат датаграми.
Кога ARPANET прв започна со преклопување на пакети, обезбедуваше веродостојна процедура за испорачка на пакет за неговите поврзани домаќини преку неговиот 1822 интерфејс. Компјутер домаќин едноставно ги организираше податоците во точниот формат на пакети, ја приложуваше адресата на компјутерот домаќин кој е одредиште, и ја праќаше пораката низ интерфејсот до поврзаните IMP. Штом пораката ќе се пренесеше до домаќинот-одредиште, се пренесуваше до домаќинот-испраќач. Ако мрежата не можела да ја пренесе пораката, би пратила порака за грешка на испраќачот.
Во меѓувреме создавачите на CYCLADES и на ALOHAnet демонстрираа дека е можно да се изгради делотворна компјутерска мрежа без да се обезбеди веродостоен пренос на пакети. Оваа лекција подоцна беше искористена од дизајнерите на Етернет.
Ако една мрежа не ја гарантира испорачката на пакет, тогаш обезбедувањето веродостојност преку утврдување и препраќање на изгубените пакети станува одговорност на домаќинот. Последователно, искуството на the APRANET индицираше дека ,мрежата сама не може веродостојно да ги пронајде сите неуспешни праќања на пакети, и ова ја префрли одговорноста за наоѓање на грешки на оној домаќин кој испраќа во секој случај. Ова доведе до развивање на end-to-end принципот, што е една од фундаменталните претпоставки за дизајн на Интернетот.
IP пакетите се составени од заглавје и payload. Заглавјето на IPv4 пакетот се состои од:
По тие, можат да бидат додадени знамиња по избор од различни должини, кои може да се менуваат врз основа на користениот протокол, потоа се додаваат податоците кои ги носи пакетот. IP пакетот нема trailer. Како и да е IP пакет често се носи како payload во Етернет рамка, кој има свој заглавје и trailer.
Многу мрежи не гарантираат испорачка, дека нема да се дуплираат пакети, или дека пакетите ќе се испорачаат по редослед, на пример, UDP протоколот. Сепак, можно е да се обележи транспорт протокол врз пакет услугата кој може да обезбеди таква заштита; TCP и UDP се најдобрите примери за ниво 4, Транспортно ниво, од OSI моделот со 7 нивоа.
Заглавјето на еден пакет ги специфицира типот на податоци, број на пакетот, вкупниот број на пакети, IP-адресите на праќачот и примателот.
Терминот рамка понекогаш се користи за да се однесува на пакет точно како што е пренесен преку жица или радио.
Стандардот за телеметрија на пакети на Конзулативниот Комитет за Вселенски Системи за Податоци (CCSDS), го дефинира протоколот користен за пренос на податоците од вселенски инструмент преку deep space каналот. Според овој стандард, слика или друг вид на податок пратен од вселенски инструмент се пренесува со користење на еден или повеќе пакети.
Пакет е блок на податоци со должина што може да варира помеѓу последователни пакети од 7 до 65 542 бајти, вклучувајќи го и заглавјето на пакетот.
Бидејќи должините на пакетот се променливи, но должините на рамките се фиксни, границите на пакетот обично не коинцидираат со границите на рамката.
Податоци во рамка се обично заштитени од канални грешки од страна на кодови за поправање на грешки.
Избришаните рамки што не можат да се декодираат се главниот тип на загуби на податоци кои влијаат на компресираните сетови податоци. Воглавно би имало малку корист од обиди да се искористат податоци од рамка означена како недекодирачка.
Одтука, рамките во кои се најдени грешки би биле суштински неупотребливи дури и ако не биле избришани од обработувачот за рамки.
Овие загуби на податоци можат да бидат компензирани со следните механизми.
Packetized Елementary Stream (PES) е спецификација дефинирана од MPEG комуникациониот протокол која дозволува елементарен проток да биде поделен во пакети. Елементарниот проток е пакетизиран од последователни потадочни бајтови за енкапсулација од внатрепните PES заглавја на пакетот.
Типичен метод за пренесување на податоци од елементарен проток од видео или аудио енкодер е најпрво да се создаваат PES пакети од податоците на елементарниот проток и потоа да енкапсулираат овие PES пакети во MPEG транспортен проток (TS) пакети или MPEG програмски проток (PS). TS пакетите потоа може да бидат мултиплексирани и пренесени користејќи техники за емитување, како оние кои се користат во ATSC и DVB.
Име | Големина | Опис |
---|---|---|
Претставка на пакетниот почетен код | 3 бајти | 0x000001 |
ID на протокот | 1 бајт | Пример: Аудио проток (0xC0-0xDF), Видео проток (0xE0-0xEF) |
Забелешка: Горенаведените 4 бајти се нарекуваат 32-битен почетен код | ||
Должина на PES пакетот | 2 бајти | За пакети каде не е специфицирано може да биде 0 како на пример за видео протоци кај MPEG транспортни протоци |
Заглавје на изборен PES | променлива должина | |
Додатни бајти | променлива должина | |
Податоци |
Име | Број на битови | Опис |
---|---|---|
Маркирачки битови | 2 | 10 бинарно или 0x2 хескадекадно |
Контрола на кодирање | 2 | 00 значи некодирано |
Приоритет | Пример | |
Индикатор за поставување на податоци | 1 | 1 значи дека по PES заглавјето следи видео почетен код или аудио syncword |
Заштитно право | 1 | 1 значи заштитено |
Оригинал или копија | 1 | 1 значи оригинал |
PTS DTS индикатор | 2 | 11=двете се присутни, 10=само PTS е присутно |
ESCR знаме | 1 | |
ES rate знаме | 1 | |
DSM мод знаме | 1 | |
Додатно знаме за информација за копирање | 1 | |
CRC знаме | 1 | |
Знаме за екстензија | 1 | |
Должина на PES заглавјето | 8 | ја дава должината на остатокот од PES заглавјето |
Изборни полиња | променлива големина | зависат од горенаведените знамиња |
Додатни бајтови | променлива големина | 0xff |
Со цел да се обезбеди моно „компатибилност“, NICAM сигналот се пренесува на под-носител заедно со звучен носител. Ова значи дека обичниот моно FM или АМ звучен носител се остава сам за да биде примен од monaural приемници.
NICAM-заснована стерео ТВ инфраструктура може да пренесе стерео ТВ програма како и моно „компатибилен“ звук во исто време, или може да пренесе две или три сосема различни звучни протоци. Последниот мод може да се користи за да се пренесе звук на различни јазици, на сличен начин како во in-flight movies на интернационални летови. Во овој мод, корисникот може да бира кој саундтрак да го слуша кога ја гледа содржината управувајќи со „sound-select“ контрола на рисиверот.
NICAM ги нуди следните можности. Автоселекција на модот е овозможена со вклучување на 3-битно поле за тип во податочниот проток.
Четирите други опции можат да бидат употребени подоцна. Само првите два од листата погоре се познати дека се во општа употреба во секој случај.
NICAM пакетот (освен заглавјето) e кодиран со 9 битен псевдо-рандом бит-генератор пред пренос.
Да се направи NICAM проток на битови да изгледа повеќе како бел шум е важно бидејќи ова го намалува мешањето на сидналот на соседните ТВ канали.
Packet: A group of bits that includes data plus control information. Generally refers to a network layer (OSI layer 3) protocol data unit.