Теќе или текија (турски: tekke) – исламска сакрална градба, која служи за собирање на дервиши (суфии), следбеници на исламскиот мистицизам, религиозно-филозофски правец во самиот ислам.
Во почетокот дервишите своите обреди ги вршеле во споредните делови на џамиите, кои се нарекувале со арапското име „завии“ или „рибати“, а подоцна за овие потреби се воспоставиле посебни простори кои се нарекувале теќиња. Во состав на теќето се наоѓа: просторија за заеднички обреди (семахана) во која во ѕидот е сместен михработ за заедничко богослужење; стан за чуварот или главниот дервиш (шејх), и за останатите дервиши (рибит), за подучување (медреса), понекогаш со (мусафирхан); просторија за патници-намерници во поголемите теќиња, и јавна добротворна кујна (имарет).
Покрај теќето се наоѓало турбе, како и помали гробишта за поугледните дервиши. Дервишите престојувале во теќето во точно одредени денови во неделата и годината и во таа смисла не може да се поистоветува со манастирите во христијанството, имајќи предвид дека исламот не познава испоснички и калуѓерски живот.
Најпознати теќиња во Македонија се Арабати баба-теќе во Тетово и Руфаиското теќе во Скопје.
|journal=
(help)„Теќе“ на Ризницата ? |