ഫെലിക്സ് റൂബെൻ ഗാർസിയ സാർമീന്റൊ(Félix Rubén García Sarmiento) | |
---|---|
ജനനം | January 18, 1867 Ciudad Darío, Nicaragua |
മരണം | February 6, 1916 León, Nicaragua |
തൂലികാ നാമം | റൂബെൻ ദാരിയോ(Rubén Darío) |
തൊഴിൽ | Poet, Journalist |
ദേശീയത | Nicaraguan |
സാഹിത്യ പ്രസ്ഥാനം | Modernismo |
ഫെലിക്സ് റൂബൻ ഗാർസ്യ സാരിമെന്റോ (ജനുവരി 18, 1867 – ഫെബ്രുവരി 6,1916) റൂബൻ ദാരിയോ എന്ന തൂലികാനാമത്തിൽ എഴുതിയിരുന്ന ഒരു നിക്കരാഗ്വൻ കവി ആയിരുന്നു. പഴകിയതും ആവർത്തനവിരസവുമായ സ്പാനിഷ് കവിതയ്ക്ക് റൂബൻ ദാരിയോയുടെ കവിതകൾ പുതുജീവൻ നൽകി. ആധുനികതയുടെ പിതാവ് എന്നും ഇദ്ദേഹം അറിയപ്പെടുന്നു.
ഫ്രഞ്ച് കവി പോൾ പെർലൈനിന്റെയും,ക്യൂബൻ കവി ഹോസെ മർട്ടിയുടെയും അടുത്ത സുഹൃത്തായിരുന്നു ദാരിയോ.
ദാരിയോ നിക്കരാഗ്വയിലെ മെറ്റാപ എന്ന സ്ഥലത്ത് ജനിച്ചു. ഇന്ന് ഈ സ്ഥലം സിയുദാദ് ദാരിയോ എന്ന് റൂബൻ ദാരിയോയുടെ ബഹുമാനാർത്ഥം പുനർനാമകരണം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ദാരിയോയുടെ ബാല്യം സാമ്പത്തികമായും വ്യക്തിപരമായും കഷ്ടപ്പാടുകൾ നിറഞ്ഞതായിരുന്നു. ദാരിയോയുടെ ജനനശേഷം മാതാപിതാക്കൾ വേർപിരിഞ്ഞു. തുടർന്ന് ദാരിയോയെ വളർത്തിയത് മുത്തച്ഛനായ കേണൽ ഫെലിക്സ് റാമിറെസ് ആയിരുന്നു. മാതാപിതാക്കൾ ഉപേക്ഷിച്ചു എന്ന തോന്നൽ ദാരിയോയ്ക്ക് ബാല്യം മുതൽക്കേ ഉണ്ടായിരുന്നു. തന്റെ ജീവിതകാലത്ത് ദാരിയോ അമ്മയെ രണ്ടുതവണ മാത്രമേ, അതും അല്പനേരത്തേക്കു മാത്രം, കണ്ടിട്ടുള്ളൂ. തന്റെ പിതാവിനെ അമ്മാവന്മാരിൽ ഒരാളെപ്പോലെ മാത്രമേ ദാരിയോ കണ്ടിരുന്നുള്ളൂ.
വളരെ ചെറുപ്പം മുതൽ തന്നെ ദാരിയോയുടെ പ്രതിഭ ശോഭിച്ചു. "എൽ നിനോ പോയെറ്റ" ("കവി കുമാരൻ") എന്ന് ദാരിയോ പ്രശസ്തനായി. 12-ആം വയസ്സിലേ ദാരിയോ കവിതകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചുതുടങ്ങി. ആദ്യത്തെ മൂന്നുകവിതകൾ "ലാ ഫെ" ("വിശ്വാസം"), "യൂണ ലാഗ്രിമ" ("ഒരു കണ്ണീർത്തുള്ളി"), "എൽ ദെസെങാനോ" ("ചതിവ്") എന്നിവയായിരുന്നു. 1882-ൽ, 15-ആം വയസ്സിൽ ദാരിയോ യൂറോപ്പിൽ പഠിക്കുവാൻ സർക്കാർ സ്കോളർഷിപ്പിനു ശ്രമിച്ചു. സ്കോളർഷിപ്പ് ലഭിക്കാനായി നിക്കരാഗ്വൻ യാഥാസ്ഥിതിക പ്രസിഡന്റ് ജൊവാക്വിൻ സവാല ഉൾപ്പെടുന്ന ഒരു സംഘത്തിനുമുന്നിൽ തന്റെ കവിത വായിച്ചു. എങ്കിലും സ്കോളർഷിപ്പ് ലഭിച്ചില്ല. "എൽ ലിബ്രൊ" എന്ന ദാരിയോയുടെ കവിത ഈ സംഘത്തിനു രുചിച്ചില്ല. പ്രസിഡന്റ് സവാല ദാരിയോയോട് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു. "മകനേ, നീ ഇപ്പൊഴേ നിന്റെ പിതാക്കന്മാരുടെ മതത്തിനും രാഷ്ട്രത്തിനുമെതിരായി എഴുതിത്തുടങ്ങിയാൽ യൂറോപ്പിൽ പോയി വളരെ മോശമായ കാര്യങ്ങൾ പഠിച്ചുകഴിയുമ്പോൾ നീ എന്തായിത്തീരും?" ഇതിന്റെ ഭലമായി യൂറോപ്യൻ വിദ്യാഭ്യാസം എന്ന ദാരിയോയുടെ ലക്ഷ്യം നടക്കാതെ പോയി.
പകരം, ദാരിയോ എൽ സാൽവദോറിലേക്കു പോയി. അവിടെ ദാരിയോ പ്രാൻസിസ്കോ ഗവീദിയയെ കണ്ടുമുട്ടി. ഗവീദിയ ദാരിയോയെ കാസ്റ്റീലിയൻ, ഫ്രെഞ്ച് കവിതകളുമായി പരിചയപ്പെടുത്തി. ഇത് ദാരിയോയുടെ എഴുത്തിനെ പിൽക്കാലത്ത് വളരെ സ്വാധീനിച്ചു. കൌമാരത്തിൽ തന്നെ ദാരിയോ നാഷണൽ ലൈബ്രറി ഓഫ് നിക്കരാഗ്വയിൽ ജോലിചെയ്തു.
19-ആം വയസ്സിൽ ദാരിയോ ചിലിയിലേക്ക് താമസം മാറി. തന്റെ ആദ്യനോവലായ എമെലിന ദാരിയോ ചിലിയിൽ വെച്ച് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചെങ്കിലും ഈ നോവൽ പരാജയമായിരുന്നു. ചിലിയൻ പത്രപ്രവർത്തകനും എഴുത്തുകാരനുമായ പെദ്രോ ബാൽമസെഡ ദാരിയോയുടെ സുഹൃത്തും വഴികാട്ടിയുമായി. പെദ്രോ ദാരിയോയുടെ കവിതാസമാഹാരമായ അസുൽ… 1888-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുവാൻ സഹായിച്ചു. ഗൊൺസാലസ് എച്ചെവാറിയയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ ഈ 134 പേജ്, സ്വകര്യമായി അച്ചടിച്ച പുസ്തകം, അതും സാഹിത്യ-ബുദ്ധിജീവികേന്ദ്രമായി അറിയപ്പെടാതിരുന്ന വാല്പരായിസോ എന്ന സ്ഥലത്തുനിന്ന് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്, സ്പാനിഷ് സാഹിത്യത്തിൽ ഒരു വഴിത്തിരിവായി. ഈ പുസ്തകത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ നിരൂപണങ്ങൾ നിരുത്സാഹകരമായിരുന്നെങ്കിലും റയൽ അക്കാദമിയ എസ്പാനോളയിലെ സ്പാനിഷ് നിരൂപകനായ യുവാൻ വലേറ ദാരിയോയുടെ കവിതകളെ പുകഴ്ത്തി. പ്രഞ്ച് മാതൃകകൾ സ്വാംശീകരിച്ചതിന് ദാരിയോയെ മറ്റു നിരൂപകരെപ്പോലെ യുവാൻ വലേറയും വിമർശിച്ചു. എങ്കിലും യുവാൻ വലേറ ദാരിയോയുടെ കവിതകളെ പുകഴ്ത്തി സംസാരിച്ചത് ദാരിയോയുടെ കവി എന്ന നിലയിലുള്ള ജീവിതത്തിന് പ്രാരംഭം കുറിച്ചു.
1883-ൽ ദാരിയോ നിക്കരാഗ്വയിലേക്ക് തിരിച്ചുവന്നു. 1890-ൽ റഫേലിയ കോണ്ട്രെറാസ് എന്ന സ്ത്രീയെ ദാരിയോ വിവാഹം കഴിച്ചു; ഇവർ എൽ സാല്വദോറിലേക്ക് താമസം മാറി. കോണ്ട്രെറാസ് 1892-ൽ അന്തരിച്ചു. ഇതിനുശേഷം ദാരിയോ റൊസാരിയോ മുറിയേലോ എന്ന സ്ത്രീയെ വിവാഹം കഴിച്ചു. തൊട്ടുപിന്നാലെ ഇവർ വേർപിരിഞ്ഞെങ്കിലും ഒരിക്കലും വിവാഹമോചനം നേടിയില്ല.
സാഹിത്യപരമായി ജഢമായിരുന്ന സ്പാനിഷ് ഭാഷയെ പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കുന്നതിന് വളരെ സഹായിച്ച പല വിശിഷ്ട സാഹിത്യ കൃതികളും ദാരിയോ രചിച്ചു. മോഡേണിസ്മോയുടെ പിതാവ് എന്ന് ദാരിയോ അറിയപ്പെട്ടു. മറ്റ് പല മഹാന്മാരായ സാഹിത്യകാരന്മാരും ദാരിയോയെ "പ്രിൻസിപ്പെ ദെ ലാ ലെത്രാ കാസ്റ്റെലിനാ" (സ്പാനിഷ് സാഹിത്യത്തിന്റെ രാജകുമാരൻ) എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചു.
നിക്കരാഗ്വ, ചിലി, സ്പെയിൻ, അർജെന്റീന എന്നിവിടങ്ങളിലെ പല സാഹിത്യ പ്രസ്ഥാനങ്ങളിലും റൂബൻ ദാരിയോ സജീവ സാന്നിദ്ധ്യമായിരുന്നു. മോഡേണിസ്മോ പ്രസ്ഥാനം യൂറോപ്പിലെ മൂന്നു പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ ക്രോഢീകരണമായിരുന്നു: റൊമാന്റിസിസം (റൊമാന്റിസിസ്മോ), സിംബോളിസം (സിംബോളിസ്മോ) പാർനസിനിസ്മോ. ഈ ആശയങ്ങൾ വികാരങ്ങൾ, ദൃശ്യകല, സംഗീതത്തിന്റെ താളവും ലയവും എന്നിവയ പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു.
ദാരിയോ ഈ പ്രസ്ഥാനത്തിലെ അതുല്യ പ്രതിഭയായിരുന്നു. ദാരിയോയുടെ ശൈലി വിശിഷ്ടവും ജീവസ്സുറ്റതുമായിരുന്നു. ദാരിയോയുടെ കാൻസിയോൻ ദ് ഒടോനോ എൻ പ്രിമാവേറ ("വസന്തത്തിലെ വർഷകാലത്തിന്റെ പാട്ട്") എന്ന കവിതയിൽ ശക്തമായ വികാരങ്ങളുടെയും അതിയായ ആഗ്രഹത്തിന്റെയും ഒട്ടേറെ തെളിവുകൾ കാണാം. പിന്നാലെ പല സാഹിത്യകാരന്മാരും ദാരിയോയുടെ ശൈലി ഉപയോഗിച്ചു തുടങ്ങി. ശ്രദ്ധയേറിയതെങ്കിലും ഉദാത്തമായ ശൈലിയിൽ അവർ കവിതയെയും സംഗീതത്തെയും സംയോജിപ്പിച്ചുതുടങ്ങി.
ദാരിയോയുടെ പ്രധാന കൃതിയായ അസുൽ ("നീല"),1888-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. ഈ കൃതി സ്പാനിഷ് സാഹിത്യത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട മോഡേണിസ്മോ എഴുത്തുകാരിൽ ഒരാളായി ദാരിയോയെ പ്രതിഷ്ഠിച്ചു. പല നിരൂപകരും 1916-ലെ ദാരിയോയുടെ മരണം മോഡേണിസ്മോയുടെ ബിംബാത്മകമായ അന്ത്യമായി കരുതുന്നു.