Aasgarnalen (orde)

In dit artikel zullen we de impact en invloed van Aasgarnalen (orde) op de hedendaagse samenleving onderzoeken. Sinds zijn opkomst heeft Aasgarnalen (orde) de aandacht getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld en heeft het een prominente plaats verworven in de populaire cultuur. Door de jaren heen heeft Aasgarnalen (orde) zijn vermogen getoond om meningen te vormen, bewegingen te inspireren en gevestigde normen ter discussie te stellen. In deze zin is het van cruciaal belang om zorgvuldig te onderzoeken hoe var1 heeft bijgedragen aan de evolutie van de samenleving in verschillende aspecten, van politiek en economie tot de artistieke sfeer en individuele expressie. Dit artikel heeft tot doel licht te werpen op de fundamentele rol die Aasgarnalen (orde) heeft gespeeld in ons dagelijks leven en de invloed ervan op de manier waarop we de wereld om ons heen waarnemen.

Aasgarnalen (orde)
Hemimysis anomala
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Arthropoda (Geleedpotigen)
Onderstam:Crustacea (Kreeftachtigen)
Klasse:Malacostraca (Hogere kreeftachtigen)
Superorde:Peracarida
Orde
Mysida
Haworth, 1825
Synoniemen
  • Mysidacea Haworth, 1825
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Aasgarnalen (orde) op Wikispecies Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Aasgarnalen (Mysida) vormen een orde van de Peracarida, die op zijn beurt een van de superordes is, waarin de klasse Malacostraca wordt onderverdeeld. Er zijn een 1132-tal soorten beschreven in slechts twee families. Hiervan komen 18 soorten voor in het Belgische deel van de Noordzee.

Anatomie

Aasgarnalen bezitten een goed ontwikkeld carapax, dat echter nooit met meer dan vier van de voorste thoracale segmenten is vergroeid. Tussen de kop en het eerste segment van het borststuk (thoracomeer) bevindt zich een interne afscheiding. De tweede antenne is tweetakkig, en de exopodiet (buitenste tak) vormt een grote scaphoceriet.

Het pleon (achterlijf) draagt gereduceerde pleopoden en is voorzien van een goed ontwikkelde staartwaaier, gevormd door de uropoden (staartpootjes) en een telson (staartstukje). Mysida bezitten geen kieuwen en de uropoden zijn meestal voorzien van een statocyst.

Ecologie

Levende aasgarnaaltjes kunnen herkend worden aan hun garnaalachtig uiterlijk, hun min of meer cilindrisch uiterlijk, hun vrijzwemmende levenswijze en hun nogal beperkte grootte. Volwassen exemplaren zijn tussen 6 en 25 mm lang. Ze zijn meestal transparant en krijgen hun kleur vaak door de inhoud van het maag-darmkanaal.

Mysida worden één tot twee jaar oud. Ondiepwatersoorten zijn vaak relatief ongevoelig voor temperatuurswisselingen (eurytherm) en zoutgehalte (euryhalien). Ze komen soms redelijk ver stroomopwaarts in estuaria voor, in brakwater.

De meeste soorten zwemmen traag rond vlak boven de bodem en voeden zich met kleine deeltjes detritus en kleine organismen. Ze vertonen getijdegebonden, diurnale (dag/nacht) en seizoenale cycli. 's Nachts zwermen ze vaak naar het oppervlak.

Systematiek

Aasgarnalen zijn nauw verwant met de orde Stygiomysida. Vroeger werden ze ook verwant geacht met de Lophogastrida met wie ze samen in de orde Mysidacea werden ondergebracht. De orde Mysida is onderverdeeld in twee families: