Abd al-Mu'min ibn Ali

Tegenwoordig is Abd al-Mu'min ibn Ali een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van een groot aantal mensen over de hele wereld. Met de vooruitgang van technologie en sociale netwerken is de belangstelling voor Abd al-Mu'min ibn Ali toegenomen en is het een terugkerend gespreksonderwerp geworden in de huidige samenleving. Of het nu vanwege de impact ervan op het dagelijks leven, de historische relevantie of de betekenis ervan op verschillende gebieden is, Abd al-Mu'min ibn Ali is een alomtegenwoordig element in ons leven geworden. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Abd al-Mu'min ibn Ali en de invloed ervan op de wereld van vandaag onderzoeken.

Abd al-Mu'min ibn Ali
1094 - 1163
Abd al-Mu'min ibn Ali
Kalief van de Almohadendynastie
Periode 1130 - 1163
Voorganger Ibn Toemart
Opvolger Abu Yaqub Yusuf
Vader Ali al-Kumi

Abd al-Mu'min ibn Ali of Abd al-Mu'min (Tagra, 1094 - Salé, 1163) was de eerste kalief van de Berberse Almohaden-dynastie in Noord-Afrika en Al-Andalus. Hij regeerde van 1130 tot 1163.

Abd al-Mu'min, afkomstig van de Berberstam Zenata, werd in Tagra, bij Tlemcen in Algerije geboren. Hij huwde in Tinmel, in de Hoge Atlas, de dochter van een prominente persoon van de Berberstam Masmuda.

Als jongeling studeerde hij religieuze wetenschap in Tlemcen. Rond 1117 kwam hij in Béjaïa in contact met Ibn Toemart en werd hij volgeling van zijn beweging Almohaden.

Na het overlijden van Ibn Toemart werd hij in 1130 de leider van de Almohaden.

De eerste Almohaden landden in 1145 op het Iberisch Schiereiland, nadat hen om hulp werd gevraagd door sommige Andalusiërs om de Christenen te verdrijven in gebieden waar de Almoraviden zwak waren. In 1146 veroverde hij Fez en in 1147 wist hij de macht van de Almoraviden definitief te vernietigen door Marrakesh te veroveren en maakte het de hoofdstad van zijn rijk. In het westen van Marokko werd in 1149 de Berberstam Barghawata onderworpen.

In 1152 wist hij Ifriqiyah (het gebied van het huidige Algerije, Tunesië en Libië) te veroveren. Hij verdreef daar de Normandiërs die vanuit Sicilië enkele delen hadden veroverd. Rond 1160 was zijn rijk tot in het oosten uitgebreid tot aan de grens met Egypte.

Hij overleed in 1163 in Rabat, de stad die hij zelf had gesticht. Na zijn overlijden werd hij naar Tinmel overgebracht en naast Ibn Toemart begraven.

Hij had de volgende kinderen:

Externe link