Abrogans
In de wereld van vandaag is Abrogans een onderwerp dat op verschillende gebieden grote relevantie en aandacht heeft gekregen. Of het nu op persoonlijk, professioneel, sociaal of politiek vlak is, Abrogans heeft debatten, controverses en discussies voortgebracht die de belangstelling hebben gewekt van individuen van alle leeftijden en achtergronden. In dit artikel zullen we de vele facetten van Abrogans en de impact ervan op de hedendaagse samenleving in detail onderzoeken. Vanaf de oorsprong tot de evolutie vandaag de dag zullen we analyseren hoe Abrogans de manier is gaan beïnvloeden waarop we denken, handelen en ons verhouden tot de wereld om ons heen. Via een holistische en multidisciplinaire benadering probeert dit artikel een alomvattende en verrijkende visie op Abrogans te bieden, om een beter begrip en reflectie over het belang ervan in ons dagelijks leven te bevorderen.
De Abrogans is heden (2004) het oudst bekende boek in het Duits, meer bepaald in het Oudhoogduits, en stamt uit de 8e eeuw na Christus. De Abrogans is handgeschreven. Alhoewel er 20 handschriften te herkennen zijn, wordt het boek soms toegeschreven aan de geestelijke Arbeo. De Abrogans werd veelvuldig gekopieerd, doch slechts 1 origineel exemplaar is bewaard gebleven. Dat origineel is in het bezit van de Stiftsbibliotheek St. Gallen, in Zwitserland. De volledige tekst van de Abrogans is onder andere elektronisch toegankelijk gemaakt door het Centrum für Informations- und Sprachverarbeitung (CIS) van de Universiteit van München in haar project Chronologisches Wörterbuch des Deutschen.
Alhoewel de Abrogans onder andere de eerste Duitse vertaling van het gebed Onze Vader bevat, is het in hoofdzaak een woordenboek. Het is een tegelijk een Latijns verklarend woordenboek, en een vertalend Latijns-Duits woordenboek. Het boek is genoemd naar het eerste lemma.
Alhoewel de lemmata in doorlopende tekst geschreven zijn, enkel gescheiden door overigens inconsequente interpunctie, is de rangschikking van de lemma's reeds ruwweg alfabetisch zoals in moderne woordenboeken, maar duidelijk al schrijvende tot stand gekomen en dus onvolkomen. Bovendien worden verwante lemmata bij hetzelfde artikel opgenomen, omdat de schrijver er op dat moment toevallig aan dacht. Zo luidt de (doorlopend geschreven) tekst voor de eerste lemmata :
- Abrogans. dheomodi. humilis: samftmoati. abba. faterlih: pater. fater:
Hier herkennen we de volgende woordparen (ineens vertaald naar het Nederlands):
- Abrogans: deemoedig
- humilis: zachtmoedig
- abba: vaderlijk (had dus voor abrogans moeten staan, betekent tegenwoordig trouwens eerder abt)
- pater: vader
Bovendien wordt het opzoeken nog bemoeilijkt door de vermenging van de 2 functies, nl. verklaren en vertalen. Zo luidt bijvoorbeeld het artikel voor het Latijnse hiems (winter) als volgt:
- hyems. uuintar. tempestas. unuuitari. uel frigus. edho frost.
Te lezen als:
- hiems (winter): tempestas (onweer) of frigus (koude)