Alfred Hermann Fried
In dit artikel willen we de kwestie van Alfred Hermann Fried behandelen, die de laatste tijd relevant is geworden. Alfred Hermann Fried is een onderwerp dat de belangstelling heeft gewekt van academici, onderzoekers, professionals en het grote publiek. De afgelopen jaren is er een toename geweest in het aantal publicaties, onderzoek en debatten rond Alfred Hermann Fried, wat verdere studie en begrip heeft aangemoedigd. Daarom is het essentieel om Alfred Hermann Fried te analyseren en erover na te denken, om meer kennis en begrip te verwerven over de impact ervan op verschillende gebieden. Daarom stellen we voor om in dit artikel een brede en gedetailleerde blik op Alfred Hermann Fried te geven, waarbij we de verschillende dimensies, implicaties en mogelijke toekomstperspectieven ervan bespreken.
 Alfred Hermann Fried
| ||
|---|---|---|
| 11 november 1864 – 5 mei 1921 | ||
| ||
Alfred Hermann Fried
| ||
| Geboorteland |  Oostenrijk
| |
| Geboorteplaats | Wenen | |
| Overlijdensplaats | Wenen | |
| Nobelprijs | Vrede | |
| Jaar | 1911 | |
| Samen met | Tobias Asser | |
| Voorganger(s) | Internationaal Bureau voor de Vrede | |
| Opvolger(s) | Elihu Root | |
Alfred Hermann Fried (Wenen, 11 november 1864 – aldaar, 5 mei 1921) was een Oostenrijkse pacifist, journalist, uitgever en medeoprichter van de Duitse vredesbeweging. In 1911 won hij samen met Tobias Asser de Nobelprijs voor de Vrede.
Biografie
Fried stopte op zijn 15e met zijn opleiding om te gaan werken in een boekwinkel in Wenen. In 1883 vertrok hij naar Berlijn, alwaar hij in 1887 zijn eigen boekhandel begon. Hij richtte een tijdschrift op getiteld Die Waffen nieder!, dat hij in 1892 begon te publiceren met behulp van Bertha von Suttner. In dit tijdschrift en diens opvolger, Die Friedenswarte, schreef hij over zijn pacifistische filosofie.
Eveneens in 1892 hielp hij met de oprichting van de Duitse vredesbeweging. Hij kwam tevens met het idee voor een moderne organisatie voor het handhaven van wereldvrede. Dit idee werd later uitgewerkt in de vorm van de Volkenbond, en na de Tweede Wereldoorlog als de Verenigde Naties.
Fried was een prominent lid van de Esperanto-beweging. In 1903 publiceerde hij het boek Lehrbuch der internationalen Hilfssprache Esperanto. Tijdens de Eerste Wereldoorlog verbleef hij in Zwitserland.
Werken
- Das Abrüstungs-Problem: Eine Untersuchung. Berlin, Gutman, 1904.
- Abschied von Wien
- Der Kaiser und der Weltfrieden, 1910.
- Die Grundlagen des revolutionären Pacifismus. Tübingen, Mohr, 1908.
- Handbuch der Friedensbewegung, Wien, Oesterreichischen Friedensgesellschaft, 1905. 2nd ed., Leipzig, Verlag der «Friedens-Warte», 1911.
- «Intellectual Starvation in Germany and Austria», in Nation, 110 (March 20, 1920) 367-368.
- International Cooperation. Newcastle-on-Tyne, Richardson .
- Das internationale Leben der Gegenwart. Leipzig, Teubner, 1908.
- «The League of Nations: An Ethical Institution», in Living Age, 306 (August 21, 1920) 440-443.
- Mein Kriegstagebuch. (My War Journal) 4 Bde. Zürich, Rascher, 1918-1920.
- Pan-Amerika. Zürich, Orell-Füssli, 1910.
- Europäische Wiederherstellung, 1915.
- Der Weltprotest gegen den versailler Frieden. Leipzig, Verlag der Neue Geist, 1920.
- Die zweite Haager Konferenz: Ihre Arbeiten, ihre Ergebnisse, und ihre Bedeutung. Leipzig, Nachfolger .
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 
