Antiserum
Het onderwerp Antiserum is van groot belang in de huidige samenleving. Of het nu komt door de impact ervan op het dagelijks leven van mensen, de relevantie ervan in de geschiedenis of de invloed ervan op de menselijke ontwikkeling, Antiserum wekt de interesse en nieuwsgierigheid van velen. In dit artikel zullen we het onderwerp Antiserum diepgaand onderzoeken, waarbij we de oorsprong ervan, de evolutie ervan in de loop van de tijd, de impact ervan op verschillende gebieden en de relevantie ervan vandaag de dag analyseren. Door een gedetailleerde en uitputtende aanpak hopen we een compleet en verrijkend overzicht van Antiserum te bieden, waardoor onze lezers het belang en de impact ervan in de wereld van vandaag beter kunnen begrijpen.
|
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Een antiserum is bloedserum, van een mens of dier dat eerst al dan niet opzettelijk sterk immuun gemaakt is tegen bepaalde vergiften of ziekteverwekkers. Het bevat dus veel specifieke antistoffen tegen dat gif of die ziekteverwekkers.
Antisera worden veel gebruikt tegen slangenbeten en beten of steken van andere dieren waarbij complexe vergiften in de wond en in de bloedbaan komen, vaak giftige eiwitten. Hiervoor wordt vaak paardenserum gebruikt. De antistoffen in het serum binden zich aan de giftige eiwitmoleculen in het bloed van het slachtoffer en maken deze onschadelijk. Mits voldoende snel toegediend is het hierdoor vaak mogelijk zelfs normaal snel dodelijke beten van sommige slangen te overleven.
Een nadeel van antisera is dat er behalve de gewenste antistoffen ook veel andere eigen eiwitten van het dier dat als serumdonor dient in zitten die bij een toediening aan dezelfde patiënt bij een volgende gelegenheid tot een ernstige allergische reactie kunnen leiden.
Indien enigszins haalbaar maakt men daarom liever gebruik van zuivere antistoffen, liefst synthetische bereide menselijke monoklonale antistoffen.
Voorbeelden: tetanus-immunoglobuline, Vipera berus antiserum
Voor een blijvende bescherming, zal er gevaccineerd worden; dan worden er geheugencellen aangemaakt die later bij een nieuw contact (met de ziekteverwekker of gifstof) in actie komen.