Derde Slag om Charkov

In de wereld van vandaag is Derde Slag om Charkov een onderwerp van voortdurende belangstelling en discussie. Of het nu vanwege zijn historische relevantie, zijn impact op de huidige samenleving of zijn betekenis voor de populaire cultuur is, Derde Slag om Charkov is een onderwerp dat de aandacht blijft trekken van academici, wetenschappers, enthousiastelingen en mensen in het algemeen. Door de jaren heen is Derde Slag om Charkov geëvolueerd en is het belang ervan toegenomen, waardoor eindeloze verkenningen en onderzoeken naar de vele facetten ervan zijn ontstaan. In dit artikel zullen we proberen dieper in te gaan op het onderwerp Derde Slag om Charkov, waarbij we de oorsprong, de evolutie en de impact ervan op de hedendaagse wereld onderzoeken.

Derde Slag om Charkov
Onderdeel van de Tweede Wereldoorlog
De situatie aan het front tijdens de Derde Slag om Charkov.
Datum 19 februari - 15 maart 1943
Locatie Charkov, Sovjet-Unie
Resultaat Duitse overwinning
Strijdende partijen
Sovjet-Unie Nazi-Duitsland
Leiders en commandanten
Filipp Golikov
Nikolaj Vatoetin
Erich von Manstein
Theodor Eicke
Troepensterkte
300.000 manschappen 160.000 manschappen
Verliezen
48.000 gedood,
180.000 gewond,
19.594 krijgsgevangen
4.500 gedood en verwond[bron?],
7.000 vermist[bron?]
Oostfront (Tweede Wereldoorlog)

Polen · Balkan · Barbarossa · Minsk · Raseiniai · Smolensk (1) · Charkov (1) · Finland · Leningrad · Tichvinoffensief · Moskou · Toropets-Cholmoffensief· Rzjev · Charkov (2) · Stalingrad · Charkov (3) · Koersk · Bagration · Warschau · Laplandoorlog · Wisła-Oderoffensief · Oost-Pruisenoffensief· Pommerenoffensief· Neder-Silezische offensief · Operatie Sonnenwende · Berlijn · Praag

De Derde Slag om Charkov (Duits: Schlacht bei Charkow, Oekraïens: Третя битва за Харків) was de laatste belangrijke strategische overwinning van Duitsland in de Tweede Wereldoorlog. Het gevecht om de Oekraïense stad vond plaats tussen 19 februari 1943 en 15 maart 1943. Charkov was al op 21 oktober 1941 door de Duitsers veroverd, maar na de Duitse nederlaag in Stalingrad, werd de stad door de Sovjettroepen in februari 1943 heroverd. Onder leiding van Veldmaarschalk Erich von Manstein lanceerden de Duitsers een tegenaanval, waarmee ze de Sovjets terug de stad in dreven. In de stad zelf ontstonden bittere straatgevechten, waarna de Duitsers uiteindelijk zegevierden.

Het gevecht

Het SS-Pantserkorps, uitgerust met zware Tiger tanks, speelde een doorslaggevende rol bij de verovering van de stad. Het pantserkorps beschikte onder andere over de Leibstandarte-SS "Adolf Hitler" en de 2e SS divisie Das Reich. Beide divisies waren net terug van verlof en geheel opnieuw uitgerust met zwaardere wapens. Ze waren dus op volle oorlogssterkte aanwezig.

Het SS-Pantserkorps, nu ondersteund met de 3e SS Totenkopfdivisie, kreeg de opdracht om Von Manstein's tegenaanval te leiden, waarbij het de Russische troepen in het speerpunt vernietigde en Heeresgruppe Süd wist te redden. De Leibstandarte trachtte ondertussen Charkov te heroveren. Na bittere straatgevechten en hoge verliezen aan beide zijden wisten de Duitsers, onder aanvoering van de Leibstandarte de Sovjets geheel uit de stad te verdrijven. Door het optreden van de Leibstandarte, hernoemde Hitler het stadsplein van Charkov naar "Leibstandarteplatz".

Nasleep

De stad bleef nog enige tijd in handen van de asmogendheden, maar op 23 augustus 1943, als gevolg van de Slag om Koersk, moesten de Duitsers de stad toch definitief opgeven en zich terugtrekken.

Zie ook

Literatuur

  • The Battle of Kharkov, Jean Restayn, J.J. Fedorowicz Publishing. ISBN 0-921991-48-7
  • Platz der Leibstandarte: The SS-Panzer-Grenadier-Division "LSSAH" and the Battle of Kharkov January - March 1943, George Nipe & Remy Spezzano, RZM Imports. ISBN 0-9657584-2-7
  • Last Victory in Russia: The SS-Panzerkorps and Manstein's Kharkov Counteroffensive February - March 1943, George M. Nipe, Jr., Schiffer Publishing. ISBN 0-7643-1186-7
Zie de categorie Derde slag om Charkov van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.