Eurovisiesongfestival 1974

Tegenwoordig is Eurovisiesongfestival 1974 een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van mensen van over de hele wereld. Met zijn impact op de samenleving, economie en cultuur heeft Eurovisiesongfestival 1974 een groeiende belangstelling voor zijn studie en analyse gegenereerd. Vanaf zijn historische oorsprong tot zijn relevantie in de moderne wereld heeft Eurovisiesongfestival 1974 een blijvende stempel gedrukt op verschillende aspecten van het dagelijks leven. In dit artikel zullen we het belang en de invloed van Eurovisiesongfestival 1974 verder onderzoeken, evenals de implicaties ervan voor de toekomst.

Eurovisiesongfestival 1974
Eurovision Song Contest 1974
Gastland Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Locatie Brighton Dome, Brighton
Omroep BBC
Datum 6 april 1974
Presentator Katie Boyle
Winnaar
Land Vlag van Zweden Zweden
Lied Waterloo
Artiest ABBA
Tekst Stikkan Anderson
Componist Benny Andersson
Björn Ulvaeus
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelt naar eigen inzicht 10 punten over alle liedjes
Aantal landen 17
Debuterend Vlag van Griekenland Griekenland
Terugtrekkend Vlag van Frankrijk Frankrijk
Intervalact The Wombles
Chronologie
◄ 1973 – 1975 ►

Het Eurovisiesongfestival 1974 was het negentiende Eurovisiesongfestival en vond plaats op 6 april 1974 in Brighton, Engeland. Hoewel de inzending van het Verenigd Koninkrijk in 1973 op de derde plaats was geëindigd, organiseerde de BBC dit festival omdat Luxemburg, dat twee keer achter elkaar won, afzag van de organisatie. Het programma werd gepresenteerd door Katie Boyle. Van de 17 deelnemende landen won Zweden met het nummer Waterloo, uitgevoerd door ABBA. Dit lied kreeg 24 punten, 14% van het totale aantal punten. Met 18 punten werd Italië tweede, gevolgd door Nederland op de derde plaats met 15 punten.

De Portugese inzending E depois do adeus, gezongen door Paulo de Carvalho, speelde drie weken later, op 25 april, een belangrijke rol tijdens de Anjerrevolutie. Het was namelijk het signaal voor de oppositie dat het moment was aangebroken voor de omwenteling.

Italië zond het festival niet rechtstreeks uit. Het nummer ("ja"), uitgevoerd door Gigliola Cinquetti, zou, door die titel en het vaak in het liedje herhaalde "si", mogelijk te veel invloed kunnen hebben op de uitkomst van een referendum over echtscheidingen.

Interludium

Tijdens het tellen van de stemmen was er muziek, gespeeld door The Wombles.

Puntentelling

Stemstructuur

Dit jaar greep men terug op het systeem dat gold van 1957 tot en met 1961 en van 1967 tot en met 1970: elk land had tien juryleden, die elk 1 punt aan een liedje gaven. Stemmen op het eigen land is niet toegestaan.

Score bijhouden

De score werd bijgehouden op een scorebord dat in de zaal hing. De deelnemende landen stonden in het Engels op het bord. Achter elk land stond het totaal aantal punten De gegeven punten werden gelijk bij het totaal van het land opgeteld. Het land dat gebeld werd, werd verlicht.

Stemmen

Het opbellen van de landen gebeurde op gelote volgorde. Het geven van de punten gebeurde in volgorde van optreden, niet in volgorde van aantal punten. De vertegenwoordiger van het land noemde het land en het aantal punten in het Engels of Frans. De presentatrice herhaalde het land en de punten in de andere taal. In zowel het Frans als Engels gebruikte zij daarvoor het woord soms points en soms "votes".

Beslissing

Italië gaf als laatste punten door, maar Zweden was eigenlijk al de winnaar. Hoewel België, als voorlaatste stemmer, geen punten had gegeven, waren de 24 punten alleen nog maar theoretisch in te halen. Het dichtst bij koploper Zweden was Italië zelf met 18 punten. Alleen als Italië alle 10 de punten aan één land zou geven, dan maakte Nederland (op dat moment 15 punten) nog kans om te winnen terwijl Monaco (14 punten) gelijk zou komen met Zweden. Echter, Italië verdeelde zijn punten waarna Zweden als winnaar werd uitgeroepen.

Fout

De 2 punten die Spanje gaf aan Ierland leidden tot een fout op het bord: Ierland had 8 punten en dat werd verhoogd naar 20 in plaats van 10. Dit werd nog tijdens de puntentelling van Spanje hersteld.

Resultaat

Plaats Land Artiest(en) Lied Punten
1 Vlag van Zweden Zweden ABBA Waterloo 24
2 Vlag van Italië Italië Gigliola Cinquetti 18
3 Vlag van Nederland Nederland Mouth & MacNeal I see a star 15
4 Vlag van Luxemburg Luxemburg Ireen Sheer Bye bye, I love you 14
Vlag van Monaco Monaco Romuald Figuier Celui qui reste et celui qui s'en va 14
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Olivia Newton-John Long live love 14
7 Vlag van Ierland Ierland Tina Reynolds Cross your heart 11
Vlag van Israël Israël Poogy Natati la khaiai 11
9 Vlag van België België Jacques Hustin Fleur de liberté 10
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje Peret Canta y sé feliz 10
11 Vlag van Griekenland (1970-1975) Griekenland Marinella Krassi, thalassa ke t'agori mou 7
12 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Korni Moja genericija 6
13 Vlag van Finland Finland Carita Keep me warm 4
14 Vlag van Noorwegen Noorwegen Anne Karine Strøm & Bendik Singers The first day of love 3
Vlag van Portugal Portugal Paulo de Carvalho E depois do adeus 3
Vlag van Duitsland Duitsland Cindy & Bert Die Sommermelodie 3
Vlag van Zwitserland Zwitserland Piera Martell Mein Ruf nach dir 3

Deelnemers

Terugkerende artiesten

Land Artiest Eerdere deelname
Vlag van Italië Italië Gigliola Cinquetti Vlag van Italië Italië 1964
Vlag van Monaco Monaco Romuald Vlag van Monaco Monaco 1964
Vlag van Luxemburg Luxemburg 1969
Vlag van Noorwegen Noorwegen Anne Karine Strøm Vlag van Noorwegen Noorwegen 1973 (deel van Bendik Singers)

Nationale keuzes

In Finland deden Marion Rung (Eurovisiesongfestival 1962 en 1973), Lasse Mårtenson (Eurovisiesongfestival 1964) en Markku Aro (Eurovisiesongfestival 1971) opnieuw mee, maar geen van hen kon winnen. In Noorwegen deed Ellen Nikolaysen mee, die het jaar daarvoor als een van de Bendik Singers zong op het songfestival. Ditzelfde jaar zou ze nog het Wereldsongfestival op haar naam schrijven. Bij Jugovizija ook veel bekend volk die er de voorafgaande jaren ook al bij waren, met Zdravko Čolić (Eurovisiesongfestival 1973), Tereza Kesovija (Eurovisiesongfestival 1966 en 1972) en Eva Sršen (Eurovisiesongfestival 1970). In Zwitserland waren Peter, Sue & Marc er opnieuw bij.

Terugtrekkende landen

Debuterende landen

Kaart

 Deelnemende landen
 Landen die al meegedaan hadden en dit jaar niet meedoen

Zie ook