Gazpacho (soep)
Tegenwoordig is Gazpacho (soep) een zeer relevant onderwerp dat op tal van gebieden wordt besproken en geanalyseerd. Van politiek tot wetenschap: Gazpacho (soep) heeft de aandacht getrokken van experts en het grote publiek. De impact ervan valt niet te ontkennen, en de invloed ervan strekt zich uit tot verschillende aspecten van de moderne samenleving. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten van Gazpacho (soep), de implicaties ervan en mogelijke oplossingen diepgaand onderzoeken. Van de geschiedenis tot de toekomst zullen we ingaan op een gedetailleerde analyse die licht wil werpen op dit onderwerp dat vandaag de dag van groot belang is.
| Gazpacho | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Gazpacho
| ||||
| Land |  Spanje
| |||
| Serveertemperatuur | koud | |||
| Gang | voorgerecht | |||
| Type | soep | |||
| Gegeten met | brood | |||
| ||||
Gazpacho is een Spaans (voor)gerecht. Het is een koude soep van rauwe groenten en kruiden, meestal met tomaat, en in de originele versie beslist zonder vlees of bouillon. Deze soep wordt niet verwarmd en behoort ijskoud gegeten te worden. Gazpacho stilt de honger, lest de dorst en voorziet het lichaam van de nodige vitamines en zout. Het gerecht wordt zowel als amuse, voorgerecht, hoofdgerecht, tapa of als tussendoortje gegeten.
Herkomst
De benaming gazpacho is mogelijk afkomstig van het Latijnse woord caspa wat staat voor restje of kleinigheid. Een andere theorie is dat het woord is afgeleid van het eveneens Latijnse woord gazofiliacum wat zoiets als Schatgraven in een kerk betekent.
De herkomst van het gerecht is niet helemaal duidelijk. Een theorie is dat het gebaseerd is op een Romeins gerecht met azijn. Een andere theorie is dat de Moren een gerecht met water, knoflook, olijfolie en brood introduceerden en dat gazpacho hierop doorontwikkeld is. Maar mogelijk maakten Spaanse herders al voor het begin van de jaartelling een soort gazpacho. Het is na verloop van tijd een belangrijk onderdeel geworden van de Andalusische keuken, met name rond de steden Córdoba en Sevilla. Pas in de 19e eeuw werd het gebruikelijk om tomaten toe te voegen en dit werd ook het internationale gebruik. Vandaar dat een gazpacho die buiten Spanje wordt geserveerd bijna altijd rood is.
Ingrediënten
Oorspronkelijk werden alle ingrediënten, met uitzondering van het zout en de croutons, fijngesneden, gemengd en gepureerd met een vijzel maar tegenwoordig wordt meestal de blender gebruikt. Eventueel wordt het mengsel daarna gezeefd. Een deel van de ingrediënten wordt vaak alleen gesneden en er soms apart bij geserveerd zodat ieder ze naar eigen smaak kan toevoegen. Eigenlijk kunnen allerlei ingrediënten in de gazpacho verwerkt worden zolang het bindmiddel, de wijnazijn en olijfolie, maar van goede kwaliteit zijn.
Varianten
- Salmorejo: is een mengsel van gepureerde tomaat, vermengd met brood.
- Porra antequerana: ongeveer hetzelfde maar dan met gedroogd brood waardoor de soep veel dikker is.
- Ajoblanco: ook bekend als witte gazpacho, is een mengsel van brood, knoflook, water, olijfolie, zout en gemalen amandelen. Soms wordt hier azijn aan toegevoegd.
- Groene Gazpacho: Variant met groene paprika, komkommer, bleekselderij, gekookte doperwten, knoflook, ui en groene chilipeper. Vermengd met olijfolie en wittewijnazijn.
- Gazpacho manchego: is een stoofpot met ongeveer dezelfde ingrediënten met vlees. Dit gerecht wordt juist heet geserveerd.
- Arranque roteño: is een variant uit de omgeving van de plaats Rota waarbij veel minder water wordt gebruikt om de soep dikker te maken.
Bronnen, noten en/of referenties
|