Johan Kaartprijs

In de wereld van vandaag is Johan Kaartprijs een onderwerp van grote belangstelling en discussie geworden. Of het nu vanwege zijn impact op de samenleving, zijn relevantie in de politiek of zijn invloed op cultureel gebied is, Johan Kaartprijs heeft de aandacht getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Dit artikel heeft tot doel verschillende facetten van Johan Kaartprijs te onderzoeken en licht te werpen op het belang en de implicaties ervan op verschillende gebieden. Vanaf zijn oorsprong tot zijn evolutie in de loop van de tijd, inclusief de invloed ervan op het dagelijks leven van mensen, is Johan Kaartprijs een onderwerp geworden dat we niet kunnen negeren. Door middel van een diepgaande analyse probeert dit artikel een holistisch beeld te geven van Johan Kaartprijs en de impact ervan op de hedendaagse samenleving.

Adèle Bloemendaal (1983)

De Johan Kaartprijs is genoemd naar de Nederlandse acteur Johan Kaart (1897-1976) en wordt jaarlijks toegekend aan een persoon die een opmerkelijke prestatie op het gebied van theateramusement heeft geleverd. De prijs kan ook gezien worden als een ‘genreprijs’ die wordt toegekend aan iemand 'die zich gedurende een reeks van jaren verdienstelijk heeft gemaakt voor het bevorderen van de blijspelkunst of het theateramusement'.

Geschiedenis van de prijs

In de jaren zeventig hebben theatermaker, regisseur en acteur John Lanting, schouwburgdirecteur Wim Bary, impresario Jacques Senf en Guus Oster, de toenmalige directeur van Theater Carré het initiatief genomen om de Johan Kaartprijs in te stellen. Zij vonden dat er weliswaar grote publieke belangstelling was voor blijspelen en kluchten, maar dat het genre te weinig aan bod kwam bij officiële beoordelingen en prijsuitreikingen.

De prijs is voor het eerst in 1975 uitgereikt. De prijs bestaat uit een bronzen beeldje dat Johan Kaart voorstelt. Het beeldje is gemaakt door Pieter de Monchy.

In de periode tot 1990 werd de prijs jaarlijks uitgereikt, maar in de periode daarna nog slechts twee keer. In 2005 werd de prijs nieuw leven ingeblazen en is de jaarlijkse toekenning teruggekeerd.

Winnaars

Mary Dresselhuys (1982)
John Lanting (1987)

Externe link