Juan Gris
Dit artikel gaat in op het onderwerp Juan Gris, dat de laatste tijd grote belangstelling en controverse heeft gegenereerd. Sinds zijn opkomst heeft Juan Gris de aandacht getrokken van specialisten, academici en het grote publiek vanwege de relevantie en impact ervan op verschillende aspecten van de moderne samenleving. Op deze pagina's zullen verschillende benaderingen en perspectieven op Juan Gris worden onderzocht, evenals de invloed ervan op uiteenlopende gebieden als technologie, politiek, cultuur en economie. De bedoeling is om een alomvattend en actueel beeld van het onderwerp te bieden, om het debat te verrijken en een dieper begrip van Juan Gris en de betekenis ervan vandaag de dag te bevorderen.
Juan Gris is de kunstenaarsnaam van José Victoriano González-Pérez (Madrid, 23 maart 1887 – Boulogne-Billancourt, 11 mei 1927), een Spaanse kunstschilder. Gris woonde het grootste deel van zijn leven in Frankrijk.
Biografie
Gris studeerde van 1902 tot 1904 technisch tekenen aan de Escuela de Artes y Manufacturas in Madrid. In deze periode maakte hij ook tekeningen voor lokale kranten en tijdschriften. Tussen 1904 en 1905 studeerde hij schilderkunst bij José Maria Carbonero. Oorspronkelijk stond Gris onder invloed van de Duitse jugendstil.
In 1906 verhuisde hij naar Parijs, waar hij bevriend raakte met Henri Matisse, Georges Braque en Fernand Léger. In 1915 maakte zijn vriend Amedeo Modigliani een portret van hem. Gris liet zich in Parijs leiden door zijn vriend en landgenoot Pablo Picasso.
Hoewel Gris illustraties met een toets zwarte humor bleef inzenden naar tijdschriften als L'Assiette au beurre, Le Charivari en Le Cri de Paris, begon hij serieus met schilderen in 1910. In 1911 ontstonden zijn eerste olieverfschilderijen, waarvoor hij monochrome grijstinten en aardkleuren gebruikte. In 1913 begon hij kleurrijker te schilderen, maar steeds in kubistische stijl. In 1913 begon Gris ook de collagetechniek te gebruiken.
In 1922 ontwierp hij balletdecors en kostuums voor Sergej Diaghilev.
Gris schreef over zijn kunsttheorie. Zijn belangrijkste lezing hierover gaf hij in 1924 aan de Sorbonne, onder de titel Des possibilités de la peinture.
Gris overleed in het voorjaar van 1927 op 40-jarige leeftijd aan nierfalen. Hij liet zijn vrouw Josette achter, en een zoon Georges.
Schilderstijl
Het werk van Gris behoort tot het kubisme.
Schilderijen
- Fles en kruik, 1911
- Glas en fles, 1913
- Ontbijt, 1914
- Fles rum en krant, 1914, Peggy Guggenheim Collection, Venetië
- Fantômas, 1915 [dode link]
- Portret van Max Jacob, 1919
- De krant, mei 1919
- Nature morte, 1920, van Abbemuseum
- Stilleven met glazen en flessen, 1919
- De briefkaart, 1921
- Mandoline en druiven, 1922
Werk in openbare collecties (selectie)
- Guggenheim Museum, New York
- Kröller-Müller Museum, Otterlo
- Metropolitan Museum of Art, New York
- Museum of Modern Art, New York
- Museo Thyssen-Bornemisza, Madrid
Galerij
-
Glass of Beer and Playing Cards, 1913, Columbus Museum of Art, Ohio. -
Violin and Checkerboard, 1913, Stephen A. Simon and Bonnie Simon Collection. -
The Guitar, 1918, Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofia, Madrid -
Still Life with Fruit Dish and Mandolin, 1919, Private collection, Paris. -
Harlequin with Guitar, 1919, Galerie Louise Leiris, Paris. -
Stilleven met gitaar, boek en krant, 1919, Kunstmuseum Basel
.jpg)
