Koemis
In dit artikel duiken we in de fascinerende wereld van Koemis. Of het nu gaat om het verkennen van het leven en werk van een historische figuur, het analyseren van een actueel relevant onderwerp of het verkennen van de gebeurtenissen die een sleutelmoment in de geschiedenis markeerden, Koemis biedt ons eindeloze mogelijkheden om kennis te verwerven, te reflecteren en ons begrip van de wereld om ons heen te verrijken. . Gedurende deze regels zullen we in de details duiken, verschillende perspectieven verkennen en uiteindelijk hopen een verrijkende ervaring voor de lezer te creëren. Ga met ons mee op deze spannende reis op zoek naar kennis over Koemis!
| Koemis | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Land | Landen in Centraal-Azië | |||
| Bedacht | 1201/Juliaans | |||
| Hoofdingrediënt(en) | Paardenmelk | |||
| ||||
Koemis, arak of ayrag (Mongools: айраг) is een traditionele drank van Turkse volkeren in Centraal-Azië. Het wordt ook gespeld als kumis, kymys en koumiss. Koemis en het verwante kefir worden nog steeds overal ter wereld geproduceerd en kunnen ook eenvoudig thuis bereid worden. Een Mongoolse naam ervoor is airag.
Bereiding
Koemis wordt gemaakt van gefermenteerde melk van merries. De bereiding vindt plaats in een zak van paardenhuid genaamd "saba". Het kan licht alcoholisch zijn, maar men moet er veel van drinken om enig effect te merken. Als koemis gemaakt wordt van koeienmelk, moet suiker worden toegevoegd om te zorgen dat het gistingsproces niet stopt.[bron?]
Het alcoholpercentage ligt meestal rond de 2%, maar is afhankelijk van de duur van het gistingsproces, dus hoelang de drank in de zak blijft voordat hij gedronken wordt. Het is een teken van gastvrijheid om een gast een kom ayrag aan te bieden. De kom hoeft niet geheel leeggedronken te worden, de gast mag ook nippen aan de ayrag. Weigeren wordt echter als uitermate onbeleefd ervaren.[bron?]
Mongolië
In Mongolië wordt de paardenmelk gedurende twee dagen in een open koeienleren zak gedaan. De drank wordt vervolgens met een stamper gestampt, zodat er zuurstof bij kan komen en het gistingsproces wordt versneld. Dit is een bezigheid die door het hele gezin wordt verricht. Doordat de zak met arak naast de deur van de ger hangt, kan iedereen die dat wil bij het binnenkomen een paar keer stampen.
Arak is lichtzuur van smaak en geeft een lichte prikkeling op de tong door de aanwezigheid van koolzuur. Buitenlanders moeten wel wennen aan de smaak.[bron?]
Het destillaat dat gemaakt wordt van ayrag of van Mongoolse kefir (isgelen tarag) wordt arkhi (архи) genoemd. Die drank staat ook bekend als 'yoghurtwodka' (tarag betekent yoghurt). De naam arkhi lijkt op arak, maar alleen de Mongoolse arkhi heeft melk als basis. Een ander product dat samenhangt met ayrag is aruul (ааруул). Dit zijn de uitgelekte vaste bestanddelen van ayrag, die vervolgens tot blokken worden samengeperst. De blokken worden op het dak van de ger in de zon gedroogd. Aruul smaakt naar scherpe kaas en wordt vanwege de zeer lange houdbaarheid veel gebruikt als reisproviand.
Geschiedenis
Dat de drank een lange geschiedenis kent, blijkt uit een klaaglied dat een Han-prinses in de tweede eeuw v.Chr. schreef toen zij werd uitgehuwelijkt aan een heerser van de Wusun. De klaagzang is opgenomen in de Shiji. Ze moest in vilten tenten wonen, rauw vlees eten en gegiste melk van merries drinken.
Tataren in de 13e eeuw maakten koemis door de melk van hun pony's te vermengen met gist. In zijn reisverslag vermeldde Willem van Rubroeck dat hij de drank ("kosmos") van hen kreeg aangeboden en dat hij hem – na het overwinnen van de eerste walging – wist te waarderen.[1] Een eeuw later kwam Ibn Battuta niet zover en vermeed hij een incident door de koemis aan een gezel door te geven. Ook de Venetiaan Ambrogio Contarini raakte niet over zijn weerzin heen.
Zie ook
Voetnoten
- ↑ Antonella Campanini, "Manières de consommer en Occident" in: Histoire de l'alimentation. De la Préhistoire à nos jours, ed. Florent Quellier, 2021, p. 568-569
