Nederlands voetbalelftal (mannen)

Tegenwoordig is Nederlands voetbalelftal (mannen) een onderwerp dat in de hedendaagse samenleving van groot belang is geworden. Vanuit zijn vele facetten heeft Nederlands voetbalelftal (mannen) niet alleen de levens van mensen beïnvloed, maar ook de economie, de politiek en de cultuur. De relevantie ervan heeft zich in de loop van de tijd uitgebreid, waardoor het een voortdurend aandachtspunt is geworden voor zowel academici, professionals als liefhebbers. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Nederlands voetbalelftal (mannen), waarbij we de geschiedenis ervan, de invloed ervan vandaag en mogelijke perspectieven voor de toekomst analyseren.

Nederland
Vlag van Nederland
Bijnaam Oranje
Kledingsponsor Nike
FIFA-ranglijst 6 Stabiel (15 februari 2024)
Hoogste ranking 1e (augustus 2011)
Laagste ranking 36e (augustus 2017)
Associatie KNVB
Bondscoach Vlag van Nederland Ronald Koeman
Stadion Johan Cruijff ArenA
Philips Stadion
Stadion Feijenoord
De Grolsch Veste
Meeste interlands Wesley Sneijder (134)
Topscorer Robin van Persie (50)
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van België België 1 – 4 Nederland Vlag van Nederland
(Antwerpen, België; 30 april 1905)
Grootste overwinning:
Vlag van Nederland Nederland 11 – 0 San Marino Vlag van San Marino
(Eindhoven, Nederland; 2 september 2011)
Grootste nederlaag:
Vlag van Engeland Engeland (am.) 12 – 2 Nederland Vlag van Nederland
(Darlington, Engeland; 21 december 1907)
Wereldkampioenschap
Optredens 11 (eerste keer: 1934)
Beste resultaat Tweede plaats (1974, 1978, 2010)
Europees kampioenschap
Optredens 10 (eerste keer: 1976)
Beste resultaat Winnaar (1988)
Finaleronde UEFA Nations League
Optredens 2 (eerste keer: 2019)
Beste resultaat Tweede plaats (2019)
Thuis
Uit

Het Nederlands voetbalelftal is een team van mannelijke voetballers dat Nederland vertegenwoordigt in interlandwedstrijden. Het team wordt ook wel "Oranje" genoemd, naar de kleur van het shirt, waarmee weer wordt verwezen naar de Nederlandse koninklijke familie Oranje-Nassau.

Het Nederlands elftal speelt zijn thuiswedstrijden doorgaans in Amsterdam, Rotterdam of Eindhoven. Nederland won het EK van 1988 en bereikte in 1974, 1978 en 2010 de finale van het WK. Geen ander land heeft zo vaak in een WK-finale gestaan zonder het toernooi ooit te hebben gewonnen. Verder won het team driemaal brons op de Olympische Spelen en werd het tweede tijdens de eerste editie van de UEFA Nations League. Het Nederlands elftal bereikte in augustus 2011 de eerste plaats op de FIFA-wereldranglijst, voor het eerst sinds de invoering daarvan in 1992. Het dieptepunt werd bereikt in augustus 2017, toen Nederland 36e stond.

Historie

Eerste interland

Het Nederlands elftal speelde zijn eerste officiële interland op 30 april 1905 tegen buurland België. In het Kiel Stadion in Antwerpen was de stand na reguliere speeltijd 1-1. Hierop werd verlengd. Voor Nederland scoorde Eddy de Neve driemaal in de extra tijd, nadat hij ook al het eerste doelpunt had gemaakt, en zo wist het Nederlands elftal onder leiding van Cees van Hasselt voor de ogen van zo'n achthonderd toeschouwers zijn eerste wedstrijd met 4-1 te winnen van de zuiderburen.

Olympische Spelen

Zie Nederlands olympisch voetbalelftal voor uitgebreidere informatie over dit onderwerp

In 1908 nam Nederland voor het eerst deel aan een officieel toernooi. Op de Olympische Spelen, die in Londen werden gehouden, werd een bronzen medaille verdiend door in de troostfinale met 2-0 van Zweden te winnen. Ook in 1912 werd een bronzen plak behaald. Na overwinningen op Zweden (4-3) en Oostenrijk (3-1) werd in de halve finale met 4-1 van Denemarken verloren. In de troostfinale werd Finland met 9-0 ruim verslagen, waarmee het brons veilig gesteld werd. Het eerstvolgende toernooi werd pas in 1920 gehouden vanwege de Eerste Wereldoorlog. Hier wist Nederland wederom een bronzen medaille te behalen. In de strijd om de 3e plaats werd met 3-1 verloren van Spanje. Finalist Tsjecho-Slowakije werd echter gediskwalificeerd, zodat Spanje alsnog de zilveren en Nederland de bronzen medaille kreeg uitgereikt. Op de daaropvolgende Spelen waar Nederland zich voor kwalificeerde, kwam het elftal nooit verder dan de vierde plaats.

WK's en EK's

Zie Nederlands voetbalelftal tijdens kwalificaties en eindronden voor uitgebreidere informatie over dit onderwerp
Johan Cruijff in 1974

Het Nederlands elftal onder leiding van de Engelse bondscoach Bob Glendenning begon in 1934 voor het eerst aan de kwalificatie voor het wereldkampioenschap voetbal, dat vier jaar eerder voor het eerst door de FIFA werd georganiseerd. Het elftal kwalificeerde zich voor de eindronde in Italië, maar kon na één wedstrijd zijn koffers alweer pakken door 3-2 te verliezen van Zwitserland. Ook vier jaar later kwalificeerde het elftal zich, maar moest eveneens na één ronde alweer het toernooi verlaten doordat er met 3-0 werd verloren van Tsjecho-Slowakije. Aan de kwalificatie voor de WK's van 1950 en 1954 nam de ploeg niet deel. Pas na invoering van de Eredivisie in 1956 schreef de ploeg zich weer in voor de kwalificaties. Intussen organiseerde de UEFA in 1960 voor het eerst het Europees kampioenschap voetbal, waarbij Nederland niet deelnam aan de kwalificatie voor het eerste toernooi.

Vanaf het 4e kwartaal van 1971 boekte het Nederlands elftal ongeveer een decennium lang constant goede resultaten. In de periode half 1972-eind 1973 wist Nederland zich voor het eerst weer voor een eindtoernooi te plaatsen: het WK 1974. Nederland speelde totaalvoetbal onder aanvoering van Johan Cruijff en onder leiding van Rinus Michels, die deze toen nog revolutionaire speelstijl voor het eerst hadden toegepast in hun gezamenlijke periode bij Ajax (1965-1971). In de periode half 1969-half 1974 wonnen Ajax en Feyenoord ook diverse Europese bekers (Ajax won liefst 3 maal op rij de Europacup I in de seizoenen 1970/71, 1971/72 en 1972/73). Op het WK van 1974 in Duitsland bereikte Nederland de finale, waar het onderuitging tegen gastland West-Duitsland (doelsaldo Nederland hele toernooi: +12 (15-3)). Twee jaar later kwam Nederland voor het eerst uit op een EK. In Joegoslavië verloor Nederland de halve finale met 3-1 na verlenging van Tsjechoslowakije, waarna Nederland in de troostfinale met een door rode kaarten en blessures noodgedwongen gewijzigd team met 2-3 na verlenging van het gastland won. Ondanks een zwakke start eind 1976, wist Nederland zich ook in de periode september 1976-oktober 1977 te kwalificeren, ditmaal voor het WK 1978. Ondanks het ontbreken van Johan Cruijff en Willem van Hanegem en een zwakke 1e ronde op het WK 1978 in juni, werd toen weer de finale bereikt, waarin Nederland ditmaal verloor van gastland Argentinië (3-1 na verlenging). De kwalificatiefase voor het EK 1980 tussen september 1978 en november 1979 verliep goed, met onder andere een uitzege tegen Zwitserland (1-3) en 2 ruime thuiszeges tegen Oost-Duitsland (3-0) en Zwitserland (3-0). Op het EK van 1980 in juni, kwam de ploeg echter niet verder dan de eerste ronde (1-0 zege, 3-2 verlies, 1-1 gelijkspel). De periode oktober 1971-maart 1980 was dus over het algemeen zeer succesvol voor Oranje, met uitzondering van een flinke dip in de eerste 3 kwartalen van 1975. De gouden periode liep van augustus 1972-(juli) 1974, de zilveren periode van oktober 1975-november 1978, de bronzen periode van maart 1979-maart 1980/juni 1980. Bondscoaches waren achtereenvolgens Frantisek Fadrhonc, Rinus Michels, George Knobel, Jan Zwartkruis, Ernst Happel, en opnieuw Jan Zwartkruis. Assistent-trainer was Cor van der Hart (1973-half 1974). Enkele bekende spelers waren Johan Cruijff, Ruud Krol, Arie Haan, Johan Neeskens, Johnny Rep, Ruud Geels, Rob Rensenbrink, Wim Rijsbergen, Wim Jansen, Wim van Hanegem, Theo de Jong, Jan van Beveren, Willy van der Kuylen, Willy van de Kerkhof, René van de Kerkhof. Later vulden Kees Kist, Frans Thijssen, Jan Peters (NEC, AZ'67, 1954 geboren) en Tscheu La Ling de selectie van Oranje aan. Vanaf het WK 1978 werden Piet Wildschut, Ernie Brandts, Jan Poortvliet en Dick Schoenaker aan de selectie toegevoegd, die Nederland de benodigde impulsen gaven in de 2e ronde, waar het in de 1e ronde aan ontbrak. Als laatsten kwamen Huub Stevens, John Metgod, Simon Tahamata, Pierre Vermeulen, Ben Wijnstekers en Michel van de Korput bij de selectie, na het WK 1978.

Op de voor Nederland succesvolle jaren 70 volgde de periode half 1980-half 1986, waarin het elftal zich voor drie achtereenvolgende eindtoernooien steeds net niet wist te kwalificeren. Tussen september 1980 en februari 1981 lieten Jan Zwartkruis en diens opvolger Rob Baan enkele vrij jonge spelers debuteren: Joop Hiele, Pier Tol, Keje Molenaar en Romeo Zondervan, die echter geen blijvende keus zouden zijn; Nederland reduceerde door slechte resultaten in het 3de trimester van 1980 zijn kansen op deelname aan het WK 1982 sterk. Vanaf september 1981/maart 1982 begon bondscoach Kees Rijvers definitief met het bouwen van een jong team. Hij liet onder anderen Wim Kieft, Frank Rijkaard, Gerald Vanenburg, René van der Gijp, Jurrie Koolhof, Michel Valke en Ruud Gullit debuteren, nadat Edo Ophof in maart 1981 al had gedebuteerd. In 1983 voegden zich voorts nog Ronald Koeman, Erwin Koeman, Marco van Basten en Sonny Silooy bij de selectie. Pas in de periode oktober 1986-december 1987 kwalificeerde Nederland zich weer eens. 1988, het jaar waarin PSV de Europacup I won, was het elftal weer present op een eindtoernooi (EK 1988). Na een moeizame groepsfase werd gastland West-Duitsland met 2-1 verslagen in Hamburg, waarna Nederland in de finale opnieuw tegenover de Sovjet-Unie kwam te staan. Door doelpunten van Ruud Gullit en Marco van Basten en een gestopte strafschop van Hans van Breukelen won Nederland de wedstrijd met 2-0 en werd zodoende Europees kampioen.


25 juni 1988 Nederland Vlag van Nederland 2 - 0 (1 - 0) Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Opstelling Nederland:
Vlag van Duitsland Olympiastadion, München
72.308 toeschouwers
Vlag van Frankrijk Michel Vautrot
Ruud Gullit Goal 33'
Marco van Basten Goal 54'
Van Breukelen, Van Aerle, Rijkaard, R. Koeman, Van Tiggelen, Vanenburg, Wouters, Mühren, E. Koeman, Van Basten, Gullit

Bondscoach: Vlag van Nederland Rinus Michels

Huis in Silvolde in oranje tijdens WK 2010

Op het WK in 1998 dat in Frankrijk werd gehouden bereikte het Nederlands elftal de halve finale, waar het na strafschoppen van Brazilië verloor. Op de EK's van 1992 en 1996 was Nederland ook al na een strafschoppenserie uitgeschakeld, hetgeen ook gebeurde op het EK in 2000 dat in eigen land werd gehouden. Ditmaal was het Italië dat in de halve finale vanaf elf meter beter was. Nederland had tijdens de wedstrijd ook al twee strafschoppen gemist.

Onder bondscoach Louis van Gaal liep Nederland in 2001 de kwalificatie mis voor het WK in 2002.

Oranje Penning 2014, ontworpen door Hennie Bouwe.

Het elftal rekende op het EK 2004 in Portugal af met het penaltysyndroom. In de kwartfinales werd van Zweden eindelijk gewonnen na een strafschoppenserie. In de halve finale was gastland Portugal echter de betere, waardoor de finale niet werd bereikt. Twee jaar later, op het WK 2006 in Duitsland werd Nederland opnieuw uitgeschakeld door Portugal, dit keer in de achtste finale. Op het EK 2008 werd Nederland in de kwartfinale uitgeschakeld door Rusland. Op het WK 2010 in Zuid-Afrika werd de finale gehaald. De eerste zes wedstrijden werden binnen 90 minuten gewonnen. De finale zelf werd van Spanje na verlenging verloren met 0-1. Het EK 2012 dat daarop volgde eindigde in een deceptie. Hoewel de kwalificatie redelijk vlekkeloos verliep, verloor Nederland op het eindtoernooi alle drie de groepswedstrijden waardoor het gelijk uitgeschakeld was. Na dit EK stapte Bert van Marwijk op en keerde Van Gaal terug als bondscoach. Onder zijn leiding bereikte Nederland op het wereldkampioenschap voetbal 2014 de halve finale, waarin werd verloren van Argentinië; in de daaropvolgende troostfinale won Nederland van gastland Brazilië, waardoor Nederland derde werd op het WK 2014. De Koninklijke Nederlandse Munt bracht ter ere van het WK voetbal in Brazilië een herdenkingspenning uit voor het oranje elftal.

Na het WK 2014 liep het Nederlands elftal onder bondscoach Danny Blind (en Guus Hiddink voor zijn ontslag) in 2015 de kwalificatie voor het EK 2016 mis. Dit was het eerste EK waarop Nederland ontbrak sinds dat van 1984. Ook liep het Nederlands elftal onder bondscoach Dick Advocaat (en Danny Blind voor zijn ontslag) in 2017 de kwalificatie voor het WK 2018 in Rusland mis.

Pas op het EK 2020 zou het Nederlands elftal weer van de partij zijn op een eindronde, nadat het onder leiding van bondscoach Ronald Koeman had geplaatst. Vanwege de coronapandemie werd het toernooi echter een jaar uitgesteld en was Koeman inmiddels hoofdtrainer geworden van Barcelona. Zijn opvolger Frank de Boer was daardoor de eindverantwoordelijke op het EK 2020. Hij mocht, vanwege de pandemie en kans op besmettingen, 26 spelers selecteren. Voor het eerst werden er twee tieners in de definitieve selectie van een eindtoernooi opgenomen; Jurriën Timber en Ryan Gravenberch. Nederland kwam de groepsfase eenvoudig door met drie overwinningen, maar werd in de achtste finale teleurstellend uitgeschakeld door Tsjechië. De Boer stapte daarna, twee dagen na het toernooi, op.

Nederland kwalificeerde zich onder de nieuwe bondscoach Louis van Gaal voor het Wereldkampioenschap voetbal 2022 en werd in de groepsfase ingedeeld in groep A, samen met gastland Qatar, Senegal en Ecuador. Het behaalde 7 punten in zijn groep en werd zodoende groepswinnaar. In de achtste finale speelde Nederland tegen de Verenigde Staten waarvan ze wonnen. Nederland werd in de kwartfinale uitgeschakeld door de latere kampioen Argentinië na een strafschoppenreeks (4-3).

Prestaties op eindrondes

Wereldkampioenschap

Wereldkampioenschap voetbal
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
Vlag van Uruguay 1930 Niet deelgenomen
Vlag van Italië (1861-1946) 1934 1e ronde 1 0 0 1 2 3 (Kwal.)
Vlag van Frankrijk 1938 1e ronde 1 0 0 1 0 3 (Kwal.)
Vlag van Brazilië 1950 Niet deelgenomen
Vlag van Zwitserland 1954 Niet deelgenomen
Vlag van Zweden 1958 Niet gekwalificeerd
Vlag van Chili 1962 Niet gekwalificeerd
Vlag van Engeland 1966 Niet gekwalificeerd
Vlag van Mexico 1970 Niet gekwalificeerd
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1974 Tweede 7 5 1 1 15 3 (Kwal.)
Vlag van Argentinië 1978 Tweede 7 3 2 2 15 10 (Kwal.)
Vlag van Spanje 1982 Niet gekwalificeerd
Vlag van Mexico 1986 Niet gekwalificeerd
Vlag van Italië 1990 Achtste finale 4 0 3 1 3 4 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 1994 Kwartfinale 5 3 0 2 8 6 (Kwal.)
Vlag van Frankrijk 1998 Vierde 7 3 3 1 13 7 (Kwal.)
Vlag van Zuid-KoreaVlag van Japan 2002 Niet gekwalificeerd
Vlag van Duitsland 2006 Achtste finale 4 2 1 1 3 2 (Kwal.)
Vlag van Zuid-Afrika 2010 Tweede 7 6 0 1 12 6 (Kwal.)
Vlag van Brazilië 2014 Derde 7 5 2 0 15 4 (Kwal.)
Vlag van Rusland 2018 Niet gekwalificeerd
Vlag van Qatar 2022 Kwartfinale 5 3 2 0 10 4 (Kwal.)
Vlag van CanadaVlag van MexicoVlag van Verenigde Staten 2026 Kwalificatie nog niet begonnen
Vlag van SpanjeVlag van PortugalVlag van Marokko 2030 Kwalificatie nog niet begonnen
Totaal 11/22 55 30 14 11 96 52

Europees kampioenschap

Europees kampioenschap voetbal mannen
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
Vlag van Frankrijk 1960 Niet deelgenomen
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) 1964 Niet gekwalificeerd
Vlag van Italië 1968 Niet gekwalificeerd
Vlag van België 1972 Niet gekwalificeerd
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 1976 Derde 2 1 0 1 4 5 (Kwal.)
Vlag van Italië 1980 1e ronde 3 1 1 1 4 4 (Kwal.)
Vlag van Frankrijk 1984 Niet gekwalificeerd
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1988 Winnaar 5 4 0 1 8 3 (Kwal.)
Vlag van Zweden 1992 Halve finale 4 2 2 0 6 3 (Kwal.)
Vlag van Engeland 1996 Kwartfinale 4 1 2 1 3 4 (Kwal.)
Vlag van BelgiëVlag van Nederland 2000 Halve finale 5 4 1 0 13 3
Vlag van Portugal 2004 Halve finale 5 1 2 2 7 6 (Kwal.)
Vlag van OostenrijkVlag van Zwitserland 2008 Kwartfinale 4 3 0 1 10 4 (Kwal.)
Vlag van OekraïneVlag van Polen 2012 Groepsfase 3 0 0 3 2 5 (Kwal.)
Vlag van Frankrijk 2016 Niet gekwalificeerd
Vlag van Europa 2020 Achtste finale 4 3 0 1 8 4 (Kwal.)
Vlag van Duitsland 2024 Gekwalificeerd (Kwal.)
Vlag van Verenigd KoninkrijkVlag van Ierland 2028 Kwalificatie nog niet begonnen
Vlag van ItaliëVlag van Turkije 2032 Kwalificatie nog niet begonnen
Totaal 10/16 39 20 8 11 65 41

Olympische Spelen

Jaar Organiserende stad Prestatie Nederland Meer informatie
1908 Vlag van Verenigd Koninkrijk Londen Derde plaats Hoofdartikel
1912 Vlag van Zweden Stockholm Derde plaats Hoofdartikel
1920 Vlag van België Antwerpen Derde plaats Hoofdartikel
1924 Vlag van Frankrijk Parijs Vierde plaats Hoofdartikel
1928 Vlag van Nederland Amsterdam Eerste ronde Hoofdartikel
1948 Vlag van Verenigd Koninkrijk Londen Eerste ronde Hoofdartikel
1952 Vlag van Finland Helsinki Voorronde Hoofdartikel
2008* Vlag van China Peking Kwartfinale Hoofdartikel

Enkel de toernooien waar Nederland zich voor wist te kwalificeren zijn weergegeven.
* N.B. In 2008 deed niet het standaard Nederlands elftal mee, maar het Nederlands elftal tot 23, aangevuld met enkele dispensatiespelers.

UEFA Nations League

UEFA Nations League
Jaar Div. Eindpositie Wed. W G V DV DT Res.
2018/19 A 2e 6 3 1 2 11 6 Stabiel
2020/21 A 6e 6 3 2 1 7 4 Stabiel
2022/23 A 4e 6 5 1 0 14 6 Stabiel

FIFA-wereldranglijst

Hieronder volgt de positie op de FIFA-wereldranglijst aan het eind van elk kalenderjaar.

1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
7 7 6 6 9 22 11 19 8 8 6 4 6 3 7 9 3 3 2 2 8 9 5 14 22 20 14 14 14 10 6 6

Spelersrecords

Zie Lijst van records uit de geschiedenis van het Nederlands voetbalelftal voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Meeste interlands

Wesley Sneijder speelde de meeste interlands
Naam Positie Carrière Interlands Doelpunten
1 Wesley Sneijder Middenvelder 2003–2018 134 30
2 Edwin van der Sar Keeper 1995–2008 130 0
3 Frank de Boer Verdediger 1990–2004 112 13
4 Rafael van der Vaart Middenvelder 2001–2013 109 25
5 Giovanni van Bronckhorst Verdediger 1996–2010 106 6
Daley Blind Verdediger 2013–heden 106 3
7 Dirk Kuijt Aanvaller 2004–2014 104 24
8 Robin van Persie Aanvaller 2005–2017 102 50
9 Phillip Cocu Middenvelder 1996–2006 100 10
10 Arjen Robben Aanvaller 2003–2017 96 37
 Nog actief als voetballer

Laatst bijgewerkt: 26 maart 2024

Meeste doelpunten

Robin van Persie maakte voor Nederland de meeste doelpunten
Naam Carrière Doelpunten Interlands Doelpunt/Interland
1 Robin van Persie 2005–2017 50 102 0,49
2 Memphis Depay 2013–heden 44 90 0,49
3 Klaas-Jan Huntelaar 2006–2015 42 76 0,55
4 Patrick Kluivert 1994–2004 40 79 0,51
5 Dennis Bergkamp 1990–2000 37 79 0,47
Arjen Robben 2003–2017 37 96 0,39
7 Faas Wilkes 1946–1961 35 38 0,92
Ruud van Nistelrooij 1998–2011 35 70 0,50
9 Abe Lenstra 1940–1959 33 47 0,70
Johan Cruijff 1966–1977 33 48 0,69
 Nog actief als voetballer

Laatst bijgewerkt: 26 maart 2024

Meeste clean sheets

Edwin van der Sar is de speler met de meeste clean sheets
Naam Carrière De nul gehouden Interlands De nul/Interland
1 Edwin van der Sar 1995–2008 72 130 0,55
2 Hans van Breukelen 1980–1992 34 73 0,47
3 Maarten Stekelenburg 2004–2021 29 63 0,46
4 Jasper Cillessen 2013– 28 65 0,42
5 Piet Schrijvers 1971–1984 20 46 0,43
6 Jan van Beveren 1967–1977 16 32 0,50
7 Jan Jongbloed 1962–1978 14 24 0,58
Ed de Goey 1992–1998 14 31 0,45
9 Eddy Pieters Graafland 1957–1967 12 47 0,26
10 Michel Vorm 2008–2014 8 15 0,53
Gejus van der Meulen 1924–1934 8 54 0,15
 Nog actief als voetballer

Laatst bijgewerkt: 24 maart 2023

Coaches

Zie Lijst van coaches van het Nederlands voetbalelftal voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Ronald Koeman werd op 1 januari 2023 aangesteld als bondscoach als opvolger van Louis van Gaal. Hij tekende een contract tot en met het WK van 2026.

Meeste wedstrijden

Bob Glendenning is de bondscoach met de meeste wedstrijden.
Naam Periode(s) Duels Winst Winst %
1 Vlag van Engeland Bob Glendenning 1923, 1925–1940 87 36 41,38
2 Vlag van Nederland Louis van Gaal 2000–2001, 2012–2014, 2021–2022 63 40 64,49
3 Vlag van Nederland Dick Advocaat 1992–1994, 2002–2004, 2017 62 37 59,68
4 Vlag van Nederland Rinus Michels 1974, 1984, 1986–1988, 1990–1992 53 30 56,60
5 Vlag van Nederland Marco van Basten 2004–2008 52 35 67,31
Vlag van Nederland Bert van Marwijk 2008–2012 52 34 65,38
7 Vlag van Nederland Guus Hiddink 1995–1998, 2014–2015 49 26 53,06
8 Vlag van Frankrijk Elek Schwartz 1957–1964 49 19 38,78
9 Vlag van Nederland Ronald Koeman 2018–2020, 2023– 31 18 58,06
10 Vlag van Nederland Jaap van der Leck 1949–1954 29 5 17,24
 Huidige coach

Laatst bijgewerkt: 22 maart 2024.

Huidige selectie

Zie voor meer informatie ook: Nederlands voetbalelftal in 2024

Spelers

De volgende spelers maken deel uit van de selectie voor de vriendschappelijke wedstrijden op 22 en 26 maart 2024 tegen Vlag van Schotland Schotland en Vlag van Duitsland Duitsland.

Statistieken bijgewerkt t/m de wedstrijd Vlag van Duitsland Duitsland - Vlag van Nederland Nederland (2-1) van 26 maart 2024.

Daley Blind
Memphis Depay
Nr. Naam Wed. Dlpnt. Huidige club Debuut
Doel
23 Mark Flekken 7 0 Vlag van Engeland Brentford FC 2022
1 Bart Verbruggen 5 0 Vlag van Engeland Brighton & Hove Albion 2023
13 Marco Bizot 1 0 Vlag van Frankrijk Stade Brest 2020
Verdediging
17 Daley Blind 106 3 Vlag van Spanje Girona FC 2013
4 Virgil van Dijk Aanvoerder 66 7 Vlag van Engeland Liverpool FC 2015
22 Denzel Dumfries 52 6 Vlag van Italië Internazionale 2018
3 Matthijs de Ligt 44 2 Vlag van Duitsland Bayern München 2017
5 Nathan Aké 44 5 Vlag van Engeland Manchester City 2017
2 Lutsharel Geertruida 7 0 Vlag van Nederland Feyenoord 2023
21 Jeremie Frimpong 2 0 Vlag van Duitsland Bayer Leverkusen 2023
Middenveld
8 Georginio Wijnaldum 91 28 Vlag van Saoedi-Arabië Al-Ettifaq 2011
15 Marten de Roon 42 1 Vlag van Italië Atalanta Bergamo 2016
20 Teun Koopmeiners 21 2 Vlag van Italië Atalanta Bergamo 2020
19 Mats Wieffer 9 1 Vlag van Nederland Feyenoord 2023
14 Tijjani Reijnders 8 1 Vlag van Italië AC Milan 2023
16 Joey Veerman 8 1 Vlag van Nederland PSV 2023
6 Jerdy Schouten 3 0 Vlag van Nederland PSV 2022
12 Quinten Timber 1 0 Vlag van Nederland Feyenoord 2024
Aanval
10 Memphis Depay 90 44 Vlag van Spanje Atlético Madrid 2013
9 Wout Weghorst 31 9 Vlag van Duitsland TSG Hoffenheim 2018
18 Donyell Malen 30 7 Vlag van Duitsland Borussia Dortmund 2019
11 Cody Gakpo 23 9 Vlag van Engeland Liverpool FC 2021
7 Xavi Simons 13 0 Vlag van Duitsland RB Leipzig 2022

Recent opgeroepen

De volgende spelers zijn het afgelopen jaar opgeroepen voor het elftal en zijn nog beschikbaar, maar zaten niet bij de laatste selectie of zijn afgevallen nadat ze geselecteerd zijn.

Voor het laatst bijgewerkt op 1 maart 2024

Naam Wed. Dlpnt. Huidige club Laatste oproep
Doel
Nick Olij 0 0 Vlag van Nederland Sparta Rotterdam Vlag van Schotland Schotland thuis, 22 maart 2024 (voorselectie)
Justin Bijlow Blessure 8 0 Vlag van Nederland Feyenoord Vlag van Ierland Ierland thuis, 18 november 2023
Andries Noppert 5 0 Vlag van Nederland sc Heerenveen Vlag van Frankrijk Frankrijk thuis, 13 oktober 2023
Jasper Cillessen 65 0 Vlag van Nederland N.E.C. Vlag van Kroatië Kroatië thuis, 14 juni 2023 (voorselectie)
Verdediging
Quilindschy Hartman Blessure 4 1 Vlag van Nederland Feyenoord Vlag van Schotland Schotland thuis, 22 maart 2024
Stefan de Vrij Blessure 62 3 Vlag van Italië Internazionale Vlag van Schotland Schotland thuis, 22 maart 2024
Micky van de Ven Blessure 2 0 Vlag van Engeland Tottenham Hotspur Vlag van Schotland Schotland thuis, 22 maart 2024 (voorselectie)
Jordan Teze 4 0 Vlag van Nederland PSV Vlag van Ierland Ierland thuis, 18 november 2023
Jorrel Hato 1 0 Vlag van Nederland Ajax Vlag van Ierland Ierland thuis, 18 november 2023
Ian Maatsen 0 0 Vlag van Engeland Chelsea FC Vlag van Ierland Ierland thuis, 18 november 2023 (voorselectie)
Sven Botman 0 0 Vlag van Engeland Newcastle United Vlag van Frankrijk Frankrijk thuis, 13 oktober 2023 (voorselectie)
Jurriën Timber Blessure 15 0 Vlag van Engeland Arsenal FC Vlag van Italië Italië thuis, 18 juni 2023
Tyrell Malacia Blessure 9 0 Vlag van Engeland Manchester United Vlag van Italië Italië thuis, 18 juni 2023
Kenny Tete 14 0 Vlag van Engeland Fulham FC Vlag van Kroatië Kroatië thuis, 14 juni 2023 (voorselectie)
Middenveld
Frenkie de Jong Blessure 54 2 Vlag van Spanje FC Barcelona Vlag van Schotland Schotland thuis, 22 maart 2024 (voorselectie)
Calvin Stengs Blessure 8 3 Vlag van Nederland Feyenoord Vlag van Ierland Ierland thuis, 18 november 2023
Steven Berghuis 46 2 Vlag van Nederland Ajax Vlag van Frankrijk Frankrijk thuis, 13 oktober 2023
Davy Klaassen 41 10 Vlag van Italië Internazionale Vlag van Kroatië Kroatië thuis, 14 juni 2023 (voorselectie)
Aanval
Brian Brobbey Blessure 1 0 Vlag van Nederland Ajax Vlag van Schotland Schotland thuis, 22 maart 2024
Joshua Zirkzee Blessure 0 0 Vlag van Italië Bologna FC Vlag van Schotland Schotland thuis, 22 maart 2024 (voorselectie)
Thijs Dallinga 1 0 Vlag van Frankrijk Toulouse FC Vlag van Ierland Ierland thuis, 18 november 2023
Steven Bergwijn 32 8 Vlag van Nederland Ajax Vlag van Ierland Ierland thuis, 18 november 2023
Noa Lang Blessure 10 2 Vlag van Nederland PSV Vlag van Frankrijk Frankrijk thuis, 13 oktober 2023

Staf

Naam Functie
Technische staf
Vlag van Nederland Ronald Koeman Bondscoach
Vlag van Nederland Erwin Koeman Assistent-bondscoach
Vlag van Nederland Sipke Hulshoff Assistent-bondscoach
Vlag van Nederland Patrick Lodewijks Keeperstrainer
Medische staf
Vlag van Nederland Luc van Agt Inspanningsfysioloog
Vlag van Nederland Jan Kluitenberg Fysieke trainer
Vlag van Nederland Gert-Jan Goudswaard Fysio- en manueel therapeut
Vlag van Nederland Rob Koster Masseur
Vlag van Nederland Edwin Goedhart Manager sportgeneeskunde
Vlag van Nederland Piet Bon Arts
Vlag van Nederland Rien Heijboer Orthopeed
Overige staf
vacant Teammanager
Vlag van Nederland Bas Ticheler Perschef
Vlag van Nederland Max Reckers Video-analist
Vlag van Nederland Steijn Spreij Performance-analist
Vlag van Nederland Arend de Kruijf Materiaalman
Vlag van Nederland Rob Koster Materiaalman

Erelijst

Een overzicht van de gewonnen prijzen en medailles.

Sneijder en Van der Vaart verloren in 2010 de finale van Spanje.
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Intercontinentaal
Wereldkampioenschap Zilver 1974, 1978, 2010 Brons 2014
Olympische Spelen Brons 1908, 1912, 1920
Continentaal
Europees kampioenschap Goud 1988 Brons 1976
UEFA Nations League Zilver 2019

Interlands

De interlands in de onderstaande tabellen zijn wedstrijden van vriendschappelijke ontmoetingen of toernooien tot ± 12 maanden geleden. Ook de toekomstige interlands van het huidige jaar zijn hier te vinden. Wedstrijden voor een EK/WK hebben op deze pagina een apart stuk of zijn terug te vinden in het uitgebreide overzicht.

Zie Nederlands voetbalelftal in 2024 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Datum Competitie Tegenstander Locatie Uitslag Doelpuntenmakers
14-06-2023 Nations League 2022/23 Vlag van Kroatië Kroatië Stadion Feijenoord, Rotterdam 2 – 4 34' Malen 1-0, 55' Kramarić 1-1 (pen.), 72' Pašalić 1-2, 90+6' Lang 2-2, 98' Petković 2-3, 116' Modrić 2-4 (pen.)
18-06-2023 Vlag van Italië Italië De Grolsch Veste, Enschede 2 – 3 6' Dimarco 0-1, 20' Frattesi 0-2, 68' Bergwijn 1-2, 72' Chiesa 1-3, 89' Wijnaldum 2-3
07-09-2023 EK-kwalificatie 2024 Vlag van Griekenland Griekenland Philips Stadion, Eindhoven 3 – 0 17' De Roon 1-0, 31' Gakpo 2-0, 39' Weghorst 3-0
10-09-2023 Vlag van Ierland Ierland Avivastadion, Dublin 1 – 2 4' Idah 1-0 (pen.), 19' Gakpo 1-1 (pen.), 56' Weghorst 1-2
13-10-2023 Vlag van Frankrijk Frankrijk Johan Cruijff ArenA, Amsterdam 1 – 2 7' Mbappé 0-1, 53' Mbappé 0-2, 83' Hartman 1-2
16-10-2023 Vlag van Griekenland Griekenland Agia Sofiastadion, Athene 0 – 1 90+3' Van Dijk 0-1 (pen.)
18-11-2023 Vlag van Ierland Ierland Johan Cruijff ArenA, Amsterdam 1 – 0 11' Weghorst 1-0
21-11-2023 Vlag van Gibraltar Gibraltar Estádio Algarve, Faro/Loulé (Portugal) 0 – 6 10' Stengs 0-1, 23' Wieffer 0-2, 38' Koopmeiners 0-3, 50' Stengs 0-4, 62' Stengs 0-5, 81' Gakpo 0-6
22-03-2024 Vriendschappelijk Vlag van Schotland Schotland Johan Cruijff ArenA, Amsterdam 4 – 0 40' Reijnders 1-0, 72' Wijnaldum 2-0, 84' Weghorst 3-0, 86' Malen 4-0
26-03-2024 Vlag van Duitsland Duitsland Deutsche Bank Park, Frankfurt am Main 2 – 1 4' Veerman 0-1, 11' Mittelstädt 1-1, 85' Füllkrug 2-1
06-06-2024 Vlag van Canada Canada Stadion Feijenoord, Rotterdam
10-06-2024 Vlag van IJsland IJsland Stadion Feijenoord, Rotterdam
16-06-2024 EK 2024 Vlag van Polen Polen Volksparkstadion, Hamburg
21-06-2024 Vlag van Frankrijk Frankrijk Red Bull Arena, Leipzig
25-06-2024 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Olympiastadion, Berlijn
07-09-2024 Nations League 2024/25 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Her.
10-09-2024 Vlag van Duitsland Duitsland
11-10-2024 Vlag van Hongarije Hongarije
14-10-2024 Vlag van Duitsland Duitsland
16-11-2024 Vlag van Hongarije Hongarije
19-11-2024 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Her.
Zie de categorie Netherlands national association football team van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.