Nervus olfactorius

Reukzenuw
Nervus olfactorius
Zenuw
Synoniemen
Latijn	nervus odoratorius
Nederlands	eerste hersenzenuw hersenzenuw I
Naslagwerken
Gray's Anatomy	196,
MeSH	A08.800.800.120.640
Portaal    Biologie

De nervus olfactorius, in het Nederlands reukzenuw, is de eerste van de twaalf hersenzenuwen. De zenuw is verantwoordelijk voor de reukzin en is strikt sensorisch.

Beschrijving

Olfactorische (reuk) stimuli worden waargenomen door speciale chemoreceptoren van de zintuigcellen in het reukepitheel van beide neusgaten. De axonen van deze zenuwcellen vormen korte "nervi olfactorii" die door de lamina cribrosa van het zeefbeen lopen en synapsen maken met de bulbus olfactorius. Vanaf de bulbus olfactorius wordt de informatie doorgegeven via de tractus olfactorii naar de primaire verwerkingsgebieden voor de reukzin, gelegen in de mediale slaapkwab, vlak bij de hippocampale formatie. Soms wordt de gehele route van neus tot reukschors aangezien voor N. I, maar in werkelijkheid houden de zenuwen op bij de eerste synaptische contacten met de bulbi olfactorii, die net boven de neus zijn gelegen.

Symptomen bij beschadiging

Beschadiging van de nervi olfactorii leidt tot hyposmie (verminderde geurwaarneming) of anosmie (afwezige geurwaarneming), en in uitzonderlijke gevallen tot perosmie (afwijkende geurwaarneming).

Literatuurverwijzingen ↑ Dunglison, R. (1856), Medical lexicon. A dictionary of medical science, 13e editie. Blanchard and Lea, Philadelphia. ↑ a b Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012), Pinkhof Geneeskundig woordenboek, 12de druk. Bohn Stafleu Van Loghum, Houten. ↑ Bastiaanssen, C.A. & Jochems, A.A.F. (1998), Anatomie en fysiologie, 4de druk. Bohn Stafleu Van Loghum, Houten. ↑ Federative Committee on Anatomical Terminology (FCAT) (1998), Terminologia Anatomica. Thieme, Stuttgart. ↑ Blumenfeld, H. (2010), Neuroanatomy through Clinical Cases, 2e druk. Sinauer Associates, Inc. Publishers, Sunderland, MA, Verenigde Staten.