Place des Vosges
In de wereld van vandaag is Place des Vosges een onderwerp van grote relevantie en interesse geworden. Met de vooruitgang van de technologie en de mondialisering is var1 steeds belangrijker geworden in het dagelijks leven van mensen. Of het nu op het werk, in de sociale of in de persoonlijke sfeer is, Place des Vosges is een onderwerp van debat en reflectie geworden dat alle sferen van de samenleving doorkruist. In dit artikel zullen we de verschillende dimensies en perspectieven van Place des Vosges verkennen, en de impact ervan op verschillende aspecten van het leven van mensen analyseren.
Place des Vosges (Vogezenplein) is het oudste plein van Parijs. Het ligt in Le Marais, een wijk in het 3e en 4e arrondissement en is ontworpen door Baptiste Androuet du Cerceau als een van de eerste moderne pleinen in de West-Europese stedenbouw.
Het plein, dat vroeger bekend was als Place Royale, werd tussen 1605 en 1612 onder Hendrik IV gebouwd. Het werd voltooid onder Lodewijk XIII en er werd een standbeeld van deze koning geplaatst. Het plein van 140 bij 140 meter wordt omringd door 36 gelijk uitziende huizen, ieder gebouwd van rode stenen met gaanderijen, twee verdiepingen en schilddaken. Veel van deze huizen hebben een eigen bijzondere geschiedenis. Aan de noordelijke en zuidelijke wand staan het grotere Pavillon du Roi en het Pavillon de la Reine.
Tijdens de Franse Revolutie besloot het parlement het plein om te dopen. In 1792 werd het herdoopt naar Place des Fédérés, en in 1793 naar Place de l'Indivisibilité. In 1800 werd beslist dat het plein zou voortaan de naam zou dragen van het eerste departement dat zijn belasting zou afdragen aan het consulaat. Het departement Vosges betaalde als eerste en werd met dit plein geëerd.
Na de Restauratie werd de naam Place Royale opnieuw aangenomen. Na enkele naamswijzigingen wordt het plein sinds 1870 weer Place des Vosges genoemd. Het vernielde standbeeld van Lodewijk XIII werd op 4 november 1829 vervangen door een stenen exemplaar. Het werd vervaardigd door Charles Dupaty en na diens dood in 1825 voltooid door Jean-Pierre Cortot. In het midden van het plein ligt de Square Louis-XIII met vier identieke fonteinen.
De Place des Vosges is omringd door arcaden en in de huizen bevinden zich exclusieve hotels, restaurants en antiquairs. In het drukke centrum van Parijs is het plein met zijn groen een kleine oase van rust.
Karakteristiek voor het plein zijn ook de langswandelende rabbijnen en orthodoxe joden (het plein ligt vlak bij de Rue des Rosiers, de Joodse wijk van Parijs en twee grote synagogen) en de schooljongens die het nabij gelegen Lycée Charlemagne bezoeken, een van de meest exclusieve scholen van Parijs.
Bekende bewoners
- No. 1bis Madame de Sévigné is hier geboren.
- No. 6 Victor Hugo woonde hier van 1832 tot 1848, in wat toen het Hôtel de Rohan-Guéménée was. Tegenwoordig is hier een museum ter nagedachtenis aan Victor Hugo.
- No. 7 (Hôtel de Sully) de hertog van Sully, minister-president in Hendrik IV's periode.
- No. 8 de dichter Théophile Gautier en schrijver Alphonse Daudet.
- No. 9 (Hôtel de Chaulnes) de Academie van Architectuur.
- No. 11 Marion Delorme woonde hier van 1639-1648.
- No. 13 (Hôtel Dyel des Hameaux) Dominique Strauss-Kahn woonde hier met zijn vrouw Anne Sinclair.
- No. 14 (Hôtel de la Rivièra). De plafonds waren geschilderd door Charles Le Brun en zijn nu te zien in het Musée Carnavalet.
- No. 17 Bossuet bewoonde dit pand.
- No. 21 Kardinaal de Richelieu woonde hier van 1615–1627.
· 
· 
