Scapulier
In de wereld van vandaag is Scapulier een onderwerp dat van groot belang is voor de samenleving. Van de impact ervan op het dagelijks leven van mensen tot de invloed ervan op de economie en de politiek, Scapulier heeft een mondiaal debat op gang gebracht over de implicaties ervan en mogelijke oplossingen. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Scapulier onderzoeken, waarbij we de oorsprong, evolutie en toekomstperspectieven ervan analyseren. Van de impact ervan op de geestelijke gezondheid tot de rol ervan in de hedendaagse samenleving, is var1 een onvermijdelijk aanwezig onderwerp in ons leven geworden, dat reflecties en discussies genereert die proberen de reikwijdte en gevolgen ervan te begrijpen. Door middel van een uitgebreide analyse probeert dit artikel licht te werpen op Scapulier en een panoramisch beeld te bieden dat ons in staat stelt het belang ervan in de huidige context te begrijpen.
Een scapulier of schapulier (v. middeleeuws Lat. scapulare = schouderkleed, v. Lat. scapulae = schouders) is een schouderkleed, door leden van de oudere orden (zoals de Alexianen) op borst en rug over het habijt gedragen. Oorspronkelijk was dit om de pij te beschermen bij de handenarbeid, maar het werd weldra een karakteristiek onderdeel van de monnikenkledij en later door nieuwere orden en congregaties als een soort erekleed overgenomen. Het scapulier heeft dezelfde kleur als de pij of het habijt, behalve bij de cisterciënzers en wilhelmieten, die een witte pij en een zwart scapulier dragen.
Scapulier voor leken
Later werd dit scapulier in verkleinde vorm door leken uit devotie onder de gewone kleren over borst en rug gedragen. Het wordt in dat geval gereduceerd tot twee vierkante lapjes, verbonden door schouderlinten, in de kleur van de orde met welke men zich verbonden voelt. Zo bestaat er het zwarte schapulier van de paters servieten, het blauwe schapulier van de paters theatijnen, het witte schapulier van de Orde van de H. Drievuldigheid en het bruine schapulier van de paters karmelieten. Dit laatste is veruit het meest verbreide schapulier.
In 1910 gaf Paus Pius X toestemming om de lapjes te vervangen door een scapuliermedaille, waarop attributen van de betrokken orde staan afgebeeld (behalve voor de schapulieren van leden van de Derde Orde).
Zie ook
Literatuur
- (fr) P. Elisée de la Nativité, Le scapulaire du Carmel (1959)