In dit artikel gaan we het onderwerp Võru vanuit verschillende perspectieven behandelen met als doel een brede en complete visie op deze kwestie te bieden. Langs deze lijnen zullen we de verschillende facetten van Võru verkennen, de impact ervan op verschillende gebieden analyseren en een diepgaande reflectie bieden over de betekenis en relevantie ervan in de huidige context. Vanaf zijn oorsprong tot zijn evolutie, door zijn invloed op de samenleving en zijn relatie met andere relevante onderwerpen, probeert dit artikel op een alomvattende en verrijkende manier bij te dragen aan de kennis en het begrip van Võru.
Gemeente in Estland | |||
---|---|---|---|
Situering | |||
Provincie | Võrumaa | ||
Coördinaten | 57° 50′ NB, 27° 1′ OL | ||
Algemeen | |||
Oppervlakte | 14,01 vierkante kilometer | ||
Inwoners (1 januari 2023) |
12.055 (860 inw./km²) | ||
Overig | |||
Website | www.voru.ee | ||
Foto's | |||
Het provinciehuis van Võrumaa | |||
|
Võru (Duits: Werro, Võro: Võro) is een stad en gemeente in het zuidoosten van Estland. Het is de hoofdstad van de provincie Võrumaa. De provinciehoofdstad telde 12.055 inwoners op 1 januari 2023 en ligt aan het meer Tamula järv.
Võru werd gesticht op 21 augustus 1784, op bevel van George Browne, de gouverneur-generaal van het gouvernement Riga. De stad kreeg een regelmatig dambordpatroon.
Võru heeft geen enkel verkeerslicht, doordat de straten Jüri, Tartu, Kreutzwaldi en Paju tänav, die rond het echte centrum lopen, eenrichtingsstraten zijn.
Võru had een station aan de spoorlijn Valga - Petsjory, die in 2001 voor reizigersverkeer werd gesloten. Wel wordt de lijn nog gebruikt voor goederenvervoer.
Elk jaar vindt het Folklorefestival van Võru plaats. Friedrich Reinhold Kreutzwald, de auteur van het nationale epos Kalevipoeg, woonde van 1833 tot 1877 in Võru.
De bouw van de lutherse Kerk van Sint-Catharina (Estisch: Võru Katariina kirik) begon in 1788 tijdens de regering van tsarina Catharina II. De kerk kwam gereed in 1793 en werd gewijd aan Catharina van Alexandrië. De prominente toren heeft aan alle vier de kanten een klok. De kerk liep tijdens haar bestaan tweemaal zware schade op: in 1858 bij een blikseminslag en in 1887 bij een brand. Het orgel is in 1913 gebouwd door de orgelbouwersfamilie Kriisa.
De orthodoxe kerk van Sint-Ekaterina (Estisch: Võru Suurkannataja Ekaterina kirik, ‘kerk van de grote martelares Catharina te Võru’) is gewijd aan dezelfde heilige. De bouw begon in 1793, het jaar dat de lutherse kerk gereed kwam, en werd voltooid in 1804. De kerk heeft twee torens, een vierkante en een ronde. De vierkante toren loopt uit in een ui, de ronde toren loopt uit in een koepel, bekroond door een lantaarn. De kerk is in haar bestaan vele malen gerestaureerd, het meest grondig in de jaren 1976-1983. De parochie is aangesloten bij de Estische Apostolisch-Orthodoxe Kerk.
De stad is omringd door de landgemeente Võru vald.
Võru is zusterstad van:
Bronnen, noten en/of referenties
|