Young-plan

In dit artikel gaan we dieper in op Young-plan, een onderwerp dat de afgelopen jaren veel belangstelling en debat heeft gewekt. Young-plan is een onderwerp van grote relevantie en betekenis voor onze samenleving, omdat het gevolgen heeft voor verschillende aspecten van het dagelijks leven. In dit artikel zullen we de vele facetten en dimensies van Young-plan in detail onderzoeken, van de oorsprong en evolutie tot de gevolgen en repercussies op verschillende gebieden. Op dezelfde manier zullen we verschillende perspectieven en benaderingen op Young-plan analyseren, met als doel een alomvattende en verrijkende visie te bieden die de lezer in staat stelt dit onderwerp grondig te begrijpen.

Naamgever aan het plan, Owen Young, geheel rechts.

Het Young-plan is een plan gemaakt na de Eerste Wereldoorlog, waarin Duitslands verplichtingen tot herstelbetaling werden vastgelegd. Het was de opvolger van het Dawesplan van 1924, dat niet tot de gewenste resultaten had geleid.

Geschiedenis

In 1926 bespraken de Franse minister van buitenlandse zaken Aristide Briand en zijn Duitse collega Gustav Stresemann in het Franse Thoiry onder andere de ontruiming van het Rijnland en het versnellen van de herstelbetalingen, die Frankrijk de mogelijkheid zouden geven hun financiële crisis tegen te gaan. Maar vooral Briand kon zijn voorstellen in eigen land niet aanvaard krijgen.

In 1929 is met het Young-plan de duur van de herstelbetalingen op 59 jaar (dus tot 1988) vastgelegd. In totaal zou Duitsland volgens dit plan 114 miljard ‘Goudmark’ betalen. De rechtse partijen probeerden het Young-plan door een referendum af te wijzen. Dit hielp Adolf Hitler in de politiek terug te keren.

Externe link