Zweden op het Eurovisiesongfestival

In dit artikel zullen we het belang van Zweden op het Eurovisiesongfestival in de hedendaagse samenleving onderzoeken. Van de impact ervan op het dagelijks leven van mensen tot de relevantie ervan op professioneel gebied heeft Zweden op het Eurovisiesongfestival een voortdurend debat op verschillende terreinen teweeggebracht. Door de jaren heen is Zweden op het Eurovisiesongfestival het onderwerp geweest van studie en analyse, waardoor we de invloed ervan in verschillende contexten hebben kunnen begrijpen. Op dezelfde manier is het door recent onderzoek mogelijk geweest om nieuwe perspectieven op Zweden op het Eurovisiesongfestival te ontdekken, wat ons ertoe aanzet na te denken over de huidige rol en de toekomstige projectie ervan.

Vlag van Zweden Zweden
Eerste deelname 1958
Aantal deelnamen 62
Aantal gewonnen 7
Zender SVT
Statistieken
Hoogste positie 1ste (1974, 1984, 1991, 1999, 2012, 2015, 2023)
Laagste positie laatste (1963, 1977)
Portaal  Portaalicoon   Eurovisiesongfestival
Zweedse winnaars van het Eurovisiesongfestival, van links naar rechts: Richard en Per Herrey van de Herreys (1984), Carola (1991), Måns Zelmerlöw (2015), Loreen (2012 en 2023) en Björn Ulvaeus van ABBA (1974)

Zweden doet sinds 1958 mee aan het Eurovisiesongfestival.

De balans

ABBA schreef songfestivalgeschiedenis met Waterloo in 1974.

Zweden is een van de meest succesvolle landen op het Eurovisiesongfestival. Van de 62 inzendingen eindigden er 43 bij de beste tien. Zevenmaal wist Zweden het songfestival te winnen. Hiermee is Zweden samen met Ierland recordhouder. De zeven Zweedse zeges waren:

Waterloo wordt door velen beschouwd als een van de meest bekende en succesvolste liedjes die het songfestival ooit voortbracht. Tijdens de jubileumshow Congratulations: 50 Jaar Eurovisiesongfestival in 2005 werd Waterloo bovendien uitgeroepen tot de populairste songfestivalinzending aller tijden. In 2012 groeide ook Euphoria uit tot een groot succes in de internationale hitparades.

Zweden is in de songfestivalgeschiedenis slechts twee keer op de laatste plaats geëindigd. Dat gebeurde in 1963 met En gång i Stockholm van Monica Zetterlund, en in 1977 met Beatles van Forbes. Zetterlund is tot op heden de enige Zweedse inzending die geen enkel punt ontving.

Na het debuut in 1958 is Zweden slechts drie keer afwezig geweest op het songfestival. Dat was in 1964 wegens een staking van de artiesten, in 1970 als boycot op de vier winnaars van 1969, en in 1976 onder druk uit eigen land.

Het Songfestival op Zweedse bodem

Het Scandinavium in Göteborg fungeerde als locatie voor het Eurovisiesongfestival 1985.

Als gevolg van de zeven overwinningen, heeft Zweden ook zesmaal het Eurovisiesongfestival mogen organiseren.

Melodifestivalen

Het land scoort meestal wel goed; de Zweden zijn namelijk bijzonder begaan met het festival; veel voorrondes worden er gehouden om echt de beste artiest door te laten gaan. Het concept om de kandidaat aan te duiden is sinds 1959 Melodifestivalen, te vergelijken met Eurosong (België) of het Nationaal Songfestival (Nederland). Lange tijd was er één finale, maar wegens het grote (commerciële) succes van Eurosong in België, werd in 2003 beslist om voortaan met voorrondes te werken.

Historie

De jaren 50 en 60

In de beginjaren was Zweden niet echt een hoogvlieger op het songfestival. Enkel in 1966 behaalde het land met een 2de plaats, mede door overduidelijke steun uit Noorwegen en Denemarken. Siw Malmkvist won 2 keer Melodifestivalen maar werd geen enkele keer naar het songfestival gestuurd. In 1959 werd op voorhand beslist om zangeres Brita Borg te sturen, een jaar later had ze haar kans toen zij rechtstreeks werd aangeduid om het winnende lied van Melodifestivalen te zingen op het songfestival. In 1961 moest ze fluiten in haar liedje en kreeg ze telkens de slappe lach. Wijselijk werd besloten om Malmkvist thuis te laten en Lill-Babs in de plaats te sturen. In 1963 werd Zweden laatste zonder punten.

In 1965 deed Zweden mee met een Engelstalig liedje, er stond immers nergens in de reglementen dat het lied in de eigen taal vertolkt moest worden. Hierna werd het reglement wel aangepast.

De jaren 70

Van 1973 tot 1976 was er de vrije taalregel op het songfestival, waar de Scandinavische landen gretig gebruik van maakten. ABBA sleepte in 1974 zo de allereerste overwinning binnen voor Zweden. Thuis behaalden de Zweden nog een mooie 8ste plaats maar de rest van de jaren zeventig stelden niet veel voor, in 1977 eindigden ze zelfs laatste met een hommage aan de Beatles.

De jaren 80

Carola Häggkvist kwam driemaal voor Zweden uit op het Eurovisiesongfestival.

Van 1980 tot 1986 eindigde Zweden steevast in de top 10. In 1983 en 1985 zorgden Carola en Kikki Danielsson voor een derde plaats en in 1984 haalden de Herreys de tweede zege binnen voor het land. In 1985 mocht Zweden voor de tweede keer het festival organiseren, en deed dat in Göteborg. Het was de eerste keer dat het festival niet alleen door genodigden bijgewoond kon worden. Het zou nog tot 1994 duren, voordat dit de gewoonte werd.

De jaren 90

In 1990 waagde Carola, een van de populairste artiesten in Zweden, opnieuw haar kans in Melodifestivalen, maar ze werd 2de. Een jaar later had ze haar revanche toen ze won en Zweden voor de 2de keer mocht vertegenwoordigen. Voor haar liedje Fångad av en stormvind maakte ze toepasselijk gebruik van een windmachine, waardoor haar haren wapperden op het scherm. Na een spannende puntentelling bleek Zweden samen met Frankrijk met 146 punten bovenaan te staan, maar in tegenstelling tot in het verleden kon er echter maar één land als winnaar worden uitgeroepen. Daarom werd er gekeken naar welk land de meeste topscores (12 punten) had behaald. Toen bleek dat beide landen evenveel 12 punten hadden gekregen (allebei vier keer), werd er gekeken naar het aantal 10 punten. Met een 5-2 voordeel aan 10 punten werd het Eurovisiesongfestival uiteindelijk gewonnen door de Zweden. In Malmö organiseerde Zweden in 1992 voor de derde keer het songfestival, maar het werd een blamage voor het land met slechts de voorlaatste plaats. Het is vrij uitzonderlijk dat een organiserend land zo laag eindigt.

In 1995 en 1996 eindigde het land 3de met beide keren 100 punten. Vanaf 1999 was het weer mogelijk om in het Engels te zingen en sindsdien heeft Zweden dat ook ieder jaar gedaan. Eind jaren 90 was ABBA weer in en daar profiteerde Charlotte Nilsson in 1999 mogelijk van, met haar Take me to your heaven haalde ze de 1ste plaats binnen in Jeruzalem.

De jaren 2000–2019

Loreen sleepte in 2012 met overmacht de vijfde Zweedse overwinning binnen.

Thuis behaalde Zweden een zevende plaats, heel wat beter dan in 1992. In de jaren nadien greep Zweden enkele malen terug naar het in Zweden populaire dansband-genre, met vrolijke up-temponummers met soms opvallende ABBA-invloeden. Deze strategie leverde achtereenvolgens een vijfde, achtste, vijfde en zesde plaats op. In 2005 koos het Zweedse publiek voor een andere stijl met het nummer Las Vegas. Deze aanpak leverde Zweden echter voor het eerst in negen jaar geen plaats in de top tien op. Dit betekende dat Zweden in 2006 zich eerst moest zien te plaatsen via de halve finale.

In 2006 waren de verwachtingen hoog gespannen in Zweden, toen Carola Häggkvist voor een derde keer het land vertegenwoordigde met Invincible. Zou Carola winnen, dan zou ze daarmee de prestatie van de Ier Johnny Logan evenaren die twee keer als uitvoerende het songfestival won. Ze werd echter niet eerste maar vijfde.

In 2008 waren de verwachtingen weer hoog gespannen, toen de laatste Zweedse winnares Charlotte Perrelli voor de tweede keer deelnam. Ze vertegenwoordigde Zweden met haar disco-pop song Hero. Door de BBC werd zij getipt als dé favoriet van het festival van 2008 en ook in het perscentrum in Belgrado was zij de grote favoriete voor de eindzege. Perrelli haalde echter maar net de finale met steun van de jury. In de finale kwam ze niet verder dan eenmaal twaalf punten, van Malta. Daarmee behaalde ze een teleurstellende 18e plaats.

In 2010 deed Zweden voor de vijftigste keer mee aan het Eurovisiesongfestival, maar de deelname van Anna Bergendahl draaide uit op een teleurstelling. Tot 2009 was Zweden het enige land geweest dat sinds de invoering van het afvalsysteem in 1993 elk jaar in de finale had gestaan, naast de grote vier Eurovisielanden (Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Spanje en Frankrijk), die sinds 1999 elk jaar reglementair verzekerd zijn van een finaleticket. In 2010 slaagde het land er echter voor het eerst niet in om zich te plaatsen.

In 2011 werd Melodifestivalen gewonnen door de twintigjarige zanger Eric Saade met de popsong Popular. Op het songfestival won hij zijn halve finale en werd derde in de grote finale, het beste Zweedse resultaat sinds de overwinning in 1999. Het jaar daarna stuurde Zweden Loreen naar het festival. Met het nummer Euphoria won Zweden overtuigend een vijfde maal het festival met 372 punten. In eigen land haalde Robin Stjernberg in 2013 de 14de plaats. In 2014 haalde Sanna Nielsen de derde plek.

Måns Zelmerlöw haalde de zesde overwinning binnen voor Zweden.

In 2015 pakte Måns Zelmerlöw de zesde overwinning voor Zweden met het nummer Heroes. Hij behaalde 365 punten. Het nummer werd gekenmerkt door een sterke act, waarbij Zelmerlöw interactie toonde met de figuren op een videowall. In 2016 vond het songfestival na drie jaar wederom in Zweden plaats als gevolg van de winst een jaar ervoor. Frans bezorgde Zweden met het nummer If I were sorry de vijfde plek. Dat was ook de plek die Robin Bengtsson in 2017 behaalde met I can't go on. In 2018 en 2019 eindigde Zweden eveneens in de top 10, met respectievelijk een zevende plaats voor Benjamin Ingrosso en een vijfde plaats voor John Lundvik. Beide inzendingen kregen hoge punten van de vakjury's, maar waren bij de televoters veel minder populair.

2020 en verder

In het jaar 2020 werd het Eurovisiesongfestival wegens de coronapandemie afgelast. Dat jaar was Melodifestivalen gewonnen door The Mamas, maar zij konden Zweden dus niet vertegenwoordigen op het Eurovisiepodium. Toen het festival een jaar later weer terugkeerde, werd door veel Zweden gepleit om The Mamas alsnog in te zenden en hen zo een tweede kans te gunnen, maar de Zweedse omroep besloot desondanks om zoals gewoonlijk een Melodifestivalen te organiseren. The Mamas namen opnieuw aan deze voorronde deel, maar werden ditmaal verslagen door de in Congo geboren zanger Tusse, die aldus voor Zweden mocht aantreden in Rotterdam. Voorafgaand aan het songfestival werd Tusse geopereerd aan zijn stembanden, waardoor zijn stem tijdens zijn optredens niet altijd even zuiver klonk. Tusse wist zich vanuit de halve finale wel te plaatsen voor de finale, maar werd daar veertiende, een relatief laag resultaat voor Zweden na enkele succesvollere jaren.

In 2022 trad Zweden in Turijn aan met Cornelia Jakobs en haar nummer Hold me closer. De inzending stond sinds het uitkomen van het nummer steevast hoog in de peilingen en werd uiteindelijk vierde. Jakobs ontving 438 punten.

In 2023 deed Loreen opnieuw mee, ditmaal met het nummer Tattoo. Loreen was de winnaar bij de vakjury’s en werd tweede bij het televoters. Desondanks kreeg ze geen enkele keer twaalf punten van de televoters. Loreen ging uiteindelijk voor de tweede keer in de geschiedenis met de overwinning aan de haal. Hiermee was ze de eerste vrouwelijke artiest die het festival twee keer wist te winnen. Eerder slaagde enkel de Ier Johnny Logan hierin.

Zweedse deelnames

Jaar Artiest Titel Fin. Ptn. Semi Ptn. Taal
Vlag van Nederland 1958 Alice Babs Lilla stjärna 4 10 Zweeds
Vlag van Frankrijk 1959 Brita Borg Augustin 9 4 Zweeds
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1960 Siw Malmkvist Alla andra får varann 10 4 Zweeds
Vlag van Frankrijk 1961 Lill-Babs April, april 14 2 Zweeds
Vlag van Luxemburg 1962 Inger Berggren Sol och vår 7 4 Zweeds
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1963 Monica Zetterlund En gång i Stockholm 13 0 Zweeds
Vlag van Italië 1965 Ingvar Wixell Absent friend 10 6 Engels
Vlag van Luxemburg 1966 Lill Lindfors & Svante Thuresson Nygammal vals (hip man svinaherde) 2 16 Zweeds
Vlag van Oostenrijk 1967 Östen Warnerbring Som en dröm 8 7 Zweeds
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1968 Claes-Göran Hederström Det börjar verka kärlek, banne mej 5 15 Zweeds
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) 1969 Tommy Körberg Judy min vän 9 8 Zweeds
Vlag van Ierland 1971 Family Four Vita vidder 6 85 Zweeds
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1972 Family Four Härliga sommardag 13 75 Zweeds
Vlag van Luxemburg 1973 Nova You are summer 5 94 Engels
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1974 ABBA Waterloo 1 24 Engels
Vlag van Zweden 1975 Lasse Berghagen Jennie, Jennie 8 72 Engels
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1977 Forbes Beatles 18 2 Zweeds
Vlag van Frankrijk 1978 Björn Skifs Det blir alltid värre framåt natten 14 26 Zweeds
Vlag van Israël 1979 Ted Gärdestad Satellit 17 8 Zweeds
Vlag van Nederland 1980 Tomas Ledin Just nu 10 47 Zweeds
Vlag van Ierland 1981 Björn Skifs Fångad i en dröm 10 50 Zweeds
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1982 Chips Dag efter dag 8 67 Zweeds
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1983 Carola Främling 3 126 Zweeds
Vlag van Luxemburg 1984 Herreys Diggi-loo diggi-ley 1 145 Zweeds
Vlag van Zweden 1985 Kikki Danielsson Bra vibrationer 3 103 Zweeds
Vlag van Noorwegen 1986 Lasse Holm & Monica Törnell E' de' det här du kallar kärlek? 5 78 Zweeds
Vlag van België 1987 Lotta Engberg Boogaloo 12 50 Zweeds
Vlag van Ierland 1988 Tommy Körberg Stad i ljus 12 52 Zweeds
Vlag van Zwitserland 1989 Tommy Nilsson En dag 4 110 Zweeds
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 1990 Edin-Ådahl Som en vind 16 24 Zweeds
Vlag van Italië 1991 Carola Fångad av en stormvind 1 146 Zweeds
Vlag van Zweden 1992 Christer Björkman I morgan är en annan dag 22 9 Zweeds
Vlag van Ierland 1993 Arvingarna Eloise 7 89 Zweeds
Vlag van Ierland 1994 Marie Bergman & Roger Pontare Stjärnorna 13 48 Zweeds
Vlag van Ierland 1995 Jan Johansen Se på mig 3 100 Zweeds
Vlag van Noorwegen 1996 One More Time Den vilda 3 100 Zweeds
Vlag van Ierland 1997 Blond Bara hon älskar mej 14 36 Zweeds
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1998 Jill Johnson Kärleken är 10 53 Zweeds
Vlag van Israël 1999 Charlotte Nilsson Take me to your heaven 1 146 Engels
Vlag van Zweden 2000 Roger Pontare When spirits are calling my name 7 88 Engels
Vlag van Denemarken 2001 Friends Listen to your heartbeat 5 100 Engels
Vlag van Estland 2002 Afro-Dite Never let it go 8 72 Engels
Vlag van Letland 2003 Fame Give me your love 5 107 Engels
Vlag van Turkije 2004 Lena Philipsson It hurts 5 170 X X Engels
Vlag van Oekraïne 2005 Martin Stenmarck Las Vegas 19 30 X X Engels
Vlag van Griekenland 2006 Carola Invincible 5 170 4 214 Engels
Vlag van Finland 2007 The Ark The worrying kind 18 51 X X Engels
Vlag van Servië 2008 Charlotte Perrelli Hero 18 47 12 54 Engels
Vlag van Rusland 2009 Malena Ernman La voix 21 33 4 105 Engels en Frans
Vlag van Noorwegen 2010 Anna Bergendahl This is my life X X 11 62 Engels
Vlag van Duitsland 2011 Eric Saade Popular 3 185 1 155 Engels
Vlag van Azerbeidzjan 2012 Loreen Euphoria 1 372 1 181 Engels
Vlag van Zweden 2013 Robin Stjernberg You 14 62 X X Engels
Vlag van Denemarken 2014 Sanna Nielsen Undo 3 218 2 131 Engels
Vlag van Oostenrijk 2015 Måns Zelmerlöw Heroes 1 365 1 217 Engels
Vlag van Zweden 2016 Frans If I were sorry 5 261 X X Engels
Vlag van Oekraïne 2017 Robin Bengtsson I can't go on 5 344 3 227 Engels
Vlag van Portugal 2018 Benjamin Ingrosso Dance you off 7 274 2 254 Engels
Vlag van Israël 2019 John Lundvik Too late for love 5 334 3 238 Engels
Vlag van Nederland 2021 Tusse Voices 14 109 7 142 Engels
Vlag van Italië 2022 Cornelia Jakobs Hold me closer 4 438 1 396 Engels
Vlag van Verenigd Koninkrijk 2023 Loreen Tattoo 1 583 2 135 Engels
Vlag van Zweden 2024 Marcus & Martinus Unforgettable X X Engels

Punten

Door de locatie in het noorden van Europa kan Zweden over het algemeen bijzonder veel punten uit andere Scandinavische landen verwachten. Zowel Noorwegen, Denemarken en Finland geven trouw punten aan Zweden. Hieronder staat een overzicht van de punten die Zweden zowel gegeven als ontvangen heeft op het festival in de periode 1957-2023. Punten gegeven in de halve finales zijn in deze tabellen niet meegerekend.

Gegeven door Zweden

Plaats Land Punten
1 Vlag van Noorwegen Noorwegen 267
2 Vlag van Ierland Ierland 227
3 Vlag van Denemarken Denemarken 214
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 186
5 Vlag van Finland Finland 172

Gegeven aan Zweden

Plaats Land Punten
1 Vlag van Noorwegen Noorwegen 417
2 Vlag van Denemarken Denemarken 398
3 Vlag van Finland Finland 323
4 Vlag van IJsland IJsland 267
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 257

Twaalf punten gegeven aan Zweden

Aantal Land Wanneer
14 Vlag van Denemarken Denemarken 1984, 1989, 1991, 1995, 2004, 2007, 2012, 2014, 2015, 2016 (t), 2017 (j+t), 2019 (j), 2023 (j)
9 Vlag van Noorwegen Noorwegen 1983, 1985, 1988, 1999, 2004, 2007, 2012, 2013, 2015, 2019 (t)
Vlag van Finland Finland 1985, 2004, 2012, 2015, 2016 (j), 2017 (j), 2019 (j), 2022 (j), 2023 (j)
8 Vlag van Estland Estland 1998, 1999, 2011, 2012, 2016 (j), 2019 (j), 2022 (j), 2023 (j)
7 Vlag van IJsland IJsland 1986, 1991, 2012, 2015, 2016 (t), 2019 (j), 2022 (j)
Vlag van Duitsland Duitsland 1983, 1984, 1991, 1995, 2012, 2018 (j), 2023 (j)
Vlag van Ierland Ierland 1984, 1995, 1996, 2004, 2012, 2019 (j), 2023 (j)
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 1991, 1999, 2012, 2015, 2022 (j), 2023 (j)
5 Vlag van Israël Israël 1987, 2011, 2012, 2022 (j), 2023 (j)
3 Vlag van Australië Australië 2015, 2018 (j), 2019 (j)
Vlag van België België 2012, 2015, 2017 (j)
Vlag van Cyprus Cyprus 1984, 2018 (j), 2023 (j)
Vlag van Letland Letland 2012, 2015, 2018 (j)
Vlag van Malta Malta 1999, 2008, 2023 (j)
Vlag van Nederland Nederland 2012, 2019 (j), 2023 (j)
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 1984, 1989, 2012
Vlag van Spanje Spanje 2012, 2019 (j), 2023 (j)
2 Vlag van Armenië Armenië 2018 (j), 2019 (j)
Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 1999, 2002
Vlag van Frankrijk Frankrijk 1981, 2012
Vlag van Oekraïne Oekraïne 2014, 2023 (j)
Vlag van Roemenië Roemenië 2003, 2014
Vlag van Slovenië Slovenië 2015, 2018 (j)
Vlag van Tsjechië Tsjechië 2016 (j), 2019 (j)
Vlag van Zwitserland Zwitserland 1986, 2015
1 Vlag van Albanië Albanië 2023 (j)
Vlag van Georgië Georgië 2018 (j)
Vlag van Hongarije Hongarije 2012
Vlag van Italië Italië 2015
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië 1989
Vlag van Litouwen Litouwen 2023 (j)
Vlag van Moldavië Moldavië 2023 (j)
Vlag van Polen Polen 2015
Vlag van Rusland Rusland 2012
Vlag van Servië Servië 2018 (j)
Vlag van Slowakije Slowakije 2012
Vlag van Turkije Turkije 2000

(j) = vakjury; (t) = televoting

Twaalf punten gegeven door Zweden

(Vetgedrukte landen waren ook de winnaar van dat jaar.)

Jaar Land Jaar Land Jaar Land Jaar Land
1975 Vlag van Nederland Nederland 1989 Vlag van Denemarken Denemarken 2003 Vlag van Noorwegen Noorwegen 2017 Vlag van Portugal Portugal (j)
Vlag van België België (t)
1976 Geen deelname 1990 Vlag van Ierland Ierland 2004 Vlag van Servië en Montenegro Servië en Montenegro 2018 Vlag van Cyprus Cyprus (j)
Vlag van Denemarken Denemarken (t)
1977 Vlag van Ierland Ierland 1991 Vlag van Malta Malta 2005 Vlag van Griekenland Griekenland 2019 Vlag van Nederland Nederland (j)
Vlag van Noorwegen Noorwegen (t)
1978 Vlag van Monaco Monaco 1992 Vlag van Malta Malta 2006 Vlag van Finland Finland 2021 Vlag van Malta Malta (j)
Vlag van Finland Finland (t)
1979 Vlag van Israël Israël 1993 Vlag van Ierland Ierland 2007 Vlag van Finland Finland 2022 Vlag van Spanje Spanje (j)
Vlag van Oekraïne Oekraïne (t)
1980 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 1994 Vlag van Hongarije Hongarije 2008 Vlag van Noorwegen Noorwegen 2023 Vlag van Finland Finland (j+t)
1981 Vlag van Duitsland Duitsland 1995 Vlag van Denemarken Denemarken 2009 Vlag van Noorwegen Noorwegen
1982 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië 1996 Vlag van Estland Estland 2010 Vlag van Duitsland Duitsland
1983 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 1997 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 2011 Vlag van Ierland Ierland
1984 Vlag van Ierland Ierland 1998 Vlag van Noorwegen Noorwegen 2012 Vlag van Cyprus Cyprus
1985 Vlag van Noorwegen Noorwegen 1999 Vlag van IJsland IJsland 2013 Vlag van Noorwegen Noorwegen
1986 Vlag van Zwitserland Zwitserland 2000 Vlag van Denemarken Denemarken 2014 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
1987 Vlag van Ierland Ierland 2001 Vlag van Griekenland Griekenland 2015 Vlag van Australië Australië
1988 Vlag van Zwitserland Zwitserland 2002 Vlag van Estland Estland 2016 Vlag van Australië Australië (j+t)

(j) = vakjury; (t) = televoting