Żoliborz Urzędniczy
Temat Żoliborz Urzędniczy jest przedmiotem zainteresowania od dawna, jego różne wymiary i konsekwencje intrygują zarówno naukowców, profesjonalistów, jak i znawców danej dziedziny. Od swoich historycznych początków po współczesne zastosowania, Żoliborz Urzędniczy okazał się stale istotnym i bardzo ważnym obszarem badań w różnych kontekstach. W miarę ewolucji społeczeństwa zainteresowanie Żoliborz Urzędniczy pozostaje stałe, co świadczy o jego zdolności do adaptacji i pozostawania istotnym w stale zmieniającym się świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Żoliborz Urzędniczy i jego wpływ w różnych obszarach, aby zapewnić całościowe spojrzenie na ten fascynujący temat.
Żoliborz Urzędniczy – osiedle warszawskiej dzielnicy Żoliborz znajdujące się w granicach rejonu MSI Stary Żoliborz.
Opis
Osiedle znajduje się w rejonie ulic Brodzińskiego, Wieniawskiego i placu Henkla. Jest to dawna kolonia urzędnicza nawiązująca formą do tradycji małomiasteczkowej architektury polskiej XVIII i początku XIX wieku.
Domy wznoszono od 1923. Projektowali je Aleksander Bojemski, Marian Kontkiewicz i Romuald Gutt. Mają formę małych kamieniczek, wysokie dachy kryte są pomarańczową, ceglaną dachówką, białe fasady zwieńczone są trójkątnymi szczytami i półokrągłymi łukami nad drzwiami. Przydomowe ogródki zasłaniają białe mury wykończone od góry dachówkami, w których znajdują się drewniane bramy. Wzdłuż ulic posadzono drzewa.
W czasie II wojny światowej została zniszczona część kolonii przy ul. Wyspiańskiego zaprojektowana przez Romualda Gutta. Po 1945 wzdłuż ulicy Wyspiańskiego i placu Henkla powstała nowa kolonia, projektu ucznia Gutta – Jacka Nowickiego, architekta związanego z Żoliborzem i WSM; kolonia ta nadal w stylu dworkowym o nieco zwiększonej kubaturze, dostosowanej do ówczesnego normatywu.
