Życiorys drugi świętego Franciszka z Asyżu
Dzisiaj porozmawiamy o Życiorys drugi świętego Franciszka z Asyżu. Temat ten ma ogromne znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, ponieważ wywołał wielką debatę i kontrowersje w różnych sektorach. Ważne jest, aby zrozumieć różne aspekty otaczające Życiorys drugi świętego Franciszka z Asyżu, od jego powstania do dzisiejszego wpływu. W tym artykule omówimy różne perspektywy i opinie na temat Życiorys drugi świętego Franciszka z Asyżu, mając na celu przedstawienie kompleksowego i zrównoważonego spojrzenia na ten temat. Mamy nadzieję, że ta analiza pomoże rzucić światło na Życiorys drugi świętego Franciszka z Asyżu i zapewnić lepsze zrozumienie jego znaczenia w bieżącym kontekście.
| Autor | |||
|---|---|---|---|
| Tematyka |
religijna | ||
| Typ utworu | |||
| Wydanie oryginalne | |||
| Miejsce wydania | |||
| Język | |||
| Data wydania | |||
| |||
Życiorys drugi świętego Franciszka z Asyżu (łac. Vita secunda sancti Francisci, także Memoriale) – biografia św. Franciszka z Asyżu napisana przez Tomasza z Celano na przełomie lat 1246–1247.
Historia
Autorem Vita secunda jest franciszkanin Tomasz z Celano. Jej redakcja była odpowiedzią na wyraźne polecenie kapituły generalnej zakonu, zgromadzonej w Genui 2 października 1244 za generalatu Krescencjusza z Jesi. Autor zamieścił niepublikowane fakty dotyczące nawrócenia Biedaczyny. Jego celem było też dokładne przedstawienie wyobrażenia o tym czym powinno być życie franciszkańskie w opinii założyciela wspólnoty minoryckiej. Vita secunda miała być integracją niezamieszczonych wcześniej materiałów, nie miała zastępować wcześniejszej Vita prima z 1229. Swego rodzaju dopełnieniem przedstawienia osoby św. Franciszka i jego woli był napisany z polecenia kolejnego generała Jana z Parmy w latach 1254–1257 Traktat o cudach. Podobnie jak inne wczesne biografie św. Franciszka Vita secunda zniknęła z nakazu zarządu zakonu z klasztorów franciszkańskich w 1266. Egzemplarz odnaleziono pod koniec XVIII wieku. Pierwsza edycja drukiem nastąpiła w 1806[1].
W najnowszym krytycznym wydaniu Vita secunda z 2011, autorzy podkreślili, iż w przekazach rękopiśmiennych, chociaż potocznie dzieło Celańczyka przyjęło się nazywać «życiorysem», powszechne jest nazywanie go raczej «wspomnieniem»: Memoriale in desiderio animae de gestis et virtutibus sanctissimi patris nostri Francisci (pol. Wspomnienie w pragnieniu duszy o czynach i cnotach najświętszego ojca naszego Franciszka) czy Memoriale gestorum et virtutum sancti Francisci (pol. Wspomnienie czynów i cnót świętego Franciszka)[2].
Struktura
Celańczyk podzielił dzieło na 167 rozdziałów różnej długości:
|
|
Przypisy
- ↑ Saverio Colombarini: Vita secunda di San Francesco d'Assisi di Tommaso da Celano. W: Fonti francescane. Editio minor. Asyż: Editrici Francescane, 1995, s. 326. ISBN 88-8135-001-7. (wł.).
- ↑ Felice Accrocca, Aleksander Horowski: Thomas de Celano, Memoriale. Editio critico-synoptica duarum redactionum ad fidem codicum manuscriptorum. Rzym: Istituto Storico dei Cappuccini, 2011. ISBN 978-88-88001-79-1. (wł.).
