Adam Żak
Dziś chcielibyśmy wejść do ekscytującego świata Adam Żak. Niezależnie od tego, czy mówimy o jego wpływie na społeczeństwo, kulturę popularną czy środowisko akademickie, Adam Żak okazał się tematem ciągłego zainteresowania i znaczenia w miarę upływu czasu. Od swoich początków do dzisiejszej ewolucji, Adam Żak pozostawił niezatarty ślad w naszym życiu. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Adam Żak, analizując jego znaczenie, wpływ i znaczenie w różnych kontekstach. Dołącz do nas w tej podróży, aby dowiedzieć się więcej o Adam Żak i jego ogromnym wpływie na nasz świat.
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Prowincjał PME Towarzystwa Jezusowego | |
| Okres sprawowania | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
2 lutego 1982 |
| Prezbiterat | |
| Odznaczenia | |
| |
Adam Żak SJ (ur. 18 listopada 1950 w Bielsku-Białej) – polski jezuita, doktor filozofii, prowincjał Prowincji Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego w latach 1996–2002, w latach 2002–2012 pracownik kurii rzymskiej Towarzystwa Jezusowego, w tym od 2008 asystent generała na kraje Europy Centralnej i Wschodniej.
Życiorys i działalność
Wstąpił do zakonu jezuitów w 1966 odbywając dwuletni nowicjat w Starej Wsi. W latach 1970–1973 studiował w Krakowie filozofię, a od 1973 do 1977 teologię w Neapolu, gdzie w 1976 przyjął święcenia kapłańskie. Następnie studiował filozofię w Monachium, a potem na Gregorianum w Rzymie, gdzie w 1986 obronił doktorat.
W latach 1986–1996 prowadził w Krakowie wykłady z historii filozofii oraz filozofii dialogu. W latach 1990–1994 był rektorem krakowskiego Kolegium Jezuitów. Był współinicjatorem zarejestrowanej w 1990 Fundacji Krzyżowa oraz przez pewien czas członkiem Rady Fundacji i członkiem jej Zarządu. Brał czynny udział w dialogu chrześcijańsko-żydowskim oraz w dialogu polsko-niemieckim.
W 1996 został wybrany przełożonym Prowincji Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego. Funkcję tę pełnił do 2002. W lipcu 2003 został powołany do pracy w kurii rzymskiej Jezuitów, gdzie pełnił funkcję Asystenta ds. Europy Wschodniej. W 2008 został pierwszym asystentem nowo utworzonej Asystencji Europy Środkowej i Wschodniej. W 2012 zakończył pracę w Rzymie. Od czerwca 2013 roku koordynator ds. ochrony dzieci i młodzieży przy Konferencji Episkopatu Polski. W 2019 został odznaczony Medalem Błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki
Publikacje (wybór)
- Człowiek istotą dialogiczną, w: W kręgu kierownictwa duchowego, t. 1, Wydawnictwo M, Kraków 1994, s. 13–21; wyd. II Kraków 1997, s. 7–15.
- Mniejszości narodowe w nauczaniu społecznym Kościoła, Przegląd Powszechny, 1995, nr 2, s. 174–184
- Żyd, któż to jest? O żydowskim samorozumieniu Friedricha Georga Friedmannna, Przegląd Powszechny, 1997, nr 4, s. 30–45
- Inkulturacja wiary w procesie polskich przemian, Przegląd Powszechny, 2000, nr 3, s. 326–332
Przypisy
Bibliografia
- R. Darowski: Filozofia jezuitów w Polsce w XX wieku. Próba syntezy – Słownik autorów. Kraków: Ignatianum – WAM, 2001, s. 363–367. .
- Ludwik Grzebień (red.): Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1564–1995. Kraków: Wydział Filozoficzny Towarzystwa Jezusowego, 1996.