Aleksiej Abrikosow
W tym artykule szczegółowo zbadamy i przeanalizujemy Aleksiej Abrikosow, postać/temat/emocję/motyw, który przykuł uwagę i ciekawość ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Aleksiej Abrikosow to zjawisko/trend/aspekt, który wywołał duże zainteresowanie i debatę we współczesnym społeczeństwie, dlatego ważne jest, aby zrozumieć jego wpływ i znaczenie w dzisiejszym świecie. Na tych stronach będziemy badać różne aspekty i perspektywy Aleksiej Abrikosow, od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na różne obszary życia codziennego. Z pomocą ekspertów i świadectw postaramy się rzucić światło na ten fascynujący/fascynujący/kontrowersyjny temat, aby zapewnić pełniejszy i wzbogacający obraz Aleksiej Abrikosow.
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| doktor nauk matematyczno-fizycznych | |
| Specjalność: fizyka teoretyczna, fizyka materii skondensowanej | |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
   
| |
| Nagrody | |
Aleksiej Aleksiejewicz Abrikosow, ros. Алексей Алексеевич Абрикосов (ur. 25 czerwca 1928 w Moskwie, zm. 29 marca 2017 w Palo Alto) – rosyjski fizyk teoretyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki z 2003.
Życiorys
Był synem profesora Aleksieja Iwanowicza Abrikosowa (1875−1955), rosyjskiego fizyka, oraz doktor Fanii Dawidownej z domu Wulf (1895−1965), fizyczki pochodzącej z rodziny rosyjskich Żydów. Jego siostra, Maria Aleksiejewna Abrikosowa (1929−1998), również zajmowała się fizyką.
W 1948 ukończył fizykę na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym. W latach 1948−1965 pracował w Instytucie Fizyki Akademii Nauk ZSRR, gdzie uzyskał stopień naukowy doktora.
Jego najsłynniejsze prace dotyczą fizyki ciała stałego. Zajmował się on badaniami, w jaki sposób strumień pola magnetycznego przenika przez nadprzewodniki. Stworzył teorię nadprzewodników II rodzaju oraz opisał wirową strukturę stanu mieszanego. Od roku 1991 pracował w Stanach Zjednoczonych. Był członkiem Materials Science Division w Argonne National Laboratory w stanie Illinois w USA.
Był laureatem Nagrody Leninowskiej z 1966. Razem z Witalim Lazarewiczem Ginzburgiem oraz Anthonym Jamesem Leggettem otrzymał w roku 2003 nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki, za badania nad nadprzewodnictwem i nadciekłością.
Był żonaty ze Swietłaną Jurijewną Bunkową, z którą miał troje dzieci.
Przypisy
- ↑ Abrikosow Aleksiej A., Encyklopedia PWN .
- ↑ a b Alexei A. Abrikosov – Facts. The Nobel Prize in Physics 2003 > Alexei A. Abrikosov, Vitaly L. Ginzburg, Anthony J. Leggett . Nobel Media AB 2013. . (ang.)., autobiografia, Nobel Lecture Type II Superconductors and the Vortex Lattice
Linki zewnętrzne
- Aleksiej Abrikosow – sylwetka na stronie www.viperson.ru (ros.)
