Aleksiej Proszlakow
W dzisiejszym świecie Aleksiej Proszlakow stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na gospodarkę, politykę, technologię czy kulturę, Aleksiej Proszlakow stał się kluczowym punktem w dyskusji i analizie różnych aspektów współczesnego życia. Od samego początku Aleksiej Proszlakow wzbudzał ciekawość i debatę, generując sprzeczne opinie i zachęcając do poszukiwania rozwiązań i innowacji. Na przestrzeni historii Aleksiej Proszlakow był bohaterem niezliczonych znaczących wydarzeń, wyznaczając początek i koniec w sposobie, w jaki różne tematy są opracowywane i poruszane. W tym artykule zbadamy różne wymiary i aspekty Aleksiej Proszlakow, analizując jego znaczenie i implikacje we współczesnym świecie.
 marszałek wojsk inżynieryjnych
| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 lutego 1901 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
12 grudnia 1973 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1920–1973 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
zastępca dowódcy Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
                   
| |
Aleksiej Iwanowicz Proszlakow (ros. Алексе́й Ива́нович Прошляко́в, ur. 5 lutego?/18 lutego 1901 we wsi Goleniszczewo w guberni riazańskiej, zm. 12 grudnia 1973 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, marszałek wojsk inżynieryjnych (1961), Bohater Związku Radzieckiego (1945).
Życiorys
Od 1920 w Armii Czerwonej, zastępca ds. politycznych szefa (komendanta) szkoły młodszych dowódców, brał udział w walkach z basmaczami w Turkiestanie, od 1921 w RKP(b), od 1926 służył w wojskach inżynieryjnych. Szef szkoły pułkowej, zastępca dowódcy i dowódca batalionu pontonowego. Ukończył kursy dowódców Armii Czerwonej w 1931 i 1938, od 1933 pracownik wydziału inżynieryjnego sztabu Białoruskiego Okręgu Wojskowego. Od 1938 kierownik wydziału wojsk inżynieryjnych sztabu grupy armijnej w Bobrujsku, we wrześniu 1939 na bazie tej grupy utworzono 4 Armię, w której Proszlakow został szefem wojsk inżynieryjnych. Brał udział w agresji ZSRR na Polskę na terenie tzw. Zachodniej Białorusi, gdzie później kierował pracami inżynieryjnymi na nowo wytyczonej zachodniej granicy ZSRR z Niemcami. Po ataku Niemiec na ZSRR 1941 kierował fortyfikowaniem Bobrujska i Mohylewa, później brał udział w walkach na Froncie Briańskim, następnie wyróżnił się podczas obrony Moskwy i Tuły. Od kwietnia 1942 zastępca dowódcy - szef wojsk inżynieryjnych kolejno na froncie stalingradzkim, dońskim, centralnym i białoruskim. 1 października 1942 został generałem majorem wojsk inżynieryjnych. Od grudnia 1942 do końca 1944 walczył pod dowództwem Konstantego Rokossowskiego, brał udział w przygotowywaniu zaplecza inżynieryjnego do bitwy pod Stalingradem, pod Kurskiem, nad Dnieprem, operacji białoruskiej, operacji wiślańsko-odrzańskiej i berlińskiej. Za pomyślne wsparcie inżynieryjne podczas działań bojowych w operacji berlińskiej 29 maja 1945 otrzymał tytuł Bohatera Związku radzieckiego. Od 29 października 1943 generał porucznik, od 26 lipca 1944 generał pułkownik. Od lipca 1945 szef wojsk inżynieryjnych - zastępca głównodowodzącego Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech. 1951 ukończył wyższe kursy akademickie przy Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR i został kierownikiem wydziału szkolenia bojowego Wojsk Inżynieryjnych Armii Radzieckiej. 1952-1965 szef Wojsk Inżynieryjnych Armii Radzieckiej. Od 1965 do śmierci doradca Grupy Generalnych Inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.
Awanse
- gen. mjr wojsk inżynieryjnych 10 listopada 1942;
- gen. por. wojsk inżynieryjnych 19 marca 1943;
- marszałek wojsk inżynieryjnych 28 kwietnia 1962.
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera ZSRR (1945)
- Order Lenina (trzykrotnie – 6 kwietnia 1945, 30 kwietnia 1945 i 29 maja 1945)
- Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie – 14 lutego 1943, 3 listopada 1944 i 30 grudnia 1956)
- Order Kutuzowa I klasy (19 lipca 1944)
- Order Suworowa II klasy (15 stycznia 1944)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (27 sierpnia 1943)
- Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie)
- Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal „Za zdobycie Berlina”
- Medal „Za wyzwolenie Warszawy”
- Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”
- Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty”
- Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR”
- Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR”
- Order Imperium Brytyjskiego (wojskowy) (Wielka Brytania)
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy (Polska)
- Krzyż Komandorski Orderu Virtuti Militari (Polska)
- Medal za Warszawę 1939–1945
- Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk
- Medal Przyjaźni Chińsko-Radzieckiej (Chiny)
Bibliografia
- http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=1852 (ros.)
- http://www.hrono.ru/biograf/bio_p/proshlyakov.html (ros.)