Alfons Maria Stickler

W tym artykule będziemy odkrywać zawsze fascynujący i różnorodny świat Alfons Maria Stickler. Na przestrzeni historii Alfons Maria Stickler budził zainteresowanie i ciekawość milionów ludzi na całym świecie, czy to ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w dziedzinie nauki, czy też wpływ na kulturę popularną. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę zajmiemy się różnymi aspektami związanymi z Alfons Maria Stickler, od jego pochodzenia i ewolucji po jego implikacje w dzisiejszym świecie. Podobnie zagłębimy się w debaty i dyskusje, które pojawiły się wokół Alfons Maria Stickler i zbadamy jego rolę we współczesnym kontekście. Ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowej i kompletnej wizji Alfons Maria Stickler, stając się cennym źródłem informacji dla wszystkich zainteresowanych dogłębnym zrozumieniem tego tematu.

Alfons Maria Stickler
Kardynał prezbiter
Herb duchownego Omnia et in omnibus Christus
Kraj działania

Austria

Data i miejsce urodzenia

23 sierpnia 1910
Neunkirchen

Data i miejsce śmierci

12 grudnia 2007
Watykan

Miejsce pochówku

Kościół św. Jerzego na Velabrum

Bibliotekarz i Archiwista Świętego Kościoła Rzymskiego
Okres sprawowania

1985–1988

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

salezjanie

Prezbiterat

27 marca 1937

Nominacja biskupia

8 września 1983

Sakra biskupia

1 listopada 1983

Kreacja kardynalska

25 maja 1985
Jan Paweł II

Kościół tytularny

San Giorgio in Velabro

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

1 listopada 1983

Konsekrator

Jan Paweł II

Współkonsekratorzy

Eduardo Martínez Somalo
Rosalio José Castillo Lara

Alfons Maria Stickler SDB (ur. 23 sierpnia 1910 w Neunkirchen, zm. 12 grudnia 2007 w Watykanie) – austriacki duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.

Życiorys

Wstąpił do zakonu salezjanów św. Jana Bosco (SDB), pierwsze śluby złożył 15 sierpnia 1928 w nowicjacie w Niemczech. Kształcił się w zakonnych domach nauki w Niemczech, Austrii i Włoszech (w Turynie i Rzymie), przyjął święcenia kapłańskie w Rzymie 27 marca 1937. Kontynuował studia w Papieskim Athenaeum S. Apollinare w Rzymie, gdzie obronił doktorat obojga praw (1940). Przez wiele lat prowadził wykłady z prawa kanonicznego na Uniwersytecie Salezjańskim w Turynie, w latach 1953-1958 był dziekanem; w 1957 uczelnia została przeniesiona do Rzymu. W latach 1958-1966 pełnił funkcję rektora. Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II jako ekspert. Od marca 1971 był prefektem Apostolskiej Biblioteki Watykańskiej.

Jako specjalista prawa kanonicznego pełnił funkcję wiceprezydenta Międzynarodowego Towarzystwa Historyków Państwa i Prawa, był członkiem wielu innych towarzystw i akademii historycznych, odebrał doktoraty honoris causa uniwersytetów w Monachium, Innsbrucku i Salzburgu. We wrześniu 1983 został mianowany arcybiskupem tytularnym Volsinium i probibliotekarzem Świętego Kościoła Rzymskiego (od lipca 1984 także proarchiwariuszem Świętego Kościoła Rzymskiego). Odebrał sakrę biskupią 1 listopada 1983 w Watykanie z rąk Jana Pawła II. W maju 1985 papież wyniósł go do godności kardynalskiej, z diakonią San Giorgio in Velabro. Po nominacji kardynalskiej arcybiskup Stickler został pełnoprawnym Bibliotekarzem i Archiwariuszem św. Kościoła Rzymskiego.

W lipcu 1988 przeszedł w stan spoczynku z funkcji w Kurii Rzymskiej; w sierpniu 1990 ukończył 80 lat i utracił prawo udziału w konklawe. W styczniu 1996 został promowany do rangi kardynała prezbitera, zachował diakonię San Giorgio in Velabro w randze tytułu prezbiterskiego na zasadzie pro hac vice. Był zwolennikiem tradycyjnej liturgii przedsoborowej. Od sierpnia 2006, po śmierci kardynała Johannesa Willebrandsa, był najstarszym kardynałem na świecie.

Bibliografia