W tym artykule będziemy odkrywać zawsze fascynujący i różnorodny świat Alfons Maria Stickler. Na przestrzeni historii Alfons Maria Stickler budził zainteresowanie i ciekawość milionów ludzi na całym świecie, czy to ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w dziedzinie nauki, czy też wpływ na kulturę popularną. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę zajmiemy się różnymi aspektami związanymi z Alfons Maria Stickler, od jego pochodzenia i ewolucji po jego implikacje w dzisiejszym świecie. Podobnie zagłębimy się w debaty i dyskusje, które pojawiły się wokół Alfons Maria Stickler i zbadamy jego rolę we współczesnym kontekście. Ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowej i kompletnej wizji Alfons Maria Stickler, stając się cennym źródłem informacji dla wszystkich zainteresowanych dogłębnym zrozumieniem tego tematu.
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
23 sierpnia 1910 | ||
Data i miejsce śmierci | |||
Miejsce pochówku | |||
Bibliotekarz i Archiwista Świętego Kościoła Rzymskiego | |||
Okres sprawowania |
1985–1988 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Inkardynacja | |||
Prezbiterat |
27 marca 1937 | ||
Nominacja biskupia |
8 września 1983 | ||
Sakra biskupia |
1 listopada 1983 | ||
Kreacja kardynalska |
25 maja 1985 | ||
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
1 listopada 1983 |
---|---|
Konsekrator | |
Współkonsekratorzy |
Alfons Maria Stickler SDB (ur. 23 sierpnia 1910 w Neunkirchen, zm. 12 grudnia 2007 w Watykanie) – austriacki duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.
Wstąpił do zakonu salezjanów św. Jana Bosco (SDB), pierwsze śluby złożył 15 sierpnia 1928 w nowicjacie w Niemczech. Kształcił się w zakonnych domach nauki w Niemczech, Austrii i Włoszech (w Turynie i Rzymie), przyjął święcenia kapłańskie w Rzymie 27 marca 1937. Kontynuował studia w Papieskim Athenaeum S. Apollinare w Rzymie, gdzie obronił doktorat obojga praw (1940). Przez wiele lat prowadził wykłady z prawa kanonicznego na Uniwersytecie Salezjańskim w Turynie, w latach 1953-1958 był dziekanem; w 1957 uczelnia została przeniesiona do Rzymu. W latach 1958-1966 pełnił funkcję rektora. Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II jako ekspert. Od marca 1971 był prefektem Apostolskiej Biblioteki Watykańskiej.
Jako specjalista prawa kanonicznego pełnił funkcję wiceprezydenta Międzynarodowego Towarzystwa Historyków Państwa i Prawa, był członkiem wielu innych towarzystw i akademii historycznych, odebrał doktoraty honoris causa uniwersytetów w Monachium, Innsbrucku i Salzburgu. We wrześniu 1983 został mianowany arcybiskupem tytularnym Volsinium i probibliotekarzem Świętego Kościoła Rzymskiego (od lipca 1984 także proarchiwariuszem Świętego Kościoła Rzymskiego). Odebrał sakrę biskupią 1 listopada 1983 w Watykanie z rąk Jana Pawła II. W maju 1985 papież wyniósł go do godności kardynalskiej, z diakonią San Giorgio in Velabro. Po nominacji kardynalskiej arcybiskup Stickler został pełnoprawnym Bibliotekarzem i Archiwariuszem św. Kościoła Rzymskiego.
W lipcu 1988 przeszedł w stan spoczynku z funkcji w Kurii Rzymskiej; w sierpniu 1990 ukończył 80 lat i utracił prawo udziału w konklawe. W styczniu 1996 został promowany do rangi kardynała prezbitera, zachował diakonię San Giorgio in Velabro w randze tytułu prezbiterskiego na zasadzie pro hac vice. Był zwolennikiem tradycyjnej liturgii przedsoborowej. Od sierpnia 2006, po śmierci kardynała Johannesa Willebrandsa, był najstarszym kardynałem na świecie.