Alfonso Cuarón

W tym artykule zbadamy ekscytujący świat Alfonso Cuarón i wszystkie otaczające go aspekty. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie – zagłębimy się w dogłębną analizę tego bardzo istotnego tematu. Na podstawie ostatnich badań, wywiadów z ekspertami i konkretnych przykładów zagłębimy się w różne wymiary tego zjawiska, aby zrozumieć jego wpływ na społeczeństwo. Alfonso Cuarón od lat jest przedmiotem zainteresowania i badań, dlatego niezwykle istotne jest zrozumienie jego znaczenia w obecnym kontekście. Od jego wpływu na kulturę popularną po znaczenie w nauce – zajmiemy się wszystkimi aspektami, które sprawiają, że Alfonso Cuarón jest tematem wartym szczegółowego zbadania. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i nauki!

Alfonso Cuarón
Ilustracja
Alfonso Cuarón (2013)
Prawdziwe imię i nazwisko

Alfonso Cuarón Orozco

Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1961
Meksyk

Zawód

reżyser, producent filmowy, scenarzysta, montażysta

Współmałżonek

Mariana Elizondo
(1980–1993; rozwód)
Annalisa Bugliani
(2001–2008; rozwód)

Lata aktywności

od 1981

Alfonso Cuarón Orozco (ur. 28 listopada 1961 w Meksyku) – meksykański reżyser, scenarzysta, montażysta i producent. Zyskał uznanie filmem z 2001 roku I twoją matkę też, który stał się jednym z największych przebojów hiszpańskojęzycznego kina.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Meksyku jako syn Cristiny Orozco, biochemiczki, i Alfreda Cuaróna Santistebana, lekarza specjalizującego się w medycynie nuklearnej. Jego młodszy brat, Carlos José (ur. 1966), został także filmowcem, a drugi, Alfredo, biologiem zajmującym się ochroną przyrody. Ojciec opuścił rodzinę, gdy Alfonso Cuarón miał 10 lat. W efekcie dorastał w trudnych warunkach materialnych, odczuwał też wstyd z powodu rozejścia się rodziców i ukrywał ten fakt przed rówieśnikami. Był silnie związany emocjonalnie z Liborią Rodríguez, która pracowała jako pomoc domowa; traktował ją jako drugą matkę. Filmem zainteresował się już jako kilkulatek, a w okresie dojrzewania film stał się jego wielką pasją i ucieczką od trudnej sytuacji rodzinnej i samotności.

Po ukończeniu szkoły średniej usiłował dostać się do Centro de Capacitación Cinematográfica, jednak nie został przyjęty ze względu na zbyt młody wiek. Matka nie akceptowała jego planów kariery filmowca i ostatecznie rozpoczął studia filozoficzne. Równocześnie jednak uczęszczał na popołudniowe zajęcia w Centro Universitario de Estudios Cinematográficos (Narodowy Uniwersytet Autonomiczny Meksyku). Z uczelni tej został usunięty z powodu konfliktu z wykładowcami. Dla wsparcia rodziny podjął wówczas pracę w muzeum.

Kariera

Po studiach trafił do środowiska filmowego, gdzie pracował jako pracownik techniczny, a później także jako reżyser filmów krótkometrażowych. Już wtedy asystował i pełnił funkcję drugiego reżysera przy filmach fabularnych – Wigilia (La víspera, 1982), Nokaut (1984) i Wielka impreza (La gran fiesta, 1986). Po sukcesie melodramatu Gaby. Historia prawdziwa (1987), gdzie był zarówno drugim reżyserem, jak i reżyserem w drugiej ekipie operatorskiej, postanowił nakręcić własny film.

W 1991 wraz z bratem Carlosem zrealizował swój pełnometrażowy debiut, komedię erotyczną Tylko ze stałym partnerem (Sólo con tu pareja, 1991) o biznesmenie kobieciarze (w tej roli Daniel Giménez Cacho), który po seksie z atrakcyjną pielęgniarką zostaje oszukany i boi się, że zaraził się AIDS. Film został bardzo dobrze przyjęty w Meksyku i został dostrzeżony przez Sydneya Pollacka, który zaangażował Cuaróna do wyreżyserowania odcinka serialu Upadłe anioły. Rozgłos przyniosły mu ekranizacje powieści Frances Hodgson Burnett Mała księżniczka (1995) i Charlesa Dickensa Wielkie nadzieje (1998).

W 2001 odniósł międzynarodowy sukces filmem I twoją matkę też, za który wspólnie ze swoim bratem Carlosem był nominowany do Oscara za najlepszy scenariusz oryginalny. W 2004 został reżyserem trzeciej części przygód Harry’ego Pottera, Harry Potter i więzień Azkabanu.

Podczas 86. ceremonii wręczenia Oscarów jego film Grawitacja (2013) otrzymał siedem Oscarów, w tym dla samego Cuaróna za najlepszą reżyserię oraz za najlepszy montaż.

Najbardziej osobisty projekt w karierze Cuaróna to nawiązująca do jego dzieciństwa i zrealizowana dla Netflixa Roma (2018). Film zdobył główną nagrodę Złotego Lwa na 75. MFF w Wenecji. Otrzymał także 10 nominacji do Oscarów, m.in. za najlepszy film, reżyserię, scenariusz oryginalny i zdjęcia, będąc jednym z dwóch najczęściej nominowanych filmów do tej nagrody w 2019. Na 91. ceremonii wręczenia Oscarów Cuarón zdobył ostatecznie statuetkę za najlepszą reżyserię oraz za najlepsze zdjęcia, a obraz został pierwszym w historii tytułem reprezentującym kinematografię meksykańską uhonorowanym Oscarem za najlepszy film nieanglojęzyczny.

Zasiadał w jury konkursu głównego na 61. MFF w Cannes (2008). Przewodniczył obradom jury na 72. MFF w Wenecji (2015).

Filmografia

Filmy w reżyserii Cuaróna
Rok Film Reżyser Producent Scenarzysta Montażysta Rotten Tomatoes
1991 Tylko ze stałym partnerem Tak Tak Tak Tak 67%
1995 Mała księżniczka Tak Nie Nie Nie 97%
1998 Wielkie nadzieje Tak Nie Nie Nie 38%
2001 I twoją matkę też Tak Tak Tak Tak 92%
2004 Harry Potter i więzień Azkabanu Tak Nie Nie Nie 90%
2006 Ludzkie dzieci Tak Nie Tak Tak 92%
2006 Zakochany Paryż Tak
(Jeden segment)
Nie Tak
(Jeden segment)
Nie 86%
2013 Grawitacja Tak Tak Tak Tak 96%
2018 Roma Tak Tak Tak Tak 96%

Nagrody

Przypisy

Linki zewnętrzne