Anastazy II
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Anastazy II, badając jego pochodzenie, ewolucję i dzisiejsze znaczenie. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na różne aspekty naszego codziennego życia, Anastazy II wywołał duże zainteresowanie i debatę zarówno wśród ekspertów, jak i entuzjastów. Na następnych kilku stronach zbadamy wiele aspektów Anastazy II, analizując jego implikacje w obszarach tak różnorodnych, jak nauka, kultura, polityka i ekonomia. Poprzez szczegółowe i wyczerpujące podejście, artykuł ten ma na celu przedstawienie pełnego i aktualnego spojrzenia na Anastazy II, zapewniając czytelnikom głębsze zrozumienie jego znaczenia we współczesnym świecie.
| Papież Biskup Rzymu | |
| |
| Data śmierci | |
|---|---|
| Miejsce pochówku | ?↗ |
| Papież | |
| Okres sprawowania |
24 listopada 496–19 listopada 498 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Pontyfikat |
24 listopada 496 |
Anastazy II (zm. 19 listopada 498) – 50. papież w okresie od 24 listopada 496 do 19 listopada 498.
Życiorys
Był synem rzymskiego kapłana, Piotra. Został wybrany pomimo sprzeciwów wpływowych hierarchów popierających politykę Feliksa III i Gelazego I.
Na synodzie w 495 zrehabilitował biskupa Misenusa, którego ekskomunikował Feliks III.
W czasie niedługiego pontyfikatu Anastazego II król Franków Chlodwig przyjął chrześcijaństwo w Reims, w formule rzymskiej, nie ariańskiej. Papież korespondował z biskupami galijskimi, ale rzekomy list Anastazego II do Chlodwiga jest XVII-wiecznym fałszerstwem.
Papież za wszelką cenę dążył do pojednania Kościołów. Dlatego szukał porozumienia ze zwolennikami potępionego patriarchy Konstantynopola Akacjusza, czym naraził się jednemu z autorów spisu papieży Liber Pontificalis i trafił do piekła według "Boskiej komedii" Dantego:
Idąc okólną ścieżką po wiszarze,
Co go tworzyły ściany w gruz rozbite,
Nad okropniejsze przyszliśmy cmentarze.
Powietrze było tak zaduchem syte,
Co w przepaścistej otchłani się wszczyna,
Żeśmy się skryli za grobową płytę,
Na której napis ryty wypomina:
Tutaj spoczywa papież Anastazy,
Zwrócony z drogi prawej od Fotyna
W 497 roku odnowił także stosunki z, potępionym przez Gelazjusza I, biskupem Andrzejem z Tesalonik, a także przyjął jego diakona Fotyna. Wówczas duchowni papiescy uznali Anastazego za zdrajcę i zerwali z nim jedność – prawdopodobnie wówczas przepadła ostatnia szansa na zjednoczenie Kościołów. W 498 potępił traducjonizm i wkrótce potem zmarł. Został pochowany w portyku bazyliki św. Piotra.
Przypisy
- ↑ a b Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 31. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ a b c d e f g h John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 74-75. ISBN 83-06-02633-0.
Bibliografia
- Fros H., Sowa F., Księga imion i świętych, t. 1, Kraków 1997, szp. 153.
- Pope Anastasius II. Catholic Encyclopedia. . (ang.).
