W tym artykule zostanie poruszony temat Antoni Dudek, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Antoni Dudek to temat, który przyciągnął uwagę naukowców, specjalistów i ogółu społeczeństwa ze względu na jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od swoich początków do chwili obecnej Antoni Dudek był przedmiotem badań, analiz i refleksji, co doprowadziło do powstania różnych teorii, podejść i opinii na ten temat. W tym artykule omówione zostaną najważniejsze aspekty Antoni Dudek, a także jego wpływ na różne aspekty codziennego życia. Podobnie zbadane zostaną różne perspektywy istniejące wokół Antoni Dudek, w celu przedstawienia szerokiej i wszechstronnej wizji tematu.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
17 października 1966 |
Profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: politologia, historia najnowsza Polski | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1994 – nauki o polityce |
Habilitacja |
2004 – nauki o polityce |
Profesura |
2009 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Antoni Kazimierz Dudek (ur. 17 października 1966 w Krakowie) – polski historyk, politolog i publicysta, profesor nauk humanistycznych, członek Rady Instytutu Pamięci Narodowej (2010–2016), profesor Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
Uczył się w szkole średniej w Krakowie, był laureatem XI Olimpiady Historycznej z roku szkolnego 1984/1985. W 1990 ukończył studia w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1994 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie pracy dotyczącej polityki władz PRL wobec Kościoła katolickiego w latach 1956–1970. W 2004 habilitował się na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy Reglamentowana rewolucja. Rozkład dyktatury komunistycznej w Polsce 1988–1990. Postanowieniem z dnia 30 grudnia 2009 prezydent Lech Kaczyński nadał mu tytuł profesora nauk humanistycznych.
W 1989 jako asystent-stażysta został nauczycielem akademickim Instytutu Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie był kolejno asystentem, adiunktem i profesorem nadzwyczajnym. W latach 2011–2014 był kierownikiem Katedry Współczesnej Polityki Polskiej UJ. W 2014 został profesorem zwyczajnym w Instytucie Politologii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. W latach 2018–2019 był kierownikiem Katedry Instytucji i Zachowań Politycznych, a w następnym roku akademickim przeszedł do pracy w Instytucie Nauk Historycznych UKSW. W 2015 został też członkiem Rady Naukowej Instytutu Studiów Politycznych PAN w Warszawie.
We wrześniu 2000 rozpoczął pracę w Biurze Edukacji Publicznej IPN na stanowisku naczelnika Wydziału Badań Naukowych, Dokumentacji i Zbiorów Bibliotecznych. Od lutego 2006 do kwietnia 2010 był doradcą prezesa IPN Janusza Kurtyki. W 2011 został wybrany przez Sejm w skład nowo powołanej Rady IPN, od 2015 pełnił funkcję jej przewodniczącego. Organ ten został zniesiony nowelizacją ustawy o IPN w 2016.
Zajmuje się najnowszą historią polityczną Polski oraz jej współczesnym systemem politycznym. Autor i współautor kilkunastu książek oraz kilkuset artykułów poświęconych przede wszystkim historii najnowszej, w latach 2002–2009 był członkiem redakcji półrocznika „Pamięć i Sprawiedliwość”. Publikował m.in. w tygodniku „Wprost” oraz w „Rzeczpospolitej” i „Dzienniku”. Na antenie TVP Historia od maja 2007 do maja 2009 prowadził program publicystyczny Kulisy III RP. Był konsultantem kilkunastu filmów dokumentalnych i seriali telewizyjnych (m.in. Gry wojenne). Autor stałego felietonu o książkach w miesięczniku „W Sieci Historii”. Prowadzący cykliczne audycje Ćwierćwiecze, Retrospekcje i Rzeczypospolite w Programie II Polskiego Radia, współprowadzący (z Wiktorem Świetlikiem) program o książkach Ex Libris w TVP Historia. Był też współprowadzącym (z Łukaszem Warzechą) program Podwójny kontekst na YouTube. W 2022 w serwisie tym zaczął również prowadzić autorski kanał „Dudek o Historii”. W 2023 na kanale „Super Expressu” uruchomił program Dudek o Polityce.
Powołany w skład jury Konkursu „Książka Historyczna Roku”, od 2016 jako przewodniczący tego gremium. W 2019 zrezygnował z tej funkcji oraz z udziału w pracach jury, protestując przeciwko działaniom niektórych organizatorów konkursu. W 2017 został członkiem jury Nagrody Historycznej im. Kazimierza Moczarskiego. W latach 2018–2020 członek zarządu stowarzyszenia Inkubator Umowy Społecznej, promującego koncepcję decentralizacji ustroju Polski. Od 2020 współprzewodniczący rady IUS.
Odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005) oraz Złotym Krzyżem Zasługi (2007).