Aragonit
W dzisiejszym świecie Aragonit stał się podstawowym elementem wpływającym na różne aspekty naszego codziennego życia. Niezależnie od tego, czy jest to poziom osobisty, zawodowy czy społeczny, nie można niedoceniać znaczenia Aragonit. Od wpływu na zdrowie i dobre samopoczucie po wpływ na gospodarkę i środowisko, Aragonit odgrywa kluczową rolę w naszym sposobie życia i interakcji z otaczającym nas światem. Dlatego ważne jest, aby w pełni zrozumieć wszystkie aspekty związane z Aragonit, aby podejmować świadome decyzje i budować zrównoważoną i dostatnią przyszłość. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Aragonit i jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
CaCO3 (węglan wapnia), czasem występują domieszki węglanów: Pb, Sr, Zn |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
3,5–4 |
| Przełam |
muszlowy, kruchy |
| Łupliwość |
wyraźna w jednym kierunku |
| Układ krystalograficzny | |
| Gęstość minerału |
2,947 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
bezbarwny, biały, szary, żółty, zielony, niebieskozielony, lawendowy, czerwony, brązowy |
| Rysa |
bez barwy |
| Połysk |
szklisty, żywiczny |
Aragonit – minerał z gromady węglanów, polimorficzna odmiana węglanu wapnia, druga co do powszechności występowania na Ziemi (na pierwszym miejscu jest kalcyt). M. in. stanowi 90% masy perłowej.
Jego nazwa wiąże się z miejscem występowania – okolic miasta Molina de Aragón (Hiszpania). Została ona nadana minerałowi w roku 1797 przez Abrahama Gottloba Wernera.
Charakterystyka
Właściwości
- Pleochroizm: brak
- Widmo absorpcyjne: nie diagnostyczne
- Luminescencja w bliskim ultrafiolecie wykazuje bladoróżowe, żółte lub zielone świecenie. W dalekim ultrafiolecie kryształy dają żółtawe, żółtawoczerwone lub białe świecenie.
Zazwyczaj tworzy kryształy tabliczkowe, słupkowe, igiełkowe. Często występują zbliźniaczenia (czasami wielokrotne). Występuje w skupieniach ziarnistych, zbitych, pręcikowych, promienistych, groniastych, naciekowych. Czasami tworzy wykwity (kwiat żelaza). Jest kruchy, przezroczysty. Często zawiera domieszki: ołowiu (tarnowicyt), cynku (nicholsonit), strontu i pierwiastków ziem rzadkich. Reaguje z kwasem solnym. Jest izomorficzny z witerytem, stroncjanitem, cerusytem. W warunkach panujących na powierzchni Ziemi przekrystalizowuje się w kalcyt i tworzy z nim paramorfozy.
Występowanie
Jest produktem niskotemperaturowych procesów hydrotermalnych; występuje w pęcherzach pogazowych. W kawernach wapiennych i strefach utleniania złóż kruszców, w osadach gorących źródeł (składnik grochowców). Wraz z konchioliną, stanowi budulec masy perłowej muszli małży, ślimaków oraz łodzikowatych.
Miejsca występowania:
- Na świecie: Hiszpania, Austria, Wielka Brytania, Peru, Włochy, Chile, Meksyk, Grecja, USA, kraje Afryki Południowo-Zachodniej oraz Słowacja i Czechy.
- W Polsce: występuje w okolicach Kłodzka, Ząbkowic Śląskich i Szklar. Spotykany jest w Górach Świętokrzyskich i okolicach Tarnobrzega.
Zastosowanie
- W jubilerstwie rzadko ze względu na miękkość, oszlifowane kryształy są zwykle bezbarwne,
- ma znaczenie naukowe,
- interesujący dla kolekcjonerów,
- czasami wykorzystywany jako kamień ozdobny,
- do wyrobu biżuterii artystycznej.
Przypisy
Bibliografia
- Kazimierz Maślankiewicz: Kamienie szlachetne. Wyd. 3 popr. i uzup. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1982.
- Michał Sachanbiński: Vademecum zbieracza kamieni szlachetnych i ozdobnych. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1984. ISBN 83-220-0199-1.