Bai Chongxi
W dzisiejszym świecie Bai Chongxi to temat, który zyskał ogromne znaczenie i przykuł uwagę szerokiego grona odbiorców. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie na polu zawodowym czy wpływ na kulturę popularną, Bai Chongxi stał się podstawowym aspektem obecnej panoramy. W tym artykule dokładnie zbadamy wszystkie aspekty Bai Chongxi, od jego powstania po dzisiejszą ewolucję, oferując wszechstronną perspektywę, która pozwala nam zrozumieć jego znaczenie i zakres w różnych kontekstach.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Minister obrony Republiki Chińskiej | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna | |
| Następca | |
Bai Chongxi [pɑ́ɪ̯ t͡ʂʰʊ́ŋɕǐ] (chiń. 白崇禧; pinyin Bái Chóngxǐ; Wade-Giles Pai Chung-hsi; ur. 18 marca 1893, zm. 1 grudnia 1966) – chiński wojskowy i polityk kuomintangowski.
Życiorys
Urodził się w Guilin, w rodzinie muzułmańskiej należącej do grupy etnicznej Hui. Ukończył studia na akademii wojskowej w Baoding. Tam poznał Huang Shaohonga i Li Zongrena, z którymi zawiązał następnie tzw. klikę Guangxi. W 1921 roku klika przeszła na stronę Kuomintangu, do 1924 roku rozbijając siły pozostałych watażków działających na terenie prowincji Guangxi.
Brał udział w ekspedycji północnej, zajmując Hangzhou i Szanghaj. Po wkroczeniu do tego drugiego, w dniu 4 kwietnia 1927 roku rozbił związki zawodowe, rozbroił milicje robotnicze i rozpoczął aresztowania oraz egzekucje działaczy komunistycznych. W 1928 roku wkroczył ze swoimi wojskami do Pekinu.
W 1930 roku, w trakcie tzw. Wojny Środkowych Równin, walczył przeciwko Czang Kaj-szekowi. Pokonany, zbiegł na pewien czas do Wietnamu. Po powrocie do kraju administrował prowincją Guangxi, przeprowadzając szereg skutecznych reform gospodarczych i administracyjnych. Podczas wojny chińsko-japońskiej (1937-1945) walczył w bitwie pod Tai’erzhuang i dwukrotnie pobił Japończyków na przełęczy Kunlun, wypierając ich z południowego Guangxi.
W latach 1946–1948 pełnił urząd ministra obrony narodowej. Sprzeciwiał się jakimkolwiek negocjacjom z komunistami, próbując utworzyć linię obrony wzdłuż rzeki Jangcy. Po jej przekroczeniu przez komunistów bronił się na terenie Guangxi i Hunanu. Okrążony i pokonany przez Lin Biao i Liu Bochenga, zbiegł w 1949 roku na Tajwan. Zmarł w Tajpej.
Przypisy
- ↑ a b c d e f g James Z. Gao: Historical Dictionary of Modern China (1800-1949). Lanham: Scarecrow Press, 2009, s. 14-15.
- ↑ a b c R. Keith Schoppa: The Columbia Guide to Modern Chinese History. Chichester: Columbia University Press, 2000, s. 197-198.
- ↑ a b c Christopher R. Lew and Edwin Pak-wah Leung: Historical Dictionary of the Chinese Civil War. Lanham: Scarecrow Press, 2013, s. 17-18.