Bielkowo (powiat stargardzki)
W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Bielkowo (powiat stargardzki), badając jego wiele aspektów i jego dzisiejsze znaczenie. Od jego początków po wpływ na współczesne społeczeństwo, dokładnie przeanalizujemy każdy aspekt związany z Bielkowo (powiat stargardzki), zapewniając naszym czytelnikom pełny i aktualny pogląd na ten fascynujący temat. Poprzez badania, wywiady i dogłębną analizę staramy się rzucić światło na Bielkowo (powiat stargardzki), oferując naszym czytelnikom świadomą i wzbogacającą perspektywę, która pozwoli im lepiej zrozumieć jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach.
| wieś | |
 Kościół św. Anny w Bielkowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) | |
| Strefa numeracyjna |
91 |
| Kod pocztowy | |
| Tablice rejestracyjne |
ZST |
| SIMC |
0777556 |
Położenie na mapie gminy Kobylanka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego  | |
 53°19′28″N 14°51′22″E/53,324444 14,856111
| |
Bielkowo (niem. Belkow) – wieś owalnica w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Kobylanka.
Położenie
Wieś położona jest 2,5 km na południe od Kobylanki (siedziby gminy) i 13 km na zachód od Stargardu (siedziby powiatu). Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 120.
Nazwa
Miejscowość jest pierwszy raz wzmiankowana w XII wieku pod nazwą Niznaw, Neznaue, o genezie słowiańskiej i charakterze dzierżawczym, co do której funkcjonują dwie hipotezy etymologicznej:
- pierwotna nazwa miała formę *Nieznawuj, a więc była to nazwa równa nazwie osobowej Nieznawuj,
- pierwotna nazwa miała formę *Nieznaw z sufiksem *jь (jak Wrocław) i powstała w wyniku skrócenia wcześniejszej nazwy *Nieznawoj.
Od 1226 poświadczona jest oboczna słowiańska nazwa dzierżawcza Belcow, która z czasem stała się nazwą główną. Jest utworzona przez dodanie do pomorskiego odpowiednika nazwy osobowej Biał(e)k formantu -ow-, i rekonstruuje się ją jako *Bělъkov-. Nazwa niemiecka jest adaptacją fonetyczną pierwotnej nazwy słowiańskiej. ‹l› w miejsce spodziewanego ‹ł› w nazwie współczesnej wynika z błędnej rekonstrukcji, natomiast zmiękczające ‹ie› w miejsce ogólnopolskiego zachowuje poświadczony w najstaszych źródłach zachodniopomorski archaizm fonetyczny – w lokalnych gwarach działanie przegłosu lechickiego często nie obejmowało pierwotnej psł. samogłoski *e.
Historia
W średniowieczu wieś stanowiła własność klasztoru w Kołbaczu. Po wprowadzeniu reformacji, od 1537 r. znalazła się w domenie książęcej. Początki parafii sięgają 1276 r.
W 1945 we wsi osiedlili się Polacy z Sąsiadowic na Kresach. Przybycie repatriantów opisał jeden z nich w swoich wspomnieniach:
Dnia 13 lipca 1946 roku opuściliśmy naszą rodzinną wioskę Sąsiadowice. Był to ostatni transport rejestrowany na stacji kolejowej w Głębokiej. Tym transportem jechało wówczas 80 rodzin. Jechaliśmy tydzień czasu, około 20 lipca byliśmy w Gryfinie skąd wyruszono za poszukiwaniem gospodarstw, dojechano do wsi Belków obecnie Bielkowo. W następnym dniu około 45 rodzin wprowadziło się do Bielkowa.
Repatrianci przywieźli ze sobą charakterystyczne dania kresowe, w tym hołubcie bielkowskie.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego.
Zabytki i obiekty
Budynek kościoła pochodzi z XV wieku, w XIX wieku gruntownie go przebudowano nadając mu cechy neogotyckie, ostatnia przebudowa w 1980 r, wieża nakryta barokowym hełmem. Cmentarz poewangelicki, otoczony murem z bramkami z XV wieku, przebudowanymi w I połowie XX wieku. Wyjątkowo dobrze zachowana zabudowa wsi z XIX i początku XX wieku, szczególnie dawny dom sołtysa, który nosi cechy XIX-wiecznego dworu.
W miejscowości stacjonuje 102 Batalion Ochrony podległy Brygadzie Wsparcia Dowodzenia Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego.
_(1).jpg)
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5644
- ↑ a b Edward Olszewski, Marian Skwara: Ziemia Stargardzka z bliska. Stargard: 2005, s. 95. ISBN 83-89402-36-X.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych , Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 46 .
- ↑ Ewa Rzetelska-Feleszko, Jerzy Duma, Hanna Pustoła-Ryżko, Dawne słowiańskie nazwy miejscowe Pomorza Szczecińskiego, Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1991, s. 28, ISBN 83-900117-3-5.
- ↑ Kazimierz Rymut (red.), Nazwy miejscowe Polski. Historia, pochodzenie, zmiany. Tom I: A-B, Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 2004, s. 179, ISBN 83-85579-34-6.
- ↑ a b c Bożena Stramek, Toponimia powiatu stargardzkiego, Pruszcz Gdański: Jasne, s. 35, ISBN 978-83-61508-30-4.
- ↑ Tomasz Białecki, Andrzej Chludziński, Słowiańskie nazwy geograficzne w Niemczech. Część IA: Pomorze Przednie (bez Rugii), Meklemburgia i Holsztyn, Pruszcz Gdański: Jasne, 2018, s. 10, ISBN 978-83-65703-09-5.
- ↑ a b Agnieszka Kołodziej, Produkty tradycyjne województwa zachodniopomorskiego, Szczecin: Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego, 2018, s. 50, ISBN 978-83-65656-58-2, OCLC 1150341292 .
- ↑ Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 107, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 133, ISBN 978-83-7495-133-3.
- ↑ Gmina Kobylanka, Opis wsi Bielkowo. . .
- ↑ 102 batalion ochrony - Zadania , 102bo.wp.mil.pl (ang.).
