Bitwa pod Rakvere (1603)

Obecnie Bitwa pod Rakvere (1603) jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu ludzi na całym świecie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Bitwa pod Rakvere (1603) stał się kluczowym punktem dyskusji w różnych obszarach, od polityki po naukę, w tym kulturę i społeczeństwo. Opinie i perspektywy na temat Bitwa pod Rakvere (1603) są różnorodne i zmieniają się, co czyni go ekscytującym i stale rozwijającym się tematem. W tym artykule zbadamy różne aspekty Bitwa pod Rakvere (1603), od jego dzisiejszych początków i wpływu, po możliwe przyszłe implikacje, jakie może mieć. Ponadto przeanalizujemy różne punkty widzenia i argumenty w tej sprawie, aby zaoferować kompletną i wzbogacającą wizję Bitwa pod Rakvere (1603).

Bitwa pod Rakvere
Wojna polsko-szwedzka (1600–1611)
Czas

5 marca 1603

Miejsce

Rakvere

Terytorium

Inflanty (dzisiejsza Estonia)

Przyczyna

spór o Inflanty i o dominium Maris Baltici

Wynik

wygrana I Rzeczypospolitej

Strony konfliktu
I Rzeczpospolita Królestwo Szwecji
Dowódcy
Jan Karol Chodkiewicz Anders Lennartsson
Straty
1 zabity, 2 rannych 170 zabitych
Położenie na mapie Estonii
Mapa konturowa Estonii, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
59°21′N 26°21′E/59,350000 26,350000

Bitwa pod Rakvere (w literaturze polskiej również bitwa pod Rakibor) – starcie, które miało miejsce 5 marca 1603 podczas wojny polsko-szwedzkiej 1600-1611.

Starosta żmudzki Jan Karol Chodkiewicz zostawił część sił pod Dorpatem i ruszył 2 marca wraz z 4 chorągwiami jazdy (300 żołnierzy) na pomoc zagrożonej załodze Rakvere. Na miejscu dołączyło do niego 500 żołnierzy z załogi. Na północ od Rakvere 5 marca Litwini natknęli się niespodziewanie na straż przednią armii szwedzkiej liczącą 1000 żołnierzy. Szwedami dowodził pułkownik Krister Somme. Gdy husaria ruszyła do szarży, rajtarzy uciekli, zostawiając osamotnioną chłopską piechotę.

W czasie, gdy husaria wycinała piechurów, wrócili rajtarzy wzmocnieni przez idący za awangardą oddział służby ziemskiej. Gdy husaria zostawiła piechotę i ruszyła na rajtarów, ci znów uciekli. Wkrótce pojawiły się idące z Rewla główne siły szwedzkie dowodzone przez pułkownika Andersa Lennartssona(inne języki). Na ich widok husaria wstrzymała pościg, czekając na nadejście piechoty. Ta jednak długo nie nadchodziła i Chodkiewicz, widząc znaczną przewagę liczebną nieprzyjaciela, wycofał się. Lennartsson także obawiał się zaatakować i zdecydował się na odwrót. W bitwie Litwini stracili tylko jednego żołnierza zabitego i dwóch rannych. Pobici Szwedzi stracili 70 zaciężnych Niemców i 100 chłopów estońskich. Zwycięstwo pod Rakvere przyspieszyło kapitulację szwedzkiej załogi Dorpatu (13 kwietnia 1603).

Bibliografia