Bracia Wspólnego Życia
W tym artykule omówimy Bracia Wspólnego Życia, temat, który przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i hobbystów. Bracia Wspólnego Życia to temat, który był przedmiotem debaty we współczesnym społeczeństwie, budząc zainteresowanie różnych dyscyplin i sektorów. Na przestrzeni dziejów Bracia Wspólnego Życia był bohaterem ważnych wydarzeń, które naznaczyły ewolucję ludzkości, a jego znaczenie jest nadal aktualne w dzisiejszym świecie. Poprzez szczegółową, multidyscyplinarną analizę staramy się rzucić światło na wiele aspektów, które sprawiają, że Bracia Wspólnego Życia jest tak intrygującym i znaczącym tematem. Mamy nadzieję, że poprzez badanie jego początków, implikacji i prognoz na przyszłość zaoferujemy czytelnikowi głębsze i szersze zrozumienie Bracia Wspólnego Życia, poszerzając w ten sposób jego perspektywę i wiedzę na ten fascynujący temat.
Bracia Wspólnego Życia (łac. Fratres vitae communis) – społeczności ludzi niezwiązanych ślubami zakonnymi, założone w XIV wieku przez Geerta Groote’a w Niderlandach, w środowiskach miejskich z inspiracji ruchu devotio moderna – ruchu pietystycznego, postulującego kult pracy, umiarkowanie, dyscyplinę życia duchowego i miłosierdzie (Caritas). Najważniejszym zadaniem Braci miało być dzieło nauczania i doskonalenie kunsztu pisarskiego, stąd prowadzone przez nich szkoły i skryptoria, a także drukarnie. Z ruchem sympatyzował Erazm z Rotterdamu. Związków z devotio moderna dopatrują się badacze w znanym dziele przypisywanym Tomaszowi à Kempis: O naśladowaniu Chrystusa (De imitatione Christi).
W dawnej Polsce Bractwo, jako powszechne od średniowiecza bractwa religijne, miało swój znaczny ośrodek w duchowej i tytularnej stolicy Prus Królewskich i Biskupstwa Chełmińskiego, w Chełmnie, gdzie zarządzało przez blisko 100 lat do 1539 r. największym kościołem i parafią Ziemi Chełmińskiej, chełmińską Farą i Akademią Chełmińską, co świadczy o silnych powiązaniach dawnej Polski i Prus Królewskich z Niderlandami.
Przypisy
- ↑ Marek Grzegorz Zieliński: Chełmno : civitas totius Prussiae metropolis XVI–XVIII w. Bydgoszcz: 2007. ISBN 978-83-7096-645-4. s. 147 i in.
Bibliografia
- Mieczysław Rokosz, O istocie bibliofilstwa, wyd. Oficyna Andrzeja Zielińskiego, 1991.