W artykule o Canzona (muzyka) zagłębimy się w temat niezwykle ważny i interesujący dla szerokiego grona odbiorców. W następnych kilku linijkach szczegółowo zbadamy ten temat, analizując jego różne aspekty i przedstawiając pełną i szczegółową wizję. Od wpływu na społeczeństwo po globalne implikacje, Canzona (muzyka) to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Mamy nadzieję rzucić światło na ten temat i zapewnić naszym czytelnikom głębokie i wzbogacające zrozumienie poprzez dane, referencje i analizy ekspertów.
Canzona, kancona – określenie dotyczące kilku rodzajów utworów wokalnych i instrumentalnych:
- włoska forma poetycka wywodząca się bezpośrednio z Prowansji, używana od XII do XVII wieku;
- forma wstępna frottoli i villanelli (canzone alla napoletana);
- utwór instrumentalny powstały w XVI wieku, początkowo oparty na transkrypcjach francuskich chansons na instrumenty klawiszowe lub lutnię. Tego typu renesansowa canzona posiada wyrazisty temat o ostro zarysowanej rytmice, charakteryzuje się przejrzystym rozczłonkowaniem tekstu muzycznego i zastosowaniem techniki imitacyjnej. W XVII wieku coraz popularniejsze stały się canzony na zespoły instrumentalne. Były to wstępne formy fugi lub - jako bardziej rozbudowane - stanowiły formy wstępne sonaty da chiesa.
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Habela: Słowniczek muzyczny. Warszawa: PWM, 1968. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
- Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
- Leksykon muzyki od a do ż : kompozytorzy, muzycy, wykonawcy, historia, technika, pojęcia, wykonania, wypisy, przykłady nutowe. Warszawa: Muza, 1995, s. 70. ISBN 83-7079-148-4.